Jungkook un ağzından
Wendy ile koridora geçince onu öpmeye başladım oda her zamanki gibi sert bir şekilde karşılık veriyordu. Ben onu öpmeye devam ederken "hıg!" Bir hıçkırık sesiyle irkildim hızlıca Wendy den ayrılıp kafamı hıçkırığın geldiği yöne çevirdim bu lisaydı ona daha dikkatli bakınca ağladığını anladım benim baktığımı görünce hızla uzaklaştıWendy bana baktı "boşver onu biz yarım bıraktığımız işi tamamlasak aşkım?" Diyince sinirlenmiştim "burda kal!" Diyip lisanın arkasından koştum neden onun yanına gitmek istiyordum?
Koridorda hızla ilerleyen lisaya baktım hızlıca kolunu kavrayıp kendime döndürdüm hızla bana dönünce kızarmış olan dudakları ve gözünden süzülen yaşa baktım niye ağlıyordu?
(Niye ağlıyormuş valla iyice mal oldu bu çocuk😂)
"S-sen?" Diyecekken sözümü kesip "ben neden mi ağlıyorum?" Dedi şaşkınca ona baktım "keşke bilsem ben neden ağladığımı bilmiyorum sen biliyormusun jungkook?" Garip hissediyordum.
"Sende bilmiyorsun bende bilmiyorum ama sanki, sanki canım yanıyor." Niye kızamıyor yada ona olan nefret duygumu kullanamıyordum neden susuyordum bağır ona jungkook. Nefret et ondan! Ben susuyorum oda gözlerime bakıp eliyle göz yaşını sildi ve derin bir nefes alıp verdi sonrada gülümsedi
Evet gülümsedi...
"Neyse anlık bir saçmalıktı sadece Ben içeri gidiyorum sizde işinizi başka bir zaman halledin biri sizi görebilir jungkook." Diyip uzaklaştı
Lisa nın ağzından
İçeri girince kızları aradım ama yok gibilerdi ve bir an onları bir kaç çocukla dans ederken görene kadar hepsi kendine bir partner bulmuştu özellikle jennie unnie ye şaşırmıştım o çocuğun onu nasıl dansa kaldırdığını merak ediyordum bende boş bir masaya geçtim bir adam yanıma geldi bana "hanımefendi jungkook bey sizi bahçeye çağırıyor" dedi bende arkasından onu takip ettim az önce beni görmüştü mal mı bu çocuk?Çocuk beni bahçeye çıkardı ve sonra uzaklaştı etrafıma bakıyordum ama jungkooku göremiyordum ki arkamda bir el hissedene kadar arkamı dönünce yüzüme yediğim tokatla şoka girdim ilk başta kendime gelmeye çalıştım ve karşımdaki yüzü maskeli adama baktım bu jungkook değildi beni duvar itip karnıma bir yumruk geçirdi karnım acı ile sızlarken ben çocuğun görünmeyen yüzüne bakıyordum elimi karnıma götürdüm ve yere yığıldım çocuk yere çömelip konuşmaya başladı "neden dayak yendiğini merak ediyor olmalısın lalisa manoban az önce yediğin dayak son değildi eğer 2 hafta içinde jungkook dan boşanmazsan ve bu olaydan birine bahsedersen ölürsün." Çocuk hızla yanımdan ayrıldı ben ise zorla kendime gelmeye çalışıyordum ayağı zorla kalktım elimi karnıma götürdüm ama koyu bir acıyla yüzümü ekşittim
Ben korkak bir kızdım böyle şeylere gelemezdim birileri benimle dalga geçiyordu sadece kendimi böyle yatıştırıyordum hiçbirşey yokmuş gibi içeri girdim kızlar dans ettikleri çocuklarla konuşuyordu jungkook da beni görünce hızla yanıma geldi "nerdesin sen!?" Diye kızdı ona bu olaydan bahsetmeyecektim çünkü bana nah! inanırdı hadi inandı diyelim umrunda olmazdı "s-sadece hava aldım." Dedim
Sabır diler gibi nefes verdi bende "ne zaman döneceğiz jungkook?" Diye sordum "birazdan çıkarız" dedi bende anlamışcasına başımı salladım ve masaya ilerleyecekken jungkook kolumdan beri yine çekti aniden karnımı kastığım içim yüzümü ekşittim ve nerdeyse düşecektim ama jungkook beni tutup doğrultmuştu bana bakıp "ne oldu?" Diye sordu elimi yavaşça çekip "birşey yok jungkook." Diyip masaya geçtim
...
Eve vardığımızda jungkookun yüzüne bile bakmak istemiyordum ona baktıkça o kızla öp- ahhh! Oflayıp merdivenlere yürüdüm ama her çıktığım basamak karnımın kasılmasına ve yumruğun olduğu yeri ağrıtmasana neden oluyordu zorlasa olsa odama ulaştığımda kapıyı kapatıp kıyafetimi çıkardım ve yumruğun atıldığı yere baktım morarmıştı üzerime şortlu pijama takımımı alıp giydim ve aynanın karşısına gittim
Bluzumu havaya kaldırıp tekrar yarama baktım yarama hafif bir şekilde dokunmaya çalıştım ama çok ağrıyordu bian kapının açılmasıyla hızla yaranın olduğu yeri kapattım ama jungkook bana bakıp hızlıca yanıma geldi ve bluzu havaya kaldırdı "bu nasıl oldu?" Diye sordu endişeli bir şekilde. Bluzu aşağı indirip "sadece küçük bir morluk jungkook. Birşey yok hem sen niye kapıyı çalmadan içeri giriyorsun?" Diye üsteledim "bu nasıl oldu!" Diye tekrar sordu sinirle "bu seni neden bukadar ilgilendiriyor! Benim canım değil mi!" Diye kızınca
Sinirle ayağı kalkıp odadan çıktı ve çok geçmeden elinde bir çantayla geldi bana "yatağa uzan!" Dedi inatla "birşey yok dedim!" Diye kızdım
Jungkook beni zorla yatağa uzandırıp yaramı açtı kalkmaya çalıştım ama izin vermedi eline bir krem alıp yarama götürdü "bu krem biraz yakabilir" diyip yavaşça kremi sürdü ben dokunduğunda ağrıyordu ama onun dokunuşları sanki daha iyi geliyordu haklıydı krem yakıyordu yüzüm ekşiyince üflemeye başladı nefesini tenimde hissediyordum
Yanmasında geçmişti ama bütün gün böyle kalabilirdim o yarama bişeyler yapıyor bende sadece onu izliyordum kafasını kaldırınca göz göze geldik gözlerimi kaçırdım.
İşi bitince bluzumu indirip elinde çantayla ayağı kalktı odadan çıkacakken arkasından seslenip "jungkook" Dedim arkasını bana döndü "benden nefret mi ediyorsun?"
Ya valla yazamıyorum kriz geçiricem çok fazla okumaya da sahip değil kitabı silmeyi düşünüyorum😫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI
FanfictionHeryer karanlıktı "Işık'ları kim kapattı?!" Bağırıyordum ama kimse ses vermiyordu Ve arkamı döndüğümde ağlayan bir adam ona yaklaşıp suratına baktım yakışıklı Ve çok tatlı bir çocuktu karanlığın ortasında etrafı aydınlatan bir ışığa benziyordu "kims...