(AU) ชีวิตหลังแต่งงานของคุณโทนี่ สตาร์ก (จบ)

(13) ลาพักร้อนจนได้

ด้วยความคิดถึงที่สะสมมาพอประมาณ และโปสการ์ดใบล่าสุดของคนรักทำให้ผมตัดสินใจในสิ่งที่จะคิดทำเป็นอันดับสุดท้าย คือการลาพักร้อน นี่มันบ้าชัดๆ โอเคหนึ่งเดือนเต็มที่เราห่างกัน อาทิตย์แรกมันทรมานมากจริงๆ แต่หลังจากนั้นก็เข้าสู่สภาวะปรับตัวได้ ไม่ได้ทรมานอะไรเท่าไหร่ ทำงานได้ ยิ้มกับมุกโง่ๆของเพื่อนในแผนกได้ กินข้าวครบทุกมื้อได้ และสุดท้ายคือนอนคนเดียวได้...แบบหลับสนิทด้วยนะ

อาจจะมีบ้างที่เคว้งคว้างหน่อยๆแต่ไม่ได้ทรมานอะไรขนาดนั้น ผมทำงานกลับบ้านในวันปกติ อาจจะมีเคลียร์งานบ้าง ตอบอีเมลล์บ้าง ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมาย เสาร์-อาทิตย์ก็ดูการต่อเติมบ้าน ผมดีใจที่พวกเขาจัดการมันได้รวดเร็ว ตามที่โฆษณาไว้ ทุกอย่างค่อยๆเป็นรูปร่างขึ้นเรื่อยๆ ผมชักอย่างเห็นสีหน้าของเขาเมื่อมาเจอบ้านของเราชะมัด

ส่วนพวกเขาทั้งสามกำลังลงใต้เรื่อยๆ ผมรู้ได้จากที่อยู่ของโปสการ์ด ผมยังเก็บมันเข้ากล่องทุกฉบับเหมือนเคย การตรวจกล่องไปรษณีย์ในทุกๆวันจนกลายไปกิจวัตรไปเสียแล้ว เพราะทุกทีหน้าที่ตรงนี้ โทนน์เป็นคนทำ เขาอยู่บ้านตลอดและคงสนิทกับคนส่งจดหมายในระดับที่มากอยู่

เมื่อวันเสาร์มาถึงเจ้าหนุ่มคอนเนอร์บุรุษไปรษณีย์หน้าซื่อ ถามหาคนรักของผมทันทีที่เห็นผมออกมารับจดหมายเอง ผมคิ้วกระตุกนิดๆแต่ก็ตอบเขาไปตามความจริง หมอนั่นทำตาละห้อย ผมก็รู้เลยทันทีว่าคงตกหลุมที่ชื่อว่า โทนี่ โรเจอร์ส - สตาร์กเข้าให้อย่างจัง

ผมรับจดหมายจากเขาตบบ่าสองที ยิ้มให้อีกเล็กน้อย ก่อนหมุนตัวเข้าบ้าน ผมเปิดอ่านสิ่งที่อยู่ในมือเมื่อเข้าบ้านมาแล้ว เนื้อความข้างในทำให้ผมยิ้มไม่หุบ เขาน่ารักผมบอกแล้ว และใช่...ผมรักเขา

ถึง สามีสุดที่รัก สตีเว่น โรเจอร์ - สตาร์ก

เรากำลังจะเข้าเมืองเม็กซิโก ถ้าคุณจองตั๋วเครื่องบินแล้วรีบติดต่อมา แน่นอนว่าโปสการ์ดฉบับนี้คงถึงทีหลังแน่ๆ คุณอาจจะเก็บกระเป๋าอยู่ ทาโก้ตะพองเพชรอร่อยกว่าที่คิด ผมชักติดใจเสียแล้ว อยากกอดคุณแน่นๆ