Birbirine Çaresiz

14 (Ayrılmayacağım.)

"Bulabildin mi bir şey?" diyerek Camii avlusunda ki banka oturdu.

"Yok bulamadım, ya başına bir şey gelirse Kenan?"

"Getirme aklına kötü şeyler."

"Seni de taktım peşime, eve dön sen artık."

"Saçmalama oğlum ya olur mu hiç öyle."

Gözlerimi etrafta gezdirdim bir kez daha, gözüme çarpan kadın ile hızla banktan kalkıp kadının yanına doğru ilerledim.

"Abi nereye?"

Hastane kıyafetleri ile dolaşan kaç kadın olabilir ki? Kadının omuzuna dokunmam ile ürkerek bana döndü.

"Deniz!?"

Buldum işte seni...

Kaçmaya yeltenecekken kolundan tuttum ve kendime çekip sıkıca sarıldım.

"Çok korkuttun beni."

Deniz'in ağzından;

Omuzuma dokunan el ile korkarak arkamı döndüm. Savaş!!! Ben tam kaçacakken kendine çekip hızla sarıldı.

"Çok korkuttun beni."

Saçımın üzerine öpücük kondurup kokumu içine çekti.

"Yapma böyle Deniz, sana bir şey olacak diye aklım çıktı."

Dolu gözlerle ona bakarak sessizliği mi bozdum;

"İstemiyorum... Onu benden alsınlar istemiyorum."

Yanağımdan usulca süzülen yaşları baş parmağı ile sildi.

"Ben istermiyim hiç? Bebeğimizden ayrılmak istermiyim hiç Deniz? Mecburuz ama güzelim."

"Bana ne olursa olsun ama ona bir şey olmasın."

"Deniz'im bak böyle yaparak hem kendine hem ona zarar veriyorsun..."

Ben ona zarar vermek istemiyordum ki. Sadece almasınlar onu benden benim tek istediğim buydu.

"Hadi dönelim artık."

"Savaş yapma götürme beni oraya lütfen."

Az önce akan göz yaşlarımın peşi sıra daha fazlası geliyordu.

"Ya sana bir şey olursa? Ne yaparım ben o zaman Deniz?"

Ben bunu hiç düşünmemiştim...

"Beni bırakacak mısın?"

Cevap veremedim çünkü diyecek bir sözüm yoktu... Eli mi tutup beni arabaya doğru yönlendirdi. Daha fazla itiraz etmeden arabaya bindim. Kendisi de direksiyon başına geçerek arabayı çalıştırdı. Yol boyunca kimse konuşmadı, o gözlerini yoldan ayırmadı, ben de ondan.

Araba annemlerin evinin önünde durmuştu. Kapıları açıp bana bakmadan konuştu;

"İn."

Bir şey söylemeden aşağı inip kapıyı kapattım. Çünkü şuan da konuşamazdık, konuşacak bir hal de değildik ikimiz de. Evin önünde onun gitmesini bekledim, o gitmeden girmeyecektim.

"İçeri gir Deniz."

Arabanın camını açıp konuştu.

"Sen gitmeden girmeyeceğim."

"Deniz içeri gir çünkü sen girmeden ben gitmeyeceğim."

Evin önünde ki merdivene çöktüm. O ise camı kapatıp beni bekledi. Bilmiyorum kaç dakika öylece bekleyip birbirimize baktık.