Love Or Poison

Hoofdstuk 17 + Q&A

P.O.V Freya

"Je gaat eraan. Ze gaan je aresteren nu."

Glimlach ik en hij grijnst. Waarom grijnst hij? Hij laat me zachtjes los en de politieauto stopt achter ons.

"Gaat alles goed hier?"

Vraagt de agent en ik schud mijn hoofd. Hij ziet dat Kayden gewond is en haalt zijn geweer uit.

"Meneer ik wil dat je van het jonge dame weg stapt en op de grond ligt."

Kayden glimlacht en kijkt de man aan.

"Je bent bang hè? Je weet wie ik ben. Je weet ook heel goed dat dit slecht zal aflopen. Als ik jou was zou ik nu in jou auto stappen en zeggen dat het een fout was en hier niks gaande is. Zo blijf je leven en je familie."

Zegt Kayden en de agent doet zijn geweer omlaag.

"Nee!"

Zeg ik en wil naar hem toe lopen omdat ik niet wil dat hij weg gaat. Kayden houdt me vast en de politieagent kijkt me spijtig aan.

"Het spijt me. Ik kan er niks aan doen."

Zegt hij en gaat naar de auto heen. Hij rijdt weg en Kayden haalt zijn pistool uit en schiet in de wiel van de auto. De agent verliest zijn controle en rijdt in een boom. Ik schreeuw en er gaat een traan naar beneden. Dit was mijn enige kans. Kayden duwt me de auto in en stapt dan zelf in.

"Wrm deed je dat!?"

Vraag ik boos en sla Kayden.

"Hoe wist hij van ons?"

Vraagt Kayden na een paar seconden. Ik zucht diep en zeg:

"Ik had tegen die man gezegt dat een rode kikker voor mijn voeten sprong."

Kayden kijkt me vragend aan.

"En?"

"Er leven hier geen rode kikkers."

Antwoord ik zacht. Hij lacht en kijkt naar de weg.

"Goed gespeeld Freya echt fantastisch."

Zegt hij lachend.

Na een paar minuten komen we bij een grote huis. We gaan naar binnen en mijn hart klopt tekeer.

"Kayden!"

Hoor ik iemand schreeuwen. Ik kijk om en zie Emilia. Zo groot. Ze is mooier dan ik had gedacht. Ze loopt lachend naar Kayden en hij knuffelt haar. Kayden glimlacht naar haar en kust haar wang. Ze ziet er zo blij uit. Kayden staat op en ze kijkt me aan.

"Hallo. Ik ben Emilia."

Zegt ze glimlachend.

"Freya."

Glimlach ik terug.

"Ben je Kaydens vriendin? Hij zoekt al heel lang naar iemand speciaal."

Zegt ze en ik glimlach. Kayden hoest een beetje om haar aandacht te krijgen en ik lach.

"Eigenlijk, nee ze is j..."

Ik neem Kaydens hand vast en sta dichter bij hem.

"Ja hij is mijn vriendje. Het is heel leuk om jou te ontmoeten Emilia, maar ik heb je broer eventjes nodig. Alleen."

Kayden kijkt me vragend aan en knikt naar Emilia.

"Zeg aan mam dat we er zijn."

Emilia glimlacht breed en gaat weg.

"Waarom heb je dat gezegd?"

Ik kijk Emilia kant op en zucht.

"Ze is zo blij hier. Ze is als één van jullie. Ik wil niet dat haar leven stort en ontdekt dat haar stiefvader haar biologische ouders vermoorde. Ik wil dat ze blij is zelfs als dat niet met mij is."

Kayden verstijft en zegt niks. Ik laat hem los en ga naar de keuken geloof ik. Dit huis ziet er echt bekend uit. Emilia helpt een vrouw in de keuken. Wanneer ze omdraait glimlacht ze naar me.

"Hallo, Freya. Wat leuk om jou te ontmoeten. Je hebt vast honger. We gaan zo eten."

