Just Hold On For Me // Noah Schnapp Fan-Fic 🍕

chapter four

*multi de 'Mümin Kardeşler' var*
isim önerileriniz varsa yazabilir misiniz?
kelime sayısı:   467

Tam elimi çekecektim ki Noah elimi daha sıkı kavrayınca gözlerim yuvalarından çıkmak istercesine dışarı fırladı.

Tam o sırada Sude bize doğru bir bakış attı. Ardından bakışları elimize indi.
Eğer Sude erkek olsaydı şu an da tam Bihter-Behlül- Adnan sahnesi yaşıyor olurduk.

Sude'nin eli yavaşça ağzına gitti ve ağzını örttü.
Konuşmaya çalıştı ama eli ağzında olduğu için pek de bir şey anlaşıldığı söylenilemezdi.
"OHA SOZO İNANOMOYURUM ÇÜŞ!"
Birden herkesin gözü bize dönünce Noah'nın elini hızlıca ittirdim.

Furkan ile Faruk'a dalga konusu olmak istemiyordum. Onun dışında elimi hiç yıkamayacaktım.
Hemen Noah'nın yanından uzaklaşıp Faruk'un sağ tarafına geçtim.
"Kanka hayırdır inşallah ya? Eniştemiz de maşallah pek yakışı-" Faruk'un koluna vurdum. Ama tabii tişörtü kısa kollu olduğu için kolunun yarısından fazlası dışarda kalıyordu. Bu nedenle de vurduğumda 'ŞLAP!' diye bir ses çıkmasını engelleyemedim.
Yine tüm gözler bana dönünce aklımda ki ilk bahaneyi söyleyiverdim.

"Ya şey sinek konmuştu...yazdayız ya hani..hıh işte çok sinek olur ayyy ay bak nasıl da vızıldıyor!" inandırıcı olmaya çalışırken Sude kendini gülmemek için zor tutuyordu.

ST ekibine baktığımda onlar kendilerini tutmuyorlardı çünkü gülüyorlardı!

"Şurası harika pizza yapar. Hem arkadaşımın babası işletiyor. Murat'a söyleyeyim de bizim için güzel bir masa ayarlasın." Pizza kelimesini duyan Noah'nın gözleri parlarken ona küçük bir gülücük yolladım.
Ve Murat'a mesaj attım.

Gece: pişt geldin mi İstanbul'dan?

Sadece yazın İstanbul'dan gelebiliyordu.
Ben ise genellikle hep buradaydım.

Mur🐴: Geldim noldu yoksa dükkana mı geliyorsun?

Onu nasıl kaydettiğimi görünce ister istemez küçük bir kahkaha patlattım.
Gece: baya kalabalığız gülüm geliyoz bi masa şey yapıver bize.
Mur🐴: tamamdır hazır. Bekliyoruz canısı

Telefonu kapattım.
Herkese döndüm ve
"Masamız hazır gençler. Hadi gidelim." Hemen zaten bir köşe dönünce gelmiştik.

Murat girişte bekliyordu. Adımlarımı hızlandırdım ve Murat'a sarıldım.
"Naber İzmir güzeli?"
"İyi nolsun valla!" bizimkilere döndüm. "Evet, bunlar da bizim misafirlerlerimiz." Hepsini tanıttım. Murat da hepsiyle el sıkıştı.

Daha sonra masamıza kadar bize eşlik etti.
Oturduk ve siparişlerimizi verdik. Noah'nın kolumu nazikçe dürtmesiyle ona doğru döndüm.
"O senin neyin oluyor?"
Aklıma ilk gelen şey tabii ki de 'Beni kıskandı mı?' sorusu oldu. Ama Noah aklı başında birisine benziyordu. Yaklaşık 10 günlüğüne gelmişlerdi ve bu süreçte birisinden hoşlanacak bir tip gibi gözükmüyordu.

"Yaklaşık 4-5 yıldır tanışıyoruz. Çok yakın bir arkadaşım.."
"Sadece arkadaş?"
"Evet. Sadece arkadaş." biraz bekledim. ve tekrar devam ettim. "Neden soruyorsun ki?"

"Hiç. Yakıştırmıştım sizi."
"Ah, bende başka bir şey sanmıştım.." kısık sesle söylemiştim. Duyduğunu ancak o cümleleriyle  anladım.
"Ne yani kıskandığımı filan mı sandın?" duraksadı ve devam etti. "Unutma Gece sen bana göre sadece otelinde kaldığım bir işletmecinin kızısın."

Ne?! Bu kadarını beklemiyordum.

Tamam. Dürüst olmak gerekirse Noah'dan etkilenmiştim. Ve bir anlığına olsa bile benden hoşlandığını sanmıştım. Ama bana karşı böyle bir şey demesini hiç ama hiç beklemiyordum.

bölüm sonu

—//—//—//—//—//—

nabersiniz ayol.
o değilde
YAZ  G E L İ Y O R