I Love You The Most (Book 2: COMPLETED)

Kabanata 29

Kabanata 29
Awkward.

"I-Ice?" Gulat na sabi ko. "A-Anong ginag-gawa mo rito!?" Hindi ko alam kung bakit ganito na lang kabilis ang tibok ng puso ko ngayon.

"Here!" Malamig na sabi niya.

Bumaba ang tingin ko sa inaabot niya sa akin. A bouquet of red roses. Imbis na sagutin ang tanong ko ay ibinibigay niya ito. Dahan dahan kong inabot ang mga bulaklak, hindi ako makatingin sa kanya dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko ngayon.

Para naman akong nabalik sa realidad nang matanggap ko ang mga bulaklak at may naalala ako.

"Let's talk!" Siya.

"Mag usap tayo!" Ako

Sabay pa naming sabi iyan.

Nilakihan ko ang bukas ng pinto para papasukin siya. Yeah, we need to talk! After of him being missing this past few days, ay naipon lahat ng tanong ko sa kanya.

Pinagmasdan niya ang unit ko. My laptop is still on, papatayin ko pa lang kaninan nang mag doorbell siya. Sunod ang kusina kahit may divider ay kita parin dahil sa parang bar nito.

"Whose sleeping on the other two rooms!?" He asked when he saw there's a three door on the left wing.

"It's Manang room and the other one it's Ate Larry's room." Agad kong sagot.

Nakita ko naman na tumango siya. Pero kumunot ang noo ko nang marealize na sinagot ko ang tanong niya. Ano bang nangyayari sa akin? Nabudol-budol ba ako kaya nawawala ako sa sarili?

"Ano pag-uusapan natin!?" He asked nang bumaling siya sa kurtina na tumatakip sa magandang view ng mga skyscraper sa gabi, there's a terrace outside.

"Madami!" Halos pasigaw na sabi ko.

Agad kong tinakpan ang bibig ko dahil baka magising pa si Manang.

I saw him smirked. At nag lakad papunta roon sa terrace. Madami naman talaga kaming dapat pag-usapan diba? Ang dami kayang gumugulo at tanong sa isip ko. Baka lang naman may masagot siya kahit papaano.

"How did you know my place!?" Unang tanong ko nang makaapak sa veranda nitong unit.

"To your cousin!" Mabilis naman tanong niya.

Sinong pinsan? Gusto ko sanang itanong ngunit 'wag na lang. Mukha naman kasing alam ko kung sino nag sabi sa kanya?

"Bakit ka nandito!?" Inulit ko ang tanong na iyan dahil hindi naman niya ako sinagot kanina.

"To talk to you!?" Patanong na sabi niya.

"Sa ganitong oras!?" Naghahamong sabi ko.

"Yeah, I know you're not busy..." Mahinang sabi niya ngunit narinig ko rin.

"Ice ano bang pinaggagawa mo nung mga araw na hindi ka mahagilap!?" I asked. Alam mo bang pati sa akin ay hinahanap ka ng fiancé mo!? I want to say that but it's better not to.

"I just fix some things... Ikaw anong ginagawa mo noong mga araw na wala ako!?" He asked.

Why you're curious!? "I'm busy... With work!" Kunot noong sabi ko.

Tumango siya. Nilingon niya ang ganda ng tanawin sa gabi. City lights are so beautiful!

"Mag kasama kayo ni Zue kanina? Did you know what happened to him? Anong problema ni Zue!?" Sunod sunod na tanong ko.

"Your annoying cousin, tss!" Mukhang inis siya. "Don't think about him. It's not our issue!" He said hindi parin ako nililingon.

Anong issue pinagsasabi nito? Diba wala na kaming issue? Lalong kumunot ang aking noo. Hindi ko talaga maintindihan ang lalaking 'to. Nawala na lang bigla tapos susulpot na lang basta sa harap ko, at sa ganitong oras pa talaga!