Eric's pov:
Bakit ka pa nagpakita? Hindi ako naniniwala na kaibigan ang tingin mo sa anak ko. And don't you ever call me tita kasi kahit kailan wala akong nakilalang Eric sa buhay ng anak ko. Wag na kayong bumalik sa pamamahay ko. Putulin niyo na ang ugnayan niyo kay Dana.
F*ck! Naalala ko naman ang sinabi ni tita sa akin kanina. Well, I deserve it. Kung alam lang nila na nagsisisi na ako at nagbago na ko. Napasigh naman ako habang naglalakad. Kamusta na kaya si Dana? Sana okay lang siya ng mommy niya. Mukhang galit yung mommy niya kahapon at baka mag-away pa sila ng dahil sa akin. Tawagan ko yata. Kinapa ko naman yung bulsa ko para mahanap yung cellphone at nung nahanap ko na ay dinukot ko naman ito.
Dinial ko naman yung number niya ng matigilan ako ng pipindutin ko na sana yung call button. Baka galit yun sa akin. Baka makaistorbo lang ako. Iniexit ko na lng yung dial call at binalik yung cellphne ko sa bulsa ko ng hindi matuloy dahil may tumawag. Agad ko naman ito tinignan kung sino ang tumawag at si Dana ang tumatawag. Nag-aalinlangan pa nga ako kung sasagutin ko pero sa huli sinagot ko naman.
"Hello? Eric, are you okay?" Nagalalang boses ang narinig ko sa ibang linya. She care for me. "Im fine" tipid na sagot ko. "Im sorry kahapon" paumanhin niya sa akin. "No worries, don't take it serious. How about you and your mom? I hope na hindi kayo nag-away ng dahil sa akin" sabi ko. Nahalata ko naman na tahimik siya sa kabilang linya. I guess Im right. Nagaway nga talaga sila.
Napasigh naman ko. "Im really sorry Dana. Ng dahil sa akin nag-away pa kayo" paumanhin ko sa kanya. "N-No its not your fault. Mali naman sinabi ng nanay ko sayo. You dont deserve those words, kaya pinaglaban kita" sabi niya. Buti pa ngayon nakaya mong pinaglaban ako pero noon wala kang magawa para mapaglaban mo ko. Ngayon mo pa talaga akong kayang ipaglaban?
"Hindi mo kailangan gawin yun but thank you for doing that" sabi ko sa kanya. Anong magagawa ko, nangyari na. Wala na akong magagawa pa. "Sige, kailangan ko ng putulin to at baka marinig ka pa ng nanay mo. Bye" hindi ko na hinintay ang sagot niya kasi agad ko naman inend call yung tawag. Binalik ko naman sa bulsa yung cellphone ko. Don ko napansin na napadpad na pala ako sa plaza at gabi na. Umupo ako sa may bench habang nakayuko yung ulo ko. Argh! Ba't ba ako nagkaganito? Di ko alam ba't ako nagkaganito.
"O, pampawala ng problema" sabay abot niya ng can of beer. Inangat ko naman yung ulo ko at nakita si Leo na nakangiti. Tinanggap ko naman agad yung beer at binuksan at agad agad na uminom.
Dana 's pov:
Ano ba yan nakakabagot sa bahay. Nagtatampo pa kasi ako hanggang ngayon ni mama kahapon. Sana marealize niya na mali siya hays~ napatingin naman ako sa cellphone ko. Walang message kahit tawag lang mula nina Eric. Kamusta na kaya siya? Kahit hindi niya sabihin halata naman na nasaktan siya sa sinabi ni mama. Paano kaya kung puntahan ko kaya sila? Eh, saan ko naman sila mahahanap? Ay teka, diba magkapitbalay pala kami? 😂😂😂nakalimutan ko. Eh parang wala namang tao. Bigla naman nagvibrate yung cellphone ko. Agad ko naman tinignan kung sino ang nagmessage.
How's your day? Its been a month when I last saw you. Im sorry if I didn't bid a goodbye.
