[Veronica]
"Now, what's your plan?" Tanong ni Adrian ng mawala na ang mga insanes. May nalaman ako mula sa kanila. Mga bobo sila.
d-_-b
Nagtago lang kami sa part na madilim ng wall dahil nadapa si Eros tapos tuloy-tuloy pa rin sila sa pagtakbo. Kung alam ko lang, sana hindi na ko nagpakapagod.
d-_-b
"To be exact, I have none. Am I, the goddess, not just the best?" natatawang sabi ko. Wala naman talaga. Nakangangang tumingin sakin sila Adrian. Natawa na lang ako sa itsura nila.
"The heck? Akala ko may matino kang plano." Gulat na sabi ni Adrian.
"Yeah, I had pero nagulo! Kaya wala na ko plano." Sabi ko at tumawa.
"Did I ruin your plan?" Tanong ni Eros. Looks like he's blaming himself.
"Nah. You didn't. I actually don't have any plan from the start except from getting most of you safe from the creepers." Sabi ko at ginulo ang buhok niya. Kahit hirap akong abutin siya.
"What the fu--" siniko ko si Adrian at natigil siya sa pagmumura niya.
"Shut up Adrian. I'll come up with something." Asik ko at kinuha ang cellphone ni Drake sa bulsa ng bag ko.
"This is Grace. We've reached the entrance... Over." Narinig ko ang walkie-talkie. Kinuha ko 'yon sa bulsa ko at binato kay Adrian.
"Roger that." sabi niya.
"Is Eros okay?" I heard Grace asked.
"Yup." Sagot ni Adrian at tumingin kay Eros. Tumingin ako sa cellphone ni Drake. Wala akong mapapala kay Grace.
"Good, I don't have to kill Veron, yet." Wait, what? Kinuha ko ang walkie-talkie kay Adrian.
"Ba't ako na naman?!" sigaw ko at alam kong masakit sa tainga 'yon at magdidiwara na naman ng magdidiwara si Grace kaya pinatay ko muna yung walkie-talkie.
"Now what?" Narinig ko si Drake. That's the real question. Now what?
"Ah! Alam ko na!" sigaw ko, tumingin sila sakin.
"Uhmm. Never mind nakalimutan ko na." sabi ko at tumawa. Kaasar naman bakit ba hindi gumagana ang utak ko ngayon? Wait, may utak ba ko?
"Tsk. You're hopeless." asik ni Adrian at inirapan ko siya. Pasalamat siya at gwapo siya kung hindi, nasapak ko na 'yan.
"Where are we, by the way? " tanong ni Eros... Hayss. Kung alam ko lang, sana nakalayas na kami dito.
"Have no idea."
"Should we walk?"
"And get eaten? No, thank you." bigkas ni Adrian at natawa ako.
"Why are you laughing?" asik na tanong niya.
"Wala lang," sabi ko at umiling. Takot din pala si abno.
"You're thinking that I'm afraid, aren't you?" tanong niya at humawak sa bewang niya. In a manly way.
"Aren't you?" ulit niya pero tumahimik na lang ako. Napahagod na siya sa buhok niya na parang nagpipigil ng inis.
Napatingin ako sa kaniya. How can he look gorgeous when stressed? He glared at me and put his hand on his waist once again. Oh me. Ang ho-- wait. Tsk. Lubay. Wag kang lumabtod ngayon.
