YENİDEN DİRİLİŞ ŞÜHEDA

💐ŞÜHEDA 6. BÖLÜM 💐

Kan ter içinde uyandım o nasıl bir rüyaydı yanımdaki adam da kimdi bilmiyordum ama en uygunsuz şekilde görmem neye işaretti bilmiyordum. Peki ya o çoçuk Kaan'ın ikiziydi sanki Kaan'ın 6 yaş versiyonu gibiydi.

Peki ya o tanımadığım adama olan hislerim, sanki o hep varmış gibi hep bir sarılma isteği de neydi anlamıyorum Allah'ım ne oluyor bilmiyorum. Akşam namazını kılmak için  kalktığım anda aklıma geldi muayene günümde olduğum namaz kılamıyorsam bu durum içimdeki  huzursuzluğu dua ederek yok etmeme engel değildi gidip abdest alıp seccademi serip açtım rahman'a ellerimi
başladım dua etmeye içimden geldiği gibi. Karşımda var olduğum andan beri dostum olan Rahman.

Sanki karşımda okuldan arkadaşım Meryem varmış gibi onunla konuşurmuş gibi derdimi döktüm hem ağladım hem yalvardım bir çıkış yolu göstersin yaradan diye. Ne kadar öyle durdum dua ettim bilmiyorum omzumda bir el değmesi ile elin sahibine döndü bakışlarım.

Elin sahibi annemden başkası değildi. "Harap ettin kızım kendini "dedi.
" Derdi veren dermanını elbet verir sabret. Sabretmek güzel şeydir" diye ilave etti.

Sabrediyordum zaten ben babam ile rüyamda vedalaştığım günden beri sabrediyordum. Kendine iyi bak kızım demişti sarılıp okşamıştı saçlarımı kesmeye kıyamadığı öpüp koklamaya doymadığı beni bırakıp gitmişti işte.

Annem herşeyim der severdi beni. Babam ile annemin aşkına İmrenirdim hep babam karanfil der severdi annemi annemde Hacım derdi. Hacca gitmemişti belki ama hacca gitmeyi çok istermiş.

Onlardan sonra 3 5 ay konuşmamışım hiç devamlı ağlarmışım. Yaşın küçüktü ama herşeyin farkındaydın kızım der hep Hacer annem. Yanımdan gittikten sonra annem. Yatağıma oturdum öyle boş boş duvara bakıyorum. Düşünme yetimi kaybetmişim gibi. Uykumda yok uyanalı kaç saat oldu ki. Birden annemin " boş duranı Allah sevmez resulü de sevmez sözünü hatırladım.

Kitap okumayı severim. Aşk üzerine olanları şiir kitaplarını. Gerçek hayatta olmayan aşkları anlatan kitapları severim. Okuduğum her kitapta bana bir kapı açılır ben o kapıdan usulca süzülürüm hep. Hep aynı olur bu benim için bambaşka bir karaktere bürünürüm. Kiminde Aslı'yım Kiminde kerem.

Fark etmez kim olduğum o büyülü ortamdan ayrılmayayım yeterli. Kitaplarımın olduğu dolabın önüne geldim ve sevdiğim şiir kitabını elime aldım rast gele bir sayfa açtım. İçinden çıkan şiirini kendime armağan ediyorum dedim durgunca.

Cesur yürekli olmak gerek bazen.
Korkusuzca, karşındakini düşünmeden konuşabilmek.

Kırıp parçalasanda onu.
İlk ve son kez içinden geldiğince davran.

Cesur ol....

Hayat devam ediyor sende önüne bak.
Kırıp döktüklerini toplama.

Duygusuz ol, cesur ol, kendin ol en önemlisi.
Susma, sustukça daha çok kırılacaksın.

Kır gitsin onu sen önemlisin.
Herkesin acısını sevmek zorunda değilsin.

Cesur yürekli ol....

Yenilme, kapılma duygularına.
Kırılırsın, kırarlar seni, üzerler cesur yürek.

Kendine kalın buzdan kaleler ör.
Geçemesinler seni.

En önemlisi kendin ol

Cesur yürek

Cesur yürekmiş şiirin adı değişik bir şiir olmuş ama güzel olmuş. Ben bu düşünceler içindeyken telefonumun mesaj bildirim sesiyle irkildim. Ortam sessizdi ya korktum birden baş parmağım ile damağımı çekip telefonu elime aldım kimden olduğu aşikardı.