I Love You The Most (Book 2: COMPLETED)

Kabanata 30

Kabanata 30
Pressure.

Pagkatapos sagutin ni Ice ang tawag ay bumalik din siya sa kusina para mag paalam na aalis na. Hindi ko siya tinignan habang kausap si Manang hanggang sa nakaalis na siya. Bumuntong hininga lang ako nang tuluyan na siyang nakaalis.

"Ayos ka lang, anak!?" Tanong ni Manang ilang sandali ang lumipas.

Dahan dahan akong bumaling sa kanya at tumango. I just lost my appetite. Tumayo na ako para makabalik ng kwarto at makapaghanda na sa pag pasok sa trabaho.

"Maliligo lang po ako." Paalam ko kay Manang at nag patuloy na sa paglalakad.

Ayoko rin munang makipag-usap kay Manang ng matagal dahil sigurado akong manguusisa lamang siya tungkol kay Ice. Alam ko namang hindi siya naniniwala sa dahilan na sinabi ni Ice kanina, alam ko rin na gustong gusto niya akong tanungin tungkol doon.

It was a heavy morning for me!

Hindi ko alam kung paano ako nakapag focus sa trabaho nang makarating ako sa opisina. Hindi naman na nag paramdam ulit si Ice sa akin. Maybe he's just drunk last night that's why he said those words.

Joseph is quite busy, I didn't see him around. Ang sabi ng sekretarya niya ay may mga meeting siyang pinuntahan. Nireview ko ang kontratang pinasa ni Joseph sa akin sa email kagabi.

It's lunch when Zea visit me. Maaliwalas ang aura hindi katulad kahapon na sobra ang pag-aalala sa kapatid.

"Hi cous!" Bati niya nang makapasok sa aking opisina.

"What brought you here? By the way how's Zue? Okay na sila ni Tita!?" I asked at umaayos ng upo para maging kumportable.

"I brought you some lunch..." Pinakita niya sa akin ang isang paper bag at nilapag sa aking lamesa nang maupo siya sa harap ko. "Kuya is fine, umuwi rin kagabi sa bahay but he's drunk again! Buti na lang at tulog na si Mommy nang makauwi siya."

Drunk! May naalala naman ako.

"Hey, Lorry!?" Nakita ko ang pagkaway ni Zea malapit sa aking mukha, napatalon naman ako. "Are you okay!?"

"A, m-mabuti naman at u-umuwi si Zue..." Ani ko at nag simula nang tignan ang dala niya.

"You look stress... Mukhang marami kang tinatrabaho, ha!" Puna niya pagkatapos nilibot ang paningin sa aking mesa.

Wala naman akong masyadong ginagawa, binasa ko lang ang iilang report sa site at sa bahay ni Mr. Ong. Pwede nga akong umuwi ng maaga sa araw na 'to dahil hindi naman marami ang trabaho ko.

Am I look stress?

"Hindi lang ako nakatulog ng maayos kagabi..." Sagot ko habang binubuksan ang mga tupperware na may lamang pagkain. "Ikaw? Mukhang hindi ka busy, walang trabaho?" I asked.

"I'm on my live, since Mommy is in Manila. Later I will visit Lance, baka pumunta rin si Kuya. Let's have some party later? Ano game ka!?" Malaki ang ngiting sabi niya.

Iyan ang pinunta niya rito? At may suhol pa talagang lunch?

"Monday na Monday, gusto mong lumabas. What a start of my week!" Ani ko at umiling-iling pa.

"Sumama ka na, and I promise no Louise for tonight!" Aniya pa.

"No. May trabaho ako bukas, Zea. And beside it's Monday, boring ang mga bar pag Monday!" I said. "Nanunuhol ka pa ng lunch, huh!" Ngising dugtong ko pa.

"Hoy, hindi kita sinusuhulan, nag luto kasi ako tapos naisipan kitang dalhan ng pagkain. Hindi mo man lang na appreciate!" Malungkot na sabi ng pinsan ko at ngumuso pa. "Tsaka tonight will never be boring! Nag held ng party yung kaibigan nila Kuya noon sa Baguio. Parang despedida ata!"