Yağmur şiddetiyle havada huzursuz bir izlenim bıraksana herkes yağmurdan sonra oluşan gökküşağının umudunu taşıyordu...
Kafamı kaldırıp yüzüme düşen damlacıklarla yüzümü buruşturdum ellerimi saçlarımın arasına gezdirip yoldan geçen bir taksiyi durdurdum.
Taksiciye evin yolunu tarif edip dışarıyı izlemeye başladım insanlar yağmur yağdığında mutsuz ve huzursuz olurdu ama ben yağmurla aramda bir bağ olduğunu düşünürdüm
pozitif bir insan olaraktan...
Eve vardığımda taksiciye para uzatıp kapıyı çaldım kapıyı açan kişiye bakıp gülümsedim bu bizim evin hizmetçisiydi adını bilmiyordum ona çocukluğumdan beri "ajumma" derdim.
hızla içeri girince bana bakıp "lisa bune hal hasta olacaksın yavrum!"Diye çıkıştı.
ben ise onun tontiş yanaklarını sıkıp "ben mi hasta olucam ne zaman benim hasta olduğumu gördün." Diyip kahkaha attım
etrafa bakındım "annemler yok mu?" Diye sordum
"Hazırlanıyorlar" Dedi
"Ne için?" Diye ekledim ve arkamdan bana seslenen anneme döndüm "kızım git hazırlan babanın iş ortaklarının evine yemeğe gidiyoruz" diyince
"Ben niye?" Diye sordum suratında garip bir ifade belirince hızlıca gülümseyip "ailece gidiyoruz" Dedi
Oflayıp odama gittim.
Annemin aksine sade bişey giyinmiştim dar beyaz pantolon ve üzerine renkli bir ceket içine de LOVE yazılı bir göbek üstü tişört.
Aşağı indiğimde annem bana bakıp "bune kızım?" Diye sordu "ne, ne?" Diye ekledim "yemeğe gidiyoruz partiye değil" diyince
Babam araya girdi "geç kalıyoruz" diyip annemi geçiştirdi içimden
canım babam kahramanım.
Diye geçirirken bir villada durduk arabadan inip etrafı süzdüm şık bir villaydı kapıyı açan hizmetçiye gülümsedim kadın sanki ilk kez biri ona gülümsüyormuş gibi şaşırmıştı
Bizi kapıdan karşılayan karı kocaya baktım annelerle sarıldılar falan bana sıra gelince kadın sanki kırk yıllık arkadaşmışız gibi sıkı sıkı sarılmıştı garip yüz ifademi saklamaya çalışarak gülmüştüm.
Yemek masasına oturunca kadın bana bakıp kocasına bişeyler fısıldıyor ve gülümsüyordu
Bana bakıp "yaşın kaç yavrum?" Diye soran kadına "20 efendim." Diyip gülümsedim
"Benim oğlumda 20 yaşında" diyince bunun beni nekadar ilgilendirdiğini ölçmeye niyetim yoktu bende Altan alıp gülümsedim babam "jungkook nerde?" Diye sorunca kadının oğlundan bahsettiğini anlamıştım
Kadın gözleri arkama sabitleyince "hah jungkook da geldi" Dedi arkamı dönüp jungkook denilen çocuğa baktım sert birine benziyordu beni görünce kaşları iyice çatıldı bende sadece gözlerimi kaçırıp önüme döndüm
Karşıma oturan çocuğa bakmıyordum bile bu gün çok garipti ne oluyor?
...
Yemek yiyip kadının garip hareketlerini unutmaya çalışarak arabanın camına yağan yağmur damalalarını inceliyordum
Eve vardığımızda annemler beni oturma odasına çağırmışlardı bende yanlarına gidip oturmuştum annem eliyle koltuğa bir kaç kere vurarak otur dercesine gülümsedi bende yanına gidip ona sarıldım
Gözlerime bakıp "kızım" diye söze başladı bu konuşmanın iyi gideceğinden şüpheliydim.
"Kızım biliyorsun ki babanın işleri son zamanlarda biraz düştü" Dedi ve yutkundu "baya düştü ve bu gün gittiğimiz evdeki adamda babana iş teklifi etti" Dedi ve babama bakıp bana geri döndü "eee bunun benle ne alakası var?" Diye sorunca "adam sadece bir şartla ortaklık kuracağını söyledi" Dedi ve karnıma hançer gibi saplanan kelimeleri söyledi
"Senin ile oğlunun evlenmesini istiyor."
Dımdım yeni bir hikaye ile karşınızdayım bol bol yorum ve vote bekliyorum gençler😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI
Hayran KurguHeryer karanlıktı "Işık'ları kim kapattı?!" Bağırıyordum ama kimse ses vermiyordu Ve arkamı döndüğümde ağlayan bir adam ona yaklaşıp suratına baktım yakışıklı Ve çok tatlı bir çocuktu karanlığın ortasında etrafı aydınlatan bir ışığa benziyordu "kims...