Heey leuk dat je leest❤️ in dit boek gaat het over een meisje genaamd Salma. Ze vindt een jongen erg leuk genaamd saber. Hij vindt haar ook leuk. Maar er zijn nog altijd boze ogen. En jaloezie neemt altijd wraak...
Wat voorafging: Daarna komt Saber binnen. Hij heeft dikke wallen en rode ogen. "Ik laat jullie wel alleen". Zegt Amira. Ze loopt weg. Ik kijk haar met een dodelijke blik aan. Saber loopt naar me toe.....
Perspectief Salma: Ik kijk hem verdrietig aan. "Salma, het spijt me het is mijn schuld dat je hier bent". Zegt hij met een gekwetst gezicht. Mijn ogen vullen zich met tranen. "Alsjeblieft Salma vergeef me". Zegt hij. Zal ik hem vergeven? Ik hou van hem. Ik ga hem vergeven. "Vergeven en vergeten". Zeg ik met een glimlach. Voordat ik het weet voel ik zijn lippen op de mijne. Ik heb hier zolang naar verlangd. Dan komt Amira binnen. "JOEJEOEJEOE". Schreeuwt ze lachend. Saber en ik laten elkaar geschrokken los. Dan komt er een verpleegster binnen. "Het spijt me maar Salma heeft nu haar rust nodig". Zegt ze. Amira knuffelt me nog en loopt weg. "Ik kom morgen terug schat bye!". Zegt ze. Saber geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Ik ga je missen". Zeg ik. "Ik kom morgen weer langs". Zegt hij. "Ik hou van je". Fluistert hij in mijn oor. Ik geef hem snel een kus op zijn wang. Hij knipoogt naar me en hij loopt weg.
Ik word wakker van een bericht op mijn telefoon. Ik kijk snel en zie dat ik een bericht heb van mijn moeder:
Mama❤️: hoi schat, je vader, ik en je broertjes zijn bij je langs geweest maar je sliep nog dus we komen morgen weer terug doe rustig aan Salma inou, slaap lekker X je mamsie ❤️❤️
Ik glimlach en app haar snel terug. Ik beantwoord nog mijn andere appjes. En probeer dan op te staan wat met moeite lukt. Ik doe de deur open en ik zie iemand bij de wachtkamer zitten. Ik kijk diegene met grote ogen aan.
Perspectief Meryem: "Bye schat, ik zie je morgen weer!" Roep ik tegen Samya. Vandaag was ik weer lounge met haar was echt gezellig 😏. Als mijn broer mij zo ziet maakt hij me dood. Ik loop snel naar een steegje en trek wat langs aan.
Als ik thuis ben aangekomen loop ik naar de keuken waar ik mijn moeder aantref. "Salam Mama". Zeg ik. "Salam benti dat werd tijd waar was je?". Vraagt ze. "N-niks ik was bij Samya h-huiswerk maken". Zeg ik stotterend. "Niet meer met haar omgaan ze geeft jou een slechte invloed". Zegt mijn moeder zonder mij aan te kijken. Ik laat het maar zitten. Ik ben zo moe niet normaal.
Ik wil net naar boven lopen totdat mijn moeder mij roept. "Meryem we gaan morgen naar het ziekenhuis". Zegt mijn moeder. "Huh? Waarom wie ligt daar dan?". Vraag ik. "Mijn beste vriendin's dochter, ze is flauwgevallen". Zegt ze. "En waarom kan je niet alleen gaan?". Vraag ik geïrriteerd. "Praat je zo tegen je moeder??". Zegt ze. Ik rol met mijn ogen. "Oke ik ga wel mee, maar ik ga nu slapen want ik ben doodop". Zeg ik vermoeid. "Slaaplekker". Zegt mijn moeder nog. "Slaaplekker mama". Zeg ik terug.
~Next Morning~
Ik kijk op mijn wekker. Ik zie 12:00 staan. Ik pak mijn telefoon en open mijn snaps. Ohja, ik moet vandaag met mama naar het ziekenhuis. Pff ik heb echt geen zin maar ik doe het voor me moeder. Ik ken dat meisje eigenlijk niet eens. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik doe me dagelijkse routine. Douchen, dagcremé, tandenpoetsen etc.. Ik loop naar mijn kamer en trek een simpele outfit aan: Mijn outfit 👇🏼
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik loop naar mijn make-up tafel. Ik maak me mooi op en ik loop dan naar beneden. Ik zie me moeder al ontbijten. "Schiet op we komen zo te laat". Zegt ze stressend. "Nou ook goedemorgen". Zeg ik. "Sorry schat goedemorgen, heb je lekker geslapen?". Zegt ze lief. "Ja ging wel". Zeg ik terug.
Ik prop een broodje Nutella in mijn mond en pak dan de autosleutels. Ik zie mijn moeder al in de gang wachten. Ik doe mijn air-force jas aan en ik loop de deur uit.
Als we in de auto zijn vraag ik: "mama ken ik dat meisje eigenlijk?". "Ik weet het niet schat maar je gaat haar wel zien". Zegt ze terug.
Als we zijn aangekomen stappen we uit. "Meryem, kun je even wat bloemen halen?". Zegt mijn moeder. Ik loop naar het bloemenwinkeltje terwijl mijn moeder naar de kamer vraagt. Als ik een paar mooie bloemen heb gekocht lopen we naar de kamer waar ze ligt.
Als we net de kamer willen ingaan komt er een verpleegster. "Sorry maar mevrouw heeft haar rust nodig". Zegt ze. "Ooh is niet erg we wachten wel". Antwoord mijn moeder terug.
Na 30 minuten horen we de deur klink. Als ik opkijk kijk ik geschrokken naar diegene.....
Perspectief Salma: Ik kijk diegene lang aan. MERYEM?! Wat doet zij hier?? Door haar lig ik hier. "Ah Salma benti, gaat het". Zegt haar moeder. "Uhm ja gelti h-het gaat wel". Zeg ik terug tegen haar. "Ik ga even naar je moeder toe". Zegt de moeder van Meryem. Ze loopt weg.
Ze kijkt me aan. "W-wat doe jij hier??". Zeg ik tegen haar. "Luister je moet niet denken dat ik hier voor jou ben". Zegt ze boos. "Niemand heeft jou gevraagd te komen". Zeg ik en ik kijk de andere kant op. "Maak me niet kwaad". Zegt ze stoer. "Wat wil je dan doen hé we zijn in een ziekenhuis". Zeg ik terug. Ze moet zich echt niet lekker voelen, die bitch. "Daar kom je gauw genoeg achter". Zegt ze geheimzinnig. Ze loopt weg en ik kijk haar achterna.
Ik voel me heel duizelig. Ik probeer me vast te pakken aan een stoel wat niet leuk. Dan val ik op de grond en wordt het zwart voor mijn ogen.......
