Jungkook un ağzından
Ya resmen suratıma kapattı hem suçlu hem güçlü! Sinirle etrafımda dönmeye başladım nerde olabilirdi?? Diye düşünürken bian şu kimin nerde olduğunu gösteren program geldi aklıma hızla telefonumu elime alıp lisanın olduğu konumu aramaya başladımVe buldum! Han nehrine gitmiş hızla kapıdan çıkıp arabamı çalıştırdım ve han nehrine sürdüm
Han nehrine vardığımda lisayı aramaya başladım ama göremiyordum elime telefonumu alıp konumuna tekrar baktım sinyal biraz ilerden geliyordu oraya koştum ama kimse yoktu ve gözüm bir noktaya takılana kadar bu lisanın telefonu peki kendisi nerde?!
"Lisaaaaa!" Diye bağırdım ama kimse cevap vermiyordu ve biraz daha ilerledim ilerdeki insan topluluğuna gözüm çarpmıştı hızla oraya koştum ve gördüklerim gözlerimin anlam veremediğim derecede dolmasına sebep olmuştu "lisa!" Hızla yanına koşup kafasını kaldırdım "ne oldu ona!?!" Diye şiddetle bağırdım etraftakilerden biri "biz geldiğimizde böyleydi" diye cevapladı
Kanayan dudağına ve kızarmış yanaklarına baktım ve karnını hafifçe açtım o morluk dahada çoğalmıştı "ambulans çağırsanızaa!!" Diye bağırdım biri "çağırdık ama daha gelmedi" diyince onu hızlıca kucağıma alıp arabaya bindirdim ve hızla hastaneye sürdüm
Hastaneye varınca birkaç hemşire yanımıza geldi ve bi tekerlekli sandalyeye alıp doktorun yanına gittiler bende gidecektim ama engellediler
...
Ellerimi birleştirip sıkı sıkı tutuyordum
Neden bu kadar endişelisin?
İç sesimi şuan hiç çekemezdim
Gerçekleri duymak rahatsız mı ediyor jeon jungkook o kız senin yüzünden bu halde istediğin kadar kendini şuçlayabilirsin!!
Şuan bunu düşünemeyecektim sadece aklımda bir soru vardı lisa nasıl bu hale düştü?
Bir hemşire görünce hızla yanına gittim "şey ben içerdeki hastanın eşiyim de durumu nasıl?" Diye sordum "birazdan doktor çıkacak ona sorun efendim" diyip uzaklaştı kötü bişey yoktu dimi
Doktor çıkınca hızla yanına koştum "doktor bey d-durumu nasıl??" Diye sordum "iyi sadece biraz darbe görmüş gibi bu gün istirahat etsin yarın taburcu olabilir" diyince başımı sallayıp lisanın odasına girdim yatağının yanına bir sandalye çekip oturdum ve elini tutup kavradım ve başımı eğdim
Ağladığımın yeni farkına varmıştım. Ne ağlıyormuydum?! Bu normal değildi ve bian lisaya baktığımda gözlerini açtığını gördüm "lisa?" Dedim başını bana döndürüp suratıma baktı ve sonra elime. Ve güçsüz bir şekilde ellerini ellerimin arasından çekti şaşkınca ona baktım
"Nasıl böyle oldun!?" Diyince "neden merak ediyorsun?" Dedi ve kapı açıldı iki polis içeri girdi ifade alacaklardı bir polis lisaya "nasıl bu hale geldiniz?" Diye sorunca lisa "ifade vermek istemiyorum." Dedi şaşkınca ona baktım "ama hanımefendi bu mühim bir durum lütfen"
Lisa sinirlenip "ifade vermeyeceğim memur bey lütfen çıkarmısınız" diyince "biz yinede kameralara göz atacağız." Diyip odadan çıktılar "bi bok bulabilirseniz bakın" diye fısıldayan lisaya döndüm
"Neden ifade vermedin?" Diye sorunca başını kaldırıp bana baktı "neden ifade vereyim?" Diye ekledi "neden bu halde olduğunu öğrenmek için lisa!" Dedim "hıh" diyip sırıttı ve eski ifadesini geri aldı "ifade verip tekrar mı yalancı çıksaydım jungkook!" dedi
"Eğer bunu Wendy nin yaptığını söyleyeceksen!-" sözümü kesip "söylemiyeceğim boşuna neden canımın yanmasına izin vereyim? Yada neden yine yalancı durumuna düşeyim?" Dedi
Wendy nin böyle bişey yapacağını düşünmüyordum bu imkansızdı
"Bana bak lisa Wendy böyle bişey yapmaz" dedim "ben neden Wendy yi tehdit etme gibi birşey yapayım?" Diye sorunca acayip şekilde afallamıştım "bana inanmayacaksın dimi jungkook? aslında inanmanı gerektirecek birşey yok biz zaten gerçek hayatta yabancıyız." Diyince "gerçek hayat?" Diye anlamsızca baktım "evet şuan biz sahte bir evlilik içindeyiz ne sen beni seviyorsun nede-" diyip duraksadı ve gözlerime baktı "n-nede" diyip tekrar kekeledi "nede sen beni." Diye tamamlayamadığı cümlesini tamamladım
Neden o cümle bana dokunmuştu yani anlam veremiyordum neden garip hissediyorum.
"Haklısın..." diyip kapıya ilerledim
Evet jungkooku süründürme aşamasına geçtik😂
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI
FanfictionHeryer karanlıktı "Işık'ları kim kapattı?!" Bağırıyordum ama kimse ses vermiyordu Ve arkamı döndüğümde ağlayan bir adam ona yaklaşıp suratına baktım yakışıklı Ve çok tatlı bir çocuktu karanlığın ortasında etrafı aydınlatan bir ışığa benziyordu "kims...