Amazonas VS Hearthrobs

Chapter 29: Suitor

Jasmin's Point of View

Nasa isang tahimik na lugar kami sobrang dilim na dito kaya hinahampas-hampas ko sa braso si Brent baka kasi ano pang mangyari saamin dito ano.

"Umalis na tayo dito baka ano PA-------WOW!!!" as in big wow.

"Did you like it?" tumango ako bilang sagot. "Yes I do." I answered.

Para kaming nasa isang romantic movie ang ganda ng paligid kaya pala wala akong makita kanina kasi may makapal na black tela silang parang tinakip sa light ng buwan talagang pinaghandaan.

Pagkarating na pagkarating namin dito ay may bumukas ng itim na tela kaya kita yung laki ng buwan. Kasabay ng pagkuha ng tela ay ang pag-open din ng mga nagagandanhang Christmas lights. May table sa center table for two.

"Please sit my Queen."
ang lakas ng tibok ng dibdib ko ewan kung anong nangyari parang lalabas na siya.

Itinaas niya yung kamay niya at may nagsidatingang pagkain. Nakauniform as waiter and waitress sila pe------

"Shanaiah? Vanessa? Max? Top? Al-----"

"Oo kami nga. Enjoy your night." Alexander said with a smile bago sila lumisan.

"Halatang planado at pinaghahandaan ah." natatawang sabi ko sa kanya.

"Oo naman for my Queen." he said dahilan para bumilis ulit yung beat ng heart ko.

"Hahahahah patawa ka." I faked my laugh.

"Di ako nagpapatawa." seryoso yung mukha niya kaya nagseryoso na din ako.

Ewan ko lang kung anong nararamdaman ko ngayon parang ang gulo. Masaya, naiilang, lakas ng tibok ng puso ko, ewan ko nalang anong ginawa nitong lalaking 'to saakin.

Biglang may tumugtog na slow music kaya dali dali kung pinunasan yung labi ko ng table napkin. "Hahahah you already know what's the next move." natatawang sabi niya.

Tumayo siya sa kinauupuan niya at naglahad ng kamay sa harap ko. "May I have this dance my Queen?" pagnaririnig ko talaga yung "My Queen" na yan eh para talagang may nagliliparang butterflies sa tiyan ko.

"My Queen?" tawag niya saakin ng nakakunot noo. "Ahhh y-yes sure." I answered.

He chuckled. "You're blushing." napairap nalang ako sa sinabi niya. Kailangan pa talaga sabihin? Tss.

Nagsimula na kaming magsayaw talagang nakakailang kasi------kasi di ako sanay kasi----kasi siya first dance ko.

"Thank you." kumunot ang noo ko kaya nagsmile siya. "Thank you for this." inirapan ko siya ng nakangiti at palarong hinampas yung balikat niya. "I should be the one to told you that." ngumiti lang siya saakin kaya ngumiti nalang din ako.

Kakatapos lang namin magsayawan kaso di na nagsasalita si Brent. Kani-kanina labg todo ngiti siya pero ngayon sobrang tahimik at parang kinakabahan siya dahil ang putla niya. Umupo na kami baka masama pakiramdam niya. Todo inom tubig lang ang ginagawa niya tapos nilalaruan niya yung kamay niya.

"Brent wag mo sabihing pati ba naman dito magiging torpe ka pa." bulyaw sa kanya ni Vanessa.

"It's now or never." Shanaiah said kaya kumunot ang noo ko sa pinagsasabi nila.

"Ahhhsssshhhhh!" bulyaw sa kanila ni Maxeen.

"Ah a-ano kasi ahmm." kinakabahang sambit niya. Tinaasan ko lang siya ng kilay na nangangahulugang 'Ano'.

"Hmmm It's now or never." he let out a deep breath.

"Sa ayaw at gusto mo.." nagdadalawang isip o kinakakabahan parin siya. Ewan!. Nagtataka na talaga kinuha ko yung wine glass at ininom ang laman doon and it's not wine water lang yun.