(14) ข่าวดี

1K 29 11
                                    

ฤดูใบไม้ผลิกำลังผ่านไปตามการหมุนตัวรอบดวงอาทิตย์ของโลก ขณะนี้กำลังเดินทางเข้าสู่ฤดูที่ผมชอบมากที่สุด..ฤดูร้อน พวกเรากลับมาของเราบ้านได้สามอาทิตย์กว่าแล้ว ตั้งแต่กลับมาโทนี่เขาก็มีอาการแปลกๆ ทุกๆเช้าตรู่เขาจะตื่นขึ้นมาอาเจียน ผมเลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วย คอยลูบหลัง ดูเขาว่าโอเคหรือเปล่า

ผมสงสัยนะ แต่เขายังกินอาหารได้ตามปกติ หรือโทนี่จะโหมงานหนักอีกแล้ว หรือว่าเพราะงานล่าสุดเขาให้แก้ดีเทลมากมาย โทนี่อาจจะเครียดสะสม

"ที่รักคุณโอเคไหม?" ผมถามด้วยความเป็นห่วง เขาบ้วนปากแล้วพยักหน้าให้ผม ซบไหล่กันอย่างหมดแรง ผมคอยลูบหลังเขา

"อุ้มนะ?"

เขาพยักหน้าไถไปกับไหล่ ผมช้อนตัวขึ้นให้ขาของเขาเกี่ยวเอว กระชับตัวอีกนิดหน่อยจึงอุ้มเขาเดินมาที่เตียง ผมวางตัวเขาลง ให้หลังแนบกับฝูกนุ่ม โทนี่เอาขาที่เกี่ยวเอวออก หลับตาขมวดคิ้วอยู่แบบนั้น

"โทนน์ คุณจะนอนต่ออีกสักหน่อยไหม" ผมถามพร้อมเกลี่ยปอยผมชื้นเหงื่อออกจากหน้าผากมน เขาพยักหน้าทั้งๆหลับตา

"เดี๋ยวผมไม่เตรียมมื้อเช้านะ" เขานิ่งไม่ได้ตอบอะไร ผมจุมพิตลงบนหน้าผากมน คิ้วที่ขมวดกันของเขาคลายออก ผมลูบใบหน้าของเขาอีกสักพัก จึงลุกขึ้นออกมาเตรียมอาหารเช้า

.

.

มื้อเช้าของเรายังคงเป็นปกติ เขาเจริญอาหารดี ผมก็หายกังวล เขาอาสาล้างจาน ผมเลยเตรียมเอกสารงานของวันนี้ที่โซฟา รอเขามาผูกไทท์ให้ เวลาผ่านไปสักพักจึงเห็นโทนี่เดินออกมา เขาเสเล็กน้อย ร่างกายผมรับร่างกายเขาอัตโนมัติ อาการวิงเวียนของเขาที่แสดงออกมาให้เห็น ผมเริ่มเป็นกังวลอีกครั้ง

"ให้ผมหยุดไหมครับ อาการของคุณมันยิ่งแย่ลงนะ ผมว่าคุณควรหยุดรับงานนะครับ" ผมพยุงเขามานั่งที่โซฟา เขาซบศรีษะกับศรีษะของผม ผมมองสีหน้าของเขาจากด้านข้าง

(AU) ชีวิตหลังแต่งงานของคุณโทนี่ สตาร์ก (จบ)Where stories live. Discover now