WHİSPER

8.Bölüm

8.Bölüm

Bütün bunlar neden benim başıma gelmişti?

Annemi kaybetmek benim için yeterince zor bir durumdu.Daha acısı tazeyken hastaneye kapatılmış deli muamelesi görmüştüm.Zorlu tedaviler görmüş türlü türlü ilaçlar içmiştim.Tam iyileşmiş hayatımı tekrar düzene sokmuş Jongin’e sahip olmuşken tekrar neden aynı olayları yaşamak zorundaydım?

Hastaneye gitmem gerekiyor muydu?Bunu gerçekten yapmalı mıydım?Belki de yapmalıydım.Ancak bunu kimsenin bilmemesi gerekiyordu.

Hemen telefonumu alıp eski doktorum Bay Zhang Yixing’i aradım.

“Alo buyrun.”

“Meraba Bay Zhang ben eski hastanız Do Kyungsoo.”

“Kyungsoo? Evet sizi hatırladım.Size nasıl yardımcı olabilirim?”

“Sizinle bugün görüşmem mümkün mü?”

“Tabi ki gelebilirsiniz.İyisiniz değil mi?”

“Bilmiyorum Bay Zhang.Sanki herşey en başa dönmüş gibi.”

“Pekala Bay Do bugün hastaneme bekliyorum sizi.Herşeyi konuşalım.”

“Tamam…Yalnız…Bay Zhang”

“Evet sizi dinliyorum.”

“Bundan…yani bugünkü görüşmemizden kimsenin haberi olmasın…lütfen.”

“Siz merak etmeyin.Görüşmek üzere.”

Telefonu kapatıp yatağın üzerine attım.Ellerimle saçlarımı karıştırıp ne yaptığım hakkında düşünmeye başladım.

“Lütfen tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.”dedim kendi kendime.Bugünkü görüşmeden sonra neler olacağını asla bilmiyordum.

……………………………………………………………………………….

“Bay Kim hakkında başka neler biliyoruz Baekhyun?”

“Efendim Bay Kim evleneli henüz 5 ay olmuş.Bir şirkette yönetim departmanında çalışıyor.Herhangi bir adli suç işlememiş,sicili temiz.”

“Ailesine ulaşabildin mi?”

“Evet efendim.Annesi ve babası burada yaşıyorlar.”

“Onları buraya çağır Baekhyun.Sanırım onlardan öğreneceğimiz birkaç şey olabilir.”

“Peki efendim.”

Baekhyun odamdan çıktıktan sonra düşünmeye başladım.Bu olayın sorumlusunu mutlaka bulacaktım.Ancak aklım en yakın arkadaşım Luhan’daydı.

Gerçektende Sehun’dan ayrılıp ondan uzaklaşmak için gitmiş olamazdı değil mi? Onlar birbirlerine deli gibi aşıklardı.Bunu biliyordum.İkisinin birbirine bakışlarına defalarca kez şahit olmuştum.Aşktı bu.

Aşk.

Luhan’ın başına bir şey gelmiş olamazdı.Onun gibi birine kim kötülük yapabilirdi ki?Cebimden telefonumu çıkarıp Luhan’ın numarasını tuşladım.Belki de ona ulaşabilirdim.

Ama hayır.Telefonu kapalıydı.Ben en yakın arkadaşıydım.Sehun’la bir problemleri olup gitse bana mutlaka söylerdi.Bunca yıl birbirimizden asla bir şey saklamamıştık.Şimdi de saklayacağını düşünmüyordum.

Aklıma gelen türlü türlü trajik olayları bir kenara bırakmak zorundaydım.Luhan iyiydi.Evet ona hiçbirşey olmamıştı.Olmamalıydı.

………………………………………………………………………………….