Çilli

9.Bölüm

                                    -CEREN-
"Öyle minik minik yenmez çilli. Benim gibi kocaman ısır. Böyle devam edersen eğer seneye kalkarız."dedi Yiğit.
"Ya uğraşma ya ben böyle yiyorum."dedim.

Piknik yerimize gelmiştik. İki saat Yiğit yüzünden yer bulamamamızdan sonra Yiğit istediği yerdeki ailenin başında bekleyip onları bezdirdi ve aile en sonunda kalkması sayesinde yere yerleşmiştik.

Her şeyi bir kenarda bıraktım ve anın tadını çıkarmaya başladım.
"Çilli yeter bitir şunu güneş güzel vücudumu karartıyor gidelim artık"
"Yiğit yeni geldik."
"Off"
"Oflama"
"Peki"

Yaklaşık 1 saat sonra ikimizde kalkmaya karar verdik.
Eve geldiğimizde yine aynı yorgunluk geldi.
Yiğit,"Okula ne zaman gidiyoruz?"
"Seneye"
"Yani kaldık"
"Aynen"
"Tamam o zaman Kayseri'ye gidelim"
"Ne alaka?"
"Sıkıldım ben burdan hadi topla eşyalarını"
Gülüp odama eşyalarımı almaya çıktım.
Yarım saat sonra ikimizde hazırdık.
                                     - — -
"Neden Kayseri?"diye sordum. Gelmiştik.
"Çünkü orada küçük bir evimiz var"

Bahçeli küçük bir eve geldik. Sanırım söylediği yer burasıydı.
"Evet geldik çilli"
"Güzelmiş"
"Öyledir"
Yiğit kapıyı açtığında bizi küçük bir salon karşıladı.
"Yukarda bir oda var sen orda yatarsın ben burada koltukta yatarım."dedi Yiğit.
- — -
Yiğit, "Akşam seni bir yere götüreceğim"dedi. Aradan 5 yıl geçmişti. İkimizde ailemizden kalan şirketleri birleştirmiş ve başa geçmiştik.
"İşim var."dedim.
"Hayır iptal et"
Ona kızgınca baktım. Ve gelip "Oyy sen bana kızdın mı yerimm seni"diyerek yanaklarımı sıktı.
"Yiğit tamam ama şirkette böyle hareketler yapma bak herkes bize bakıyor."
"Baksınlar nolcak?"
"Öff Yiğit"
"Tamam hadi akşam görüşürüz"dedi ve gitti.

Akşam olmuş kapıda Yiğit'i bekliyordum.
Geldiğinde nazik bir şekilde kapıyı açtı ve bindim.
Yarım saat sonra geldiğimiz yer deniz kenarı oldu.
Her yer ışıklarla dolu ve oldukça hoştu.
"Neden geldik buraya?"dedim.
"Gel masaya oturalım anlatıcam."dedi.
Masaya oturduk ve önümüzdeki yemekleri bitirdik.
"Evet?"dedim.
Bir kaç kez öksürüp yanıma eğildi.
Elini cebine atıp küçük bir kırmızı kutu çıