โทนี่ตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะแรงดิ้นของเจ้าลูกพลัมตัวน้อย ยิ่งใกล้สี่สัปดาห์สุดท้ายเท่าไหร่ ดูเหมือนเขาจะดิ้น ดิ้น ดิ้น และก็ดิ้น
"เจ็บมากหรือเปล่าที่รัก?”
เหงื่อมากมายผุดพรายไปทั่วใบหน้านวล ผมคอยซับมันออก คอยลูบท้องให้เจ้าหนูหยุดการเคลื่อนไหว โทนี่ขมวดคิ้วแน่น กระซิบบอกแผ่วๆว่า
“ไม่เป็นไร ทนไหว” ซึ่งนั่นไม่ได้ทำให้ผมใจชื้นขึ้นเลย ไม่นานก็ดูเหมือนเจ้าหนูลูกพลัมจะยอมอยู่นิ่งๆจนได้ ผมซับเหงื่อให้เขา พร้อมจุมพิตลงบนหน้าผากมน
“ขอบคุณ..ที่รัก” เขาเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว ผมยิ้มให้เขาลูบแก้มนวล ก่อนจะทิ้งศรีษะลงบนหมอนนุ่ม คอยกุมมือเขา และลูบผิวหน้าท้องนูนโปร่งไปเรื่อยๆ กล่อมให้คนที่ผมรักทั้งคู่หลับให้สนิทคืนนี้
*
ช่วงกลางวัน ผมก็เป็นห่วงเขาที่เดินเหินลำบาก เขาอ่านสีหน้าแห่งความกังวลของผมออก รอยยิ้มของเขายังมีให้ แต่ผมไม่สบายใจเอาเสียเลย
“ที่รัก ให้ผมหยุดไหม?” ผมบอกเขาอย่างเป็นกังวล โทนี่ส่ายหน้า จัดไทของผมให้เขาที่ จุ้บให้โชคอย่างทุกวัน ตบอกผมสองทีแล้วพลิกตัวผมให้หันหลัง ผมเอี้ยวใบหน้ากลับมาหาเขา
“แน่นะ?” ย้ำถามอีกครั้ง เขาพยักหน้า พร้อมยักคิ้วให้ ผมถอนหายใจตัดสินใจเดินออกมาเปิดประตูรถ
“ที่รัก ถ้าไม่ไหวโทรหาผมนะ”
“รับทราบกัปตัน ไปทำงานได้แล้วที่รัก เดี๋ยวสาย” ผมพยักหน้าให้กับเขา ตัดสินใจขึ้นรถมา แม้ความกังวลยังมีอยู่เต็มอก ผมรู้มันอาจจะดูเว่อร์ไปสักหน่อยกับความรู้สึกที่ผมมีต่อเขา แต่...แรงเจ้าหนูมันน่าจะเยอะขึ้นตามขนาดตัว ผมเป็นห่วง เป็นห่วงทั้งคู่นั่นแหละ ถ้าเขาล้มหรือลื่นหิมะขึ้นมา อา..แย่ละเริ่มคิดอะไรแย่ๆซะแล้ว ตอนนี้ต้องเอาตัวเองให้ปลอดภัยก่อน สติๆ
BẠN ĐANG ĐỌC
(AU) ชีวิตหลังแต่งงานของคุณโทนี่ สตาร์ก (จบ)
Fanfictionผมเฝ้ามองคนรักที่ทอดสายตาออกไปจากนอกหน้าต่าง เขายังคงงดงามเหมือนเคย แพขนตายาวงอนกับนัยน์ตาสีแอลมอลด์นั้น.. "เห้..ที่รัก อย่ามองเฉยๆสิ" และให้ตายเถอะ เขายังยั่วเก่งเหมือนทุกทีสิน่า tag for sream : #MarriedLifeStonyTH