Ik knik lief en ga naar Emilia die de schotels neemt. Ze heeft wat bezwaar met dat en ik ga haar helpen. Ik neem het van haar af en ze glimlacht dankbaar. Ze neemt bestek en ik volg haar naar de eetkamer. Het ziet er hier zo bekend uit. Ik leg de schotels op de tafel en zet ze goed. Kayden komt tevoorschijn in de deuropening met glazen in zijn handen. Ik ga naar hem toe en neem ze vast.

"Ik wil dat ze iets weet. Je gedraagt je alsof ik je vriendin ben of niet krijg je het je betaald."

Hij knikt en haalt diep adem.

"Hey, kleintje. Ben je blij met mijn bezoek?"

Vraagt Kayden. Wat raar. Hij glimlacht zo veel. Is dit een masker of zo? Hij gedraagt anders.
Na dat ik naar de tafel kijk zie ik dat ik 5 schotels had gezet. Wie komt bij ons zitten? Ik zet dan de glazen neer.

"Ja echt super. Ik ga Ad zoeken."

Zegt ze en rent weg. Ad. Wat is dat soort voor naam? Ze gaat hun broer halen. Wacht dus waar is zijn moeder als hij van een andere vrouw komt?

"Het spijt me."

Ik kijk op en Kayden laat zijn hand door zijn haar gaan.

"Voor wat? Me ontvoeren voor je vader? Of voor mijn wereld ondersteboven te halen? En niet te spreken over je zo genaamde kleine zus."

"Voor alles."

Zegt hij zacht.
Kaydens moeder komt tevoorschijn en ik schrik. Shit.

"Is dit waar Kayden?"

Vraagt ze. Kayden draait zich om en gaat naar zijn moeder.

"Je gaat haar niet van me af nemen. Begrepen? Ze is van mij."

Zegt ze tegen mij met tranen in haar ogen. Ik kijk haar medelijdend aan. Wat? Haar? Heeft ze het over Emilia? Wat bedoelt ze dat ze van haar is?

"Moeder rustig. Ze gaat het niet doen. Ze is niet van... je weet wel. Dit is mijn vriendin."

Kaydens moeder knikt.

"Het spijt me. Het is gewoon. Op de dag toen Emilia werd geboren was ze voor een paar minuten dood. Ik dacht dat ik haar had verloren. Dan heb ik gwn een trauma dat iemand van de ziekenhuis haar van me zal af nemen. Dat is gewoon krankzinnig hè?"

Lacht ze en probeert normaal te klinken. Wacht... Emilia... op de dag dat ze werd geboren? Ze denkt dat zij haar moeder is? Ik kijk Kayden geschokt aan. Hij schudt zijn hoofd en ik glimlach.

"Het is goed. Ik vergeef je. Zorg gewoon goed voor jou dochter."

Ze knikt dankbaar en zet een hand voor haar mond om de tranen te stoppen. Kayden wrijft over haar rug en kijkt me spijtig aan. Ik kijk weg. Na een paar minuten is ze gekalmeerd en gaat ze zitten. Kayden haalt het eten naar de tafel. Hoe kon zijn vader dat doen? Tegen zijn eigen vrouw liegen? Op het moment dat zijn vrouw haar dochter had verloren gaf hij haar mijn zus dan misschien ook op het zelfde moment geboren is.

Kayden komt naast me zitten en zijn moeder aan het hoofd.
Emilia komt lopend de kamer binnen en gaat zitten tegenover Kayden. Ik glimlach naar haar en hoor voetstappen.
Ik kijk naar de deur en zie...

Aiden.

Dat kan toch niet waar zijn. Aiden schrikt en kijkt me met open mond aan. Aiden was mijn vriendje voor een paar jaar. Maar dan had hij vreemd gegaan met een ander meisje. Ik had het dan meteen uitgemaakt en hem wenend op straat achter gelaten.
Het was echt slecht van me maar hij had mijn hart gebroken.
--------------------
Hey people. Slecht nieuws. Ik zal voor drie weken niet publiceren want ik heb examens. Ma vergeet niet om nog vragen te stellen die hoofdstuk zal misschien nog komen.