WHİSPER

14.Bölüm

14.Bölüm

Hastane koridorlarında yerde sevdiği adamdan iyi bir haber duymak için bekleyen yorgun beden daha fazla dayanamayacağından emindi.Neredeyse hava aydınlanmıştı,saat sabahın 8ine geliyordu ve o hala etrafta dolaşan hemşirelerden bilgi almak için çırpınıp duruyordu.Çaresizlik neydi sizce?Sevdiğiniz insanın hayatı için,onun yaşaması için elinizden bir şey gelmemesi miydi?Şuan Kai için durum tamda bu şekildeydi.Onunla ilgili küçücük bir habere muhtaç bir şekilde koridorda yerde oturmuş bekliyordu.Beklemekten bitap düşmüş başını dizlerinin arasına gömmüştü.Yanına doğru yaklaşan bedeni zar zor farkedebilmişti.

“Bay Kim?”Adının telaffuz edildiğini duyduğu an başını yavaşça yukarı kaldırıp ayakta duran üniformalı gence göz gezdirdi.

“Size birkaç soru sorabilir miyim?”

Elleriyle destek alarak yerden kalktı uzun olan.Şimdi karşısındaki polis memuruyla nerdeyse aynı boya gelmişti.

“T-tabi.”

Polis memuru cebinden bir kalem ve kağıt  çıkararak soru sormak için kendini hazırladı.

“Olay nasıl gerçekleşti?Bana anlatabilir misiniz?”

“B-biz eşimle hava almak için dışarı çıkmıştık.Biraz yürüdükten sonra yorulduğunu söyleyip durdu.O sırada karşı kaldırımda bir adam bize doğru yaklaştı.”

“Adamı tanıyor muydunuz?”

“Hayır.Yüzünde bir maske vardı.Kim olduğunu göremedim.”

“Peki onu tanımlayabileceğiniz başka fiziksel özelliğini anlatabilir misiniz?”

O anı düşündü uzun olan.Tekrar aynı olayı yaşıyormuş gibi hissetti bir anda.Gene aynı karanlık sokakta onlara doğru yaklaşan silahlı bir adamın karşısında olduğunu düşündü.

“Sanırım tanımlayabilirim.Boyu benden uzundu.Sanırım 185 civarında olması gerek.Üzerinde siyah uzun bir kaban vardı.”

“Başka bir şey hatırlıyor musunuz?Mesela saç rengi gibi.”

Tekrar düşündü Jongin.Yüzünde maske olduğu için görememişti ancak saç rengini hatırladığını farketti.

“Evet.Sarı saçlıydı.Kısa sarı saçları vardı.Ve oldukça zayıftı.”

“Olayı anlatmaya devam edebilir misiniz?”

“Bize doğru yaklaşıp belindeki silahı bize doğrultup ateş etmeye başladı.Bizde bilmediğimiz sokaklara doğru kaçtık.En sonunda çıkmaz bir sokakta bir çöp bidonunun arkasına sığındık.Bir süre bekledikten sonra kontrol etmek için dışarı çıktık.Ancak o gitmemişti.”

“Peki sizinle konuştu mu?”

“Evet.Eşimin yapmaması gereken birşeyleri yaptığını söyledi.Sonra ise onu vurdu ve kaçtı.Sonrasını biliyorsunuz.Onu hemen buraya getirdim.”

“Peki Bay Kim.Eşinizin bir düşmanı var mıydı?”

“H-hayır.Bildiğimiz kadarıyla yoktu.Ancak o çok büyük bir şirketi yönetiyor.Rakip firmalardan birinin sahibi yaptırmış olabilir.”

“Anlıyorum Bay Kim.Cevaplarınız için teşekkür ederim.Geçmiş olsun.”Başını sallayıp yanından geçip gitmesine izin verdi.Polis gittikten sonra hala bir haber olmadığını anlayıp danışmaya doğru ilerledi.

Danışmada duran hemşireye doğru yaklaşıp müsait olup olmadığını önemsemeden eşini sordu.

“Artık biri bana bir şey söyleyebilir mi?”