WHİSPER

18.Bölüm

Y/N:Meraba canlaaar.Yazdığınız yorumları tek tek okuyup öpüp kokluyorum asdsf.Her bölüme yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim.Finale kadar umarım bu böyle devam eder ve beni mutlu edersiniz.

Medyaya eklediğim şarkı ile okumanızı tavsiye ederim.Bu şarkıyı tavsiye eden sevgili ruh tekime teşekkürü bir borç bilirim.

İyi okumaaalar :*

18.Bölüm

Karanlık ve tozlu ortamda nefes almak imkansızdı neredeyse.Tek bir ışık zerreciğinin bile ulaşmadığı bu yerde elleri ve gözleri bağlı bir şekilde oturan çelimsiz beden zorda olsa buradan kurtulmak için çabalıyordu.Buradan çıkıp huzuruna yeniden kavuşmak istiyordu.

Gözünden akan yaşlar gözünü kapatan bez parçasına bulaşıyor yanaklarından akıp gitmesini mümkün kılmıyordu.Ağzından kaçan ufak hıçkırıklar durumunun ne kadar acınası olduğunu gösteriyordu.

Sanki hayatı şuracıkta sonlanacaktı.Hissediyordu.Zamanının sona ereceğini biliyordu.

Duyduğu kapı gıcırtısına, sanki görüyormuşçasına kafasını çevirdi.Daha fazla çabaladı ellerindeki ve ayaklarındaki bağları çözmek için.Çabaları boşunaydı.Bu sadece iplerin bileklerini kesmesinden başka bir işe yaramıyordu.

Duyduğu ayak seslerinden yanına yaklaştıklarını anlayabiliyordu.

“L-lütfen bırakın gideyim.”dedi yalvararak.Hıçkırıkları konuşmasını iyice zorlaştırıyordu.Korku ve çaresizlik bütün bedenini sarmıştı.Tek yapabileceği yalvarmak ve dua etmekti.Gücünün onlara yetmeyeceğini adı gibi biliyordu.

Söylediği şey üzerine duyduğu kahkahalar çaresizliğinin ne kadar büyük olduğunun ispatıydı.

“Bu birazcık imkansız Luhannie.”söylediği şey ile yanındakine bakıp iğrenç kahkahasına devam etti uzun olan.

“Bence birazcık eğlenmeliyiz.Ne dersin Luhan?”Duyduğu cümlenin üzerinde yarattığı lanet etki ile başını yukarı kaldırdı Luhan.

“H-hayır.Lütfen bırakın beni.Yalvarırım.Ben size bir şey yapmadım.”

“Ah evet yaptın Luhan.Sehun’unu bırakıp bana gelseydin işler bu kadar zor olmayacaktı.Bunu biliyorsun,değil mi?”

“Onu asla bırakmam.Beni öldürmek mi istiyorsunuz?Tamam öldürün.Ama ondan vazgeçmemi istemeyin benden.”Tekrar bir kahkaha duydu karşısındaki bedenlerden.

“Bizim Luhan ne kadar da cesur çıktı görüyor musun Minseok?”Başını tekrar önüne eğdi ve tekrar zorladı bileklerindeki ipleri çözmek için.

“Boşuna çabalama Luhan.Biz seni bırakmadığımız sürece  gidemezsin.”Çabasına devam etti çaresiz beden.

“Neden ben?Söyle neden ben?”Ayakta duran beden yavaşça çelimsiz olana yaklaştı.Elini pürüzsüz cilde yaklaştırdı ve okşadı.

Yanağında hissettiği sıcaklıkla kendinden iğrendi Luhan.Başını aksi yöne çevirip dokunuşlardan kurtulmaya çalıştı.Karşı tarafın sinirlenmesini umursamadı.Şuanda hiç birşeyi umursamıyordu.

Yumuşak dokunuşuna iğrenerek tepki gösteren bedene sinirlendi uzun olan.Elini çenesine yaklaştırdı ve sertçe sıkıp kendisine bakmaya zorladı.Yüzünü delercesine bakışlar atmaya başladı.

“işleri neden zorlaştırıyorsun Luhan?”

“Zorlaştırmak mı?Asıl sen ne sikim istediğinin farkında mısın lanet olasıca?”