İNTİKAM

Ayaza kavuştukk...

Vee karşımda Arda...

Ş-Arda?

A-Şeyma ?

Ş-Sen niye burdasın?Jitemde olman gerekmiyo mu?

A-Tüm küçük ajanlar jitemden ayrıldık.Yiğit abinin burda ne işi var?

Ş-Söyliyim mi?

F-Söyle.

A-Neyi?

Ş-Onun adı Yiğit değil.O benim kuzenim Ferhar.

A-Nee?

Kuşçu Kadir

R-Buyrun.Beni çağırmışsınız?

K-Senden birini öldürmeni istiyorum.

R-Kimi?

K-Ayaz Şengülü.-Fotoğrafını verdim.-İşte bu adam.

R-Tamam kolay iş.Hallederiz.Para?

K-Sen önce işi hallet.O kolay iş.

R-Tamam.Sen o işi hallolmuş bil.

Ertesi Gün

Ayaz

Arabanın konrrollerini yaptım ve arabaya bindim.Tam arabayı sürecekken arkamda bir silah hissettim.

R-Çabuk arabayı sürr...Çabukk...

Arabayı sürdüm.Canan ben evden çıkarken arabadan bizi görmüştü.Arkamızdan koştu ama yetişemedi.Bir okulun önünden geçtim.Bi dakka yaa.Orda bir kız var.Bu...bu...Ama bu Şeyma.Beni gördü.1 2 saniye bakıştık.Yanındada bir adam vardı.Acaba kimdi o?

Şeyma

Olamazz...Rüyam gerçek oldu.

Ş-Ferhat abi çabuk gell...

F-Noldu Şeyma?

Ş-Galiba rüyam gerçek oldu.Rüyamdaki Ayazı gördüm.Abi çabuk oll...

F-Tamam ben hemen gidiyorum.

Ferhat abim Ayazın peşine düştüğünde bende orada öylece bekliyordum.Elif abla geldi.

E-Şeyma noldu?Niye ağlıyorsun?

Ş-Galiba rüyam gerçek oldu.

E-Ne??Nasıl??

Ş-Rüyamdaki Ayazı gördüm.Arkasından bir kişi silah tutuyordu.Arabayla geçerken gördüm.

E-Tamam.Sakin ol.Ferhat nerde?

Ş-Arkasından gitti.

E-Tamam canım.Sakin ol.Ferhat abin kurtarır onu.

Ferhat

Ayaz,ormanlık bir alana geldi.Bende arkasından yavaş yavaş ilerliyorum.Arabadan indiler.Adam silahı Ayazın ensesine doğru tutuyordu.Ayazı zorla yürütüyordu.

Bende takip etmeye başladım.Bir yerde durdular ve Adam tam Ayazı öldürecekken ben o adamı vurdum.Ayaz birden şaşırdı.

Ayaz

Arkamdan bir silah sesi geldi.Dönüp arkama baktığımda bir adam gördüm.

F-Ayaz iyi misin?

A-İyiyim de sen kimsin?

F-Benim kim olduğum önemli değil.Senin iyi olman önemli.Gidelim mi?

A-Tamam gidelim.

Tam gidecekken arkama baktığımda adamın silahı tekrar almaya çalıştığını gördüm ve eline bi rane sıktım.Yere yığıldı.

Ayazla arabadayız.

F-Ayaz?

A-Efendim

F-Seni kmin öldürmek istediğini biliyo musun?

A-Hayır bilmiyorum.

Birkaç dakika öylece konuşmadan bekledik.Birdenbire bir türkü söylemeye başladı.Bu türkü babamın türküsüydü.-Edip Emre(Aşan bilir.)

Aşan bilir karlı dağın ardını

Çeken bilir ayrılığın derdini

Bülbül kaça aldın aman aman aman aman gülün ardını

Gül alıp satmanın aman aman aman aman

Zamanı değil zamanı değil.

F-Sen bu türküyü nerden biliyosun?

A-Babamın türküsü bu.Ben şurda ineyim.

F-Olmaz.

A-Neden?

F-Seninle bir yere gitmemiz lazım.

A-Nereye?

F-Beklede gör.

Ayaz

Yanımdaki adamla bir yere gidiyoruz.Adını bile bilmiyorum.

A-Sen bana adını hala söylemedin?

F-Adım Yiğit.

Bir yere geldik.Burası demin önünden geçtiğim okul.Şeymaya benzeyen kız da orda.

F-Şeyma, Elif...-Şeyma mı-

Ş-Ayaz?

A-Ya siz beni nerden tanıyosunuz yaa?

Ş-Sen beni tanımadın mı?

A-Hayır tanımadım.

Ş-Ben Şeyma.

A-Şeyma mı?

Gerçekten Şeyma mıydı bu kız?

Ş-Evet.

A-Halit Amcamın kızı Şeyma?

Ş-Evet.

Ferhat

Bu Ayazdı.Ayazz...Ayazz...Benim kardeşim AYAZZ

F-Ayaz...Gardaşımmm...

A-Yiğit abi noluyo yaa...

Ş-O yiğit değil.O Senin abin Ferhat.

Ayaz

Ferhat abim mii?

A-Ferhat abim mi ?

F-Evet.Sonunda buldum seni.

A-Abimm...

F-Gardaşımmm...

Sarıldılar..

Artık bizi güzel günler bekliyor...