Thawing The Ice Maiden

Chapter 5: Uneasyness

"Are you really naturally quiet?" Tanong ni Archy sa kanya.

"Quite." She answered.

"And a woman of few words!" He exclaimed.

"Cheers to that!" Amused na wika nito.

Napilitan naman siyang iaabot ang wine glass para makipagkampay dito.

Hindi niya alam kung ano ang meron sa lalaking ito at napapasunod siya nito sa mga gusto nito.

Katulad na lamang kanina. Pagkatapos siyang gawin nitong appetizer, niyaya siya nitong magdinner.

Wala siyang nagawa at nagpatianod na lang sa gusto nitong mangyari.

Dinala siya nito sa iang fancy restauran. Mabuti na lang at angkop ang office attire niya. Salamat at nakapagdala siya ng blazer.

"I like quiet woman you know. Seems like a mystery to me. A mystery that I'm so eager to uncover." Wika nito na kumindat pa sa kanya.

Namula siya sa sinabi nito.

"Why did you blush babe? Did I say something that ignited passion in you?" Amused na tanong nito.

Mas lalo siyang namula sa sinabi nito.

Napatawa na lang ito.

After having their dinner dinala siya nito sa may veranda ng restaurant where they could see the city skyline.

Medyo mahangin sa area na yun kaya napayakap siya sa sarili.

Naramdaman naman niya ang pagyakap nito sa likod niya.

"Malamigin ka ano?" Tanong nito.

Pero hindi ang tanong nito ang tumatak sa sistema niya kundi amg paraan ng pagyakap nito.

He was caressing her tummy and his chin is rested om her shoulders.

She felt a differeny kind of shiver especially when he started planting soft and small kisses on her neck.

Naramdaman pa niya ang kakaibang bukol sa may likod niya.

"You felt that baby? That is how much I ache for you. You know I want you so bad that if we will stay here longer I might devour you here." He said it very sensually. Pero hindi siya natakot sa sinabi nito. Bagkus ay parang naeexcite pa siya.

Pero naanig pa din ang rationale niya.

"Let's go home." Aya niya dito.

Nang hindi ito tuminag, bumitaw siya sa pagkakayakap nito at pumunta na sa may labas ng restaurant.

Agad naman itong sumunod sa kanya.

Bumaba agad sila kung saan sila nakaparada.

Sumakay din agad siya sa kotse nang magbukas iyon.

"You're really so quiet. I'm starting to be scared." He uttered.

"Perhaps this could make you feel better." Saad nito bago siya kinayumos ng halik.

Mapang-angkin ang mga halik nito. Namalayan na lang niya na tumutugon siya dito in the same intensity.

Mas lalo siyang nadarang nag magsimula  itong hawakan ang kanyang dibdib. Minasahe nito ang dibdib niya and he played circles around her nipple. Isang ungol ang kumawala sa kanya.

Mas lalo siyang napaungol nang bumaba ang kamay nito sa kanyang kaselanan.

"Did that make you feel better?" Nakangising saad nito ng humiwalay sa kanya.

Nakabusangot naman ang mukha niya habang umaayos ng upo.

Nabitin kaya siya!

"Laters Baby!" Tumatawang saad nito.

"Babawi ako mamaya. I just have to stop dahil nasa parking pa tayo." Nakangiting saad nito habang iniistart ang sasakyan."

"So my place or your place?" Tanong nito.

"Sa office na lang." Sagot niya.

"I mean ihatid mo na ako sa office namin doon ko kasi iniwan ang kotse ko." Nag-explain agad siya nang makita ang pagngisi nito.

Binigay niya ang address ng opisina nila.

"What would you do if I will bring to my place instead?" He asked.

"Utang na loob. Please don't!" Saad niya.

Napalakas yata ang boses niya.

"Relax. Chill. Ihahatid kita okay." Nakangiting wika nito.

"I still live with my parents. And I don't usually do sleepovers. Magtataka sila." Paliwanang niya.

"Why are you still a minor?" Amused na tanong nito.

Mayamaya pa ay huminto na sa grocery nila ang kotse nito.

"You work here?" Tanong nito.

"Yes." Tipid na sagot nito.

"Hmmmm... Mapapadalas yata grocery ko dito ah." Saad nito.

"Bababa na ako. Bye." Paalam niya at tinanggal na ang seatbelt.

"Wait!" Wika nito at hinalikan muna siya sa mga labi bago siya pinakawalan.

"Can you type your number here?" Tanong niyo sabay abot ng phone sa kanya after their short but sweet kiss.

Sa di maipaliwanag na dahilan. Tinype naman niya ang number niya sa phone nito.