CARA'S POV
Nagmamadali akong umakyat sa kuwarto ni aviva lagot ako nito anong oras na pala sabi ko pa naman babalikan ko siya agad nakalimutan ko rin kase na i-discharged nga pala siya ngayon sa sobrang pag-aalala ko kay daddy pati si aviva nakalimutan ko buti na lang at nasa iisa lang silang hospital madali ko lang siyang mapuntahan.
Hingal na hingal akong dumating sa tapat ng kuwarto ni aviva inayos ko muna yung sarili ko bago pumasok at agad kong binuksan yung pinto.
"Aviva pasen---." Walang tao.
Nasaan kaya siya? hindi kaya umuwi na si aviva? pero bakit lahat ng gamit niya na dinala ko ay nandito pa.
Tinignan ko yung buong kuwarto hanggang sa loob ng banyo ay wala siya saan kaya siya nagpunta? Lagot talaga ko nito.
Napa-upo ako sa kama ng hindi ko talaga siya makita hindi ko naman kase sinasadyang kalimutan siya, may emergency lang na nangyari.
*FLASHBACK*
Kasalukuyan na papalabas na kami ng hospital ni doktora para sana kumain sa labas ng miryenda ng hindi sinasadyang makita ko sila ate at mommy papasok sa emergency room ng ospital akay-akay si daddy.
Halos mawalan ako ng hininga ng makita ko si daddy na halos maputla na at hinanghina ma oramismo ay babawian na ng buhay.
"Dad!." Basag ko sa pagkabigla ko halos kumaripas na ako ng takbo papunta sa kanila.
"Mrs. Mijares! what's going on?."
Natatarantang tanong ni doktora sa akin pero hindi ko siya pinansin dirediretcho lang ako sa pagtakbo palapit kila daddy.
"Daddy!." Sigaw ko.
"Ate si daddy!." Sabi ko kay ate kasabay ng luha ko na ayaw ng tumigil.
"Anong nangyare ate?." Tanong ko habang umaangos ako sa luha.
Makikita mo rin kay ate na namumula na ang mga mata pero pilit pa rin niyang nilalabanan ang paglabas ng mga luha niya at kabaliktaran naman ni mommy na halos maglumpasay na sa buong paligid ng ospital kakahagulgol.
"Okay lang ang daddy." Basag na pagkakasabi ng ate. "Wag kang umiyak kailangan natin magpakatatag para kay mommy." Garalgal na sabi ni ate sabay yakap sa akin.
"Ate ang daddy!." Hagulgol ko. "Sssh! wag kang umiyak kaya natin to!."
"Ate hindi ko kaya pag nawala si daddy."
"Sssh! wag mong sabihin yan walang mawawala okay wag kanang umiyak kita mo nandiyan na ang mga doctor magiging okay din si daddy."
Sabi ni ate pero sa pagkakataong ito hindi na rin niya napigilan umiyak sabay yakap niya sa amin dalawa ni mommy.
"Mga anak ang daddy niyo." Hagulgol ni mommy. "Hindi ko kakayanin pagnawala siya satin."
"Mom ano ba wag mong sabihin yan hindi mawawala si daddy." Sabi ni ate kay mom. "Magiging okay si daddy mom magpakatatag lang tayo." Si ate ulit.
"Mrs. wag na po kayong umiyak magagaling po ang mga doctor namin dito hindi po siya pababayaan magiging okay po ang asawa niyo." sabi ni doktora.
"Doktora gawin niyo po ang lahat ng makakaya niyo mabuhay lang ang asawa ko nagmamakaawa ako sa inyo gawin niyo ang lahat lahat mabuhay lang ang asawa ko." Sabay luhod ni mommy sa harap ni doktora.
"Gagawin po namin ang lahat ng maaari naming gawin upang pagalingin po ang asawa niyo kaya sana po tumayo na po kayo diyan hindi niyo po kailangan gawin yan tumayo po kayo."
"Mrs. Mijares take your mom I'll do my best maiwan ko na kayo." Tuluyan ng umalis si doktora.
"Hey are you alright? what are you doing here?." Bumalik ako sa reyalidad ng may marinig akong boses, si doktora pala.
"Okay lang ako doktora."
"That's good! akala ko kase na babaliw ka na dito magisa."
"Siya nga pala doktora maraming maraming salamat sa inyo at muling nadugtungan ang buhay ni dad tatanawin ko sayo 'tong malaking utang na loob."
"Hey! trabaho namin ang mag pagaling ng may sakit so you don't need to say that."
"Pero doktora seryoso ako kahit anong kapalit o kahit anong hilingin mo gagawin ko hanggat kaya ko." May kung anong kislap yung mga mata ni doktora sa sinabi ko.
"Really? whatever I want or I ask you do you?."
"Kahit ano doktora basta ikaw hindi ako magdadalawang-isip." Sabi ko naman kay doktora.
"Okay fine masyado kang mapilit Mrs. Mijares but maybe I'll just go on to wish."
"Sige doktora kahit ilang wish pa yan."
"Puwede bang next time na lang yung wish ko.
"Oo naman doktora malakas ka sakin eh!."
"So friends?." Sabay lahad ng kamay ni doktora sakin.
"Friends!."
"Anyways! why are you here? may bago nang patient sa room na 'to."
"Eh kase si aviva doktora hinahanap ko."
"That brat, tumakas siya dito kanina pa."
"Anong sabi mo doktora? tumakas siya?."
"Yes as in yes but don't worry inayos ko na lahat ng papers niya kaya pakisabi sa kanya na malaki ang utang niya sakin okay." Sabay ngiti ni doktora.
"Makakarating doktora." Napaka-pasaway talaga niya nakakahiya tuloy kay doktora.
"Is it okay kung cara na lang ang itatawag ko sayo? masyado kaseng formal yung Mrs.mijares at Erin na lang ang itawag mo sa'akin after all we're just friends na diba?."
"Okay Erin." Grabe sobrang bait niya sana ganito rin ang ugali ni aviva kaso mukhang malabong mangyari yon.
"Cara siya nga pala maiwan na kita mag la-last round pa ko at madami pang pasyente sinilip ko lang yung bago 'kong pasyente dito pero wala pa pala dito pero at least I'm lucky na ikaw yung nakita ko so paano mauna na ako bye sabay kiss niya sa chicks ko."
"O-okay sige aalis na din naman ako Erin kukunin ko lang yung mga gamit ni aviva." Nauutal 'kong sabi kay doktora.
Anong nangyayari sakin?
"Bye-yee." Sabi ulit ni doktora na parang nakakita ng anghel habang nakatingin sakin.
"Bye..." Tuluyan nang nawala si doktora sa paningin ko.
![](https://img.wattpad.com/cover/130249868-288-k29336.jpg)
BINABASA MO ANG
My Boss Mommy (GirlxGirl) (ON-GOING)
RomanceOne day I just woke up na meron na akong stepmom, and I did not know how to be with her, mygad. I HATE HER.