-Daniel
Si Daniel pala. Akala ko naman si Eric. Gusto ko magpahangin muna. Agad naman ako lumabas ng bahay. Punta muna ako sa park.
Eric's pov:
Naglalakad ako ngayon at gumagabi na din. Gusto ko lang mag-isip at mag-isa. Hindi ko pa nakakausap si Dana baka pagbawalan siya ng nanay niya, mahirap na. Ako muna ang lalayo hanggang magkaayos sila mag-ina. "Tuloong!!" Rinig kong sigaw. Teka, pamilyar yung boses na yun. Nanay yun ni Dana. Agad ko naman ginamit yung vampire speed ko para makarating ako sa kinaroroonan nila.
Nakita ko naman na sasaksakin na ng magnanakaw si tita. Fudge! Hayop tong magnanakaw na to ha. Bago masaksak ng magnanakaw si tita ay agad ko naman hinawakan ang kamay ng magnanakaw. "Subukan mo lang at yare ka" sabi ko. "E-Eric?" Mangiyakngiyak na hindi makapaniwala si tita ng makita ako.
Hinigpitan ko ang paghahawak ng kamay niya para sa ganon mabitawan niya yung kutsilyo na hawak niya at napangiwi naman siya sa sakit at nabitawan yung hawak niyang patalim. Pagkatapos non ay sinuntok ko sya para matumba siya. "Halika na tita" sabi ko sa kanya sabay hablot ng kamay niya at tumakbo na kami papaalis sa magnanakaw.
Mabuti na yon at baka may magawa pa ako sa magnanakaw na yon. Nung makasigurado ko na na ligtas kami ay napahinto na kami sa pagtakbo. "Okay lang ba kayo tita? Wala ba kayong sugat o ano" nag-alalang tanong ko sa kanya. Napatingin naman siya sa akin at napa-awkward naman ako. Nakalimutan ko pala na hindi kami close ni tita. Fudge! "Ummm.. I mean mukhang ayos na po kayo, a-lis na po ako. Malapit rin naman po yung ba-hay ninyo. Next time po wag po kayo magpapagabi baka mapano po kayo, sige po. Ingat" awkward kong sabi at ngumiti ako ng peke.
Nagsimula na akong maglakad paalis kay tita. "Eric!"tawag sa akin ni tita. Napahinto naman ako sa paglalakad. Tama ba yung narinig ko?tinawag ako ni tita?nilingon ko naman si tita. "Salamat"tipid niyang sabi sa akin at nagsimula na siyang maglakad papunta sa bahay niya. Totoo ba yung narinig ko?nagpasalamat si tita sa akin?napangiti naman ako. Napatawad na kaya niya ako? Is this a good sign and a good start? I hope so.
Dana's pov:
Gumagabi na din at andito pa rin ako sa park. Konti na din yung mga tao dito. Naglalakad naman ako sa may park at napatingin naman ako sa may bench. Naalala ko naman nong kami ni Daniel na pinagkamalan na couple raw kami😂😂😂nakakatuwa lang pero nakakalungkot din dahil namimiss ko na din si Daniel. Napatingin naman ako sa swing. Teka a-aray, yung ulo ko. Bigla naman may namumuo na imahe sa isipan ko.
Nagswiswing ako habang may kasama akong dalawang lalake. Ang saya saya ko don. A-aray! Yung ulo ko. Nahihilo yata ako. Ramdam ko na lng na may sumalo sa akin.
******************************************
Hi guys!
Long time no see
Sorry to the highest level for the late UD
Yea, I know lame yung Chapter
Kaway kaway sa mga readers na hinintay talaga yung UD ko.
Maraming salamat talaga
Till next UD
BINABASA MO ANG
#Wattys2019VAMPIRE'S KNIGHT 2: MEMORIES OF LOVE(SLOW UPDATE)
Ma cà rồng"We May Forget The Person We Love, But Memories Stay There Forever." - Vampire's Knight 2 Quote After 5 years maraming nagbago,isa na doon ang pagmamahalan nina Chad at Dana..... Nagmahalan sila at pinaglaban ang pagmamahalan nil...
