Memories in Time (Reincarnation)

Kabanata VII

Riva's POV

Pauwe na ko, at mag-isa lang. -___- nagtampo siguro si Jebongz gawa kanina. Naglalakad ako ng nakita ko naman si Jebongz. Hindi ko sya pinansin, syempre pataasan kami ng pride ng mokong. Dire-diretso lang sya ng paglalakad hanggang sa malampasain nya ko, at nangunguna na sa paglalakad.

Hoy! Ethan Jayvee Mendoza! Hindi mo talaga ko papansinin ha! "Sigaw ko at tumigil sa paglalakad habang sya tuloy tuloy parin"

Sige bahala ka! Magbingi-bingihan ka, matuluyan ka sana! -__- " sabi ko at diretsong naglakad"

Grabe! Napakaliit na bagay hindi na agad ako pinansin! "Pagpaparinig ko habang sinisipa yung maliliit na bato"

Napatigil naman sya at napalingon agad naman akong napapiglas at napatalikod na kunwareng may kinukuha sa bag.

Dalian mo na! Kanina pa kita hinihintay sa gate napakabagal mo pang maglakad! "Sabi nya"

Napaharap naman ako sakanya at napangiti. Tumakbo ako papalapit sa kanya at niyakap sya.

Uy! Jebongz sorry na. Mainit lang talaga ulo ko non gawa sa lalaking yun. -___- "pagpapaliwanag ko"

Oo na, basta sa susunod wag mo na kong tatawagin ng buong pangalan ko. Lalo na yung pangalang ethan! -__- "inis nyang sabi"

Ayaw nya kasing tinatawag syang Ethan, yun kasi yung pangalan ng Tatay nyang iniwan sya. Parehas kaming walang Tatay. Pero ako tanggap ko kasi ipinaliwanag naman ni Nanay kung bakit.

Oo na. Basta bati na tayo ha. "Sabi ko sakanya at tumingala"

Masyado kasi syang matangkad pero gustong gusto ko syang akbayan habang ako nakatingkayad.

Tara na. "Ngiti nya at pinitik yung ilong ko"

Psssh! Ilong ko na naman. -___-

Pango kasi! Hindi ka man lang nag mana kay Tiya Maylene. "Pang aasar na naman nya"

Hay! Hindi ko ba talaga kamukha si nanay? "Pag aalinlangan ko"

Pero oo hindi ko talaga kamukha si Nanay maraming nag sasabi. Baka daw sa tatay ko ako nagmana.

Kamukha mo man o hindi si Tiya, maganda ka parin naman. "Sabi nya at napangiti ng onti"

Tumakbo naman sya at tumakbo din ako at hinabol sya.

Oy! Saglit lang jebongz! "Ani ko"

-------------------------------------------------------------------------------

John's POV

Papasok na ko sa kwarto ng tinawag ako ni Mommy, himala ang aga nya atang nakauwe. Ang doktora kung nanay pagod na pagod sa pag aalaga sa iba't ibang pasyente nya habang ako kahit nagkakasakit na, papa-alagaan na lang sa Yaya. -___-

John? "Tawag ni Mommy"

What? "Maikli kong sagot"

Ahm, hindi ka ba kakain man lang. Alam mo umuwi ako ng maaga, to cook all this foods for you. "Sabi nya at ngumiti"

Hindi ako gutom e. Kay Yaya nyo na lang ipakain, o kaya kay Dad pag uwi nya, matutulog na ko. "Sabi ko at inikot yung doorknob para mabuksan yung pinto"

Hanggang ngayon parin ba, hindi mo kami kakausapin ng maayos! "Sigaw ni Dad habang papasok ng bahay at nag tatanggal ng necktie nya"

O? Ang aga nyo naman atang nakauwe? Anong meron? "Tanong ko at nag smirk"

Ah Sir, Ma'am alis na ho muna ko. "Ani ni Yaya at pumunta sa labas"

You know what John, hindi mo kami naiintindihan ng mommy mo e, napaka immature mo! "Sigaw ni dad"

Okay. "Maiksi ko ulit na sagot"

Can you please! Ayusin mo yung pag sasagot mo samin ng mommy mo! "Sigaw ulit ni dad na syang kina-ingay ng buong bahay"

What! Sumasagot naman po ako ng maayos ha? "Sabi ko at pumasok ng kwarto"

Sinara ko ng onti yung pinto ko para mapakinggan ko sila.

Nagsasalita pa ko! John! Bumaba ka dito! "Sigaw nya"

Peter tama na, hayaan muna natin sya. Hindi madaling makuha ang loob nya satin. "Sabi ni Mommy at pinahinahon si Dad"

Umuwi sila ng maaga, for family dinner? Wow? Nilalagnat ba sila? Or what? Hahaha mas unahin na lang nila yung trabaho nila tutal mas mahal nila yon kesa sakin. I can live without them!