Birbirine Çaresiz

18 (Affet Beni)

"Yaren..."

Neden ağlıyordu? Bu günler de yeterince göz yaşı görmüştüm ama şuan Kenan da ağlıyordu.

"Efendim?"

"Affet beni."

Benden ayrılıp arkasına bile bakmadan dükkanına girdi. Neden onu affetmem gerekiyordu? Hiçbir şey anlamamış bir şekil de telefon ile Deniz'i aradım. Kısa süre de açıp cevap verdi;

"Alo?"

"Deniz nereye kayboldun?"

"Ben eve geldim."

"Hangi ev?"

"Kendi evime."

"Anladım, neyse sonra konuşuruz."

"Bir şey mi oldu? Sesin pek iyi gelmiyor."

"Hayır bir şey olmadı iyiyim ben."

"Emin misin?"

"Eminim, sonra görüşürüz."

"Görüşürüz."

Tekrardan eve doğru yürümeye başladım. Meydandan geçerken yapılan hazırlıklar dikkati mi çekmişti. Hazırlığa yardım eden teyzelerden birinin yanına gidip sordum;

"Ne için bu hazırlıklar?"

"Akşama nişan var onun için."

"Aa hayırlı olsun kimin nişanı?"

"Yareen!!!"

Birinin beni kolumdan tutup bir yere çekiştirmesi ile cevabı mı alamamıştım. Biraz sonra beni çekiştirmeyi bırakan kişiye baktım, mahalleden arkadaşım Selin'di.

"Ne oldu Selin? Nereden bu neşe?"

Heyecanlı bir şekil de yerin de duramayarak bana bakıyordu.

"Yaren içim içime sığmıyor anlatamam ne kadar heyecanlı olduğu mu."

"Çatlatmasana insanı Selin söyle işte."

"Tamam, tamam söylüyorum hazır mısın?"

"Evet."

"Akşama nişanlanıyorum!!!"

Ah bunun için miydi bunca heyecan? Gerçi ben de nişanlansam ben de heyecanlanırım.

"Hayırlı olsun kim bu şanslı damat?"

"Şey."

"Ney?"

"Kenan..."

Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü adeta... Belki başka Kenan'dır, Yaren sakin ol.

"B-bizim Kenan mı?"

"Evet abinin arkadaşı."

Ben şok içerisin de Selin'e bakarken, onun da kaşları çatılmıştı.

"Sorun mu var?"

"H-hayır sorun yok, hayırlı olsun. Benim acilen eve gitmem gerekiyor da sonra görüşürüz."

Hızlıca eve yürümeye başladım. Bir yandan dolan gözleri mi silip bir yandan da sakin olmaya çalışıyordum.

Eve vardığım da anahtarım ile kapıyı açıp içeri girdim. Doğruca odama gidip kapıyı kilitledim ve göz yaşları mı serbest bıraktım. Bu yüzden mi onu affetme mi istiyordu benden!? Abime beni sevdiğini söyleyip başkası ile nişanlanmakta neydi!!? Aklım almıyordu cidden. Madem sevmiyordu neden seviyorum demişti?

Göz yaşlarıma hıçkırıklarım da eklenince annem sesi mi duyup odanın önüne gelmişti.

"Yaren, ağlıyor musun sen?"