" Beni anlamadın demeyeceğim. Çünkü beni anladın. Sen beni anladın ama anladığın halde canımı yakmaktan vazgeçmedin" dedim. Gözyaşlarımın arasından. Onu affetmeyecektim ben onu ne kadar affetsemde o benim canımı yakmaktan vazgeçmeyecekti.
Artık bu a...
"Bavullar'ını hazırladın mı asena" dedi açelya. "Tamam tamam ben hazırım"dedim." elime deri sırt çantamıda alıp odamdan çıktım. Açelyada aynı anda çıktı. Hemen ardından uşağımız canımdan çok sevdiğim sırdaşım ali amca geldi. Eline bavullarımızı alıp merdivenler'den aşağıya inmeye başladı.
Bizde hemen ardından merdivenler'den inmeye başladık. Aşağıda hayatımı boka çeviren kadın yani annem, küçüklüğümden beri bana ve kız kardeşim açelya ya eziyetler eden babam.
Hayatımı öyle bir maffettilerki aynı zamanda kardeşiminde artık onların yüzünü görmeyeceğim eziyetlerini, duymayacağım için bir bakımdan mutluyum çünkü bana ve kardeşime hiç bir zaman sevgi göstermediler.
Anne ve baba sevgisi nedir gerçekten hiç bilmiyorum. Annem ve babamla hiç eğlenceli güzel bir günümüz olmadı her günümüzü cehenneme çevirdiler.
Bazen kendimi öldürmek istedim ama yapmadım artık anne ve baba da demiyorum bu lanet kişiler benim karmam.
Biz gidiyoruz diye çok mutlular geberin inşallah. Bir daha sizin yüzünüzü görmemek üzere kalbime hayatıma açtığınız yaralar her zaman beni bir anne ve baba çocuklarıyla eğlendiğin de daha da etkiliyor acıtıyor canımı.
Bugün artık bu cehennem evden hayattan kurtulup yeni bir hayata yeni bir okula başlayacaktık.
Merdivenlerden inip o kadın ve erkeğin yanına geldik. Suratlarında hiç bir zaman görmediğim bir mutluluk vardı. Açelya "insan biraz üzüntülü olur be duygusuz kalbi taş insanlar sonunda sizden kurtulacağım sizin ölümünüzü dört gözle bekliyorum" dedi.
Onun koluna dokunup "hadi gidelim bu Nalet evde nalet insanlarla artık aynı evde nefes almak istemiyorum" dedim. Oda başıyla o onayladı.
"Hadi dadı daha fazla burda durmak istemiyorum." dedim. "Tamam geliyorum kızlar" dedi. Ve koşar adımlarla merdivenleri inmeye başladı.
Ardından yanımıza geldi. Açelya " hadi gidelim" dedi bende lanet insanlara elveda etmeden arkamı döndüm yürümeye başladım.
Kapıya varınca kapıyı açtım ve dışarı çıktım. İçime derin bir nefes çektim.
***
Şuan uçağa biniyorduk. Açelya yanımda oturuyordu. "kardeşim artık mutluluk zamanı kurtuluyoruz bu şehir ve insanlardan" dedim. "Aynen şu an mutluluktan havalara uçmamız gerek" dedi. "Aynen" dedim. Ardından uçak havalandı bende başımı cama yasladım. Artık mutluluk zamanı...
Arkadaşlar bu bölüm buraya kadar. Sizden yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Sevgilerle 💞
Valide Atiye (resim)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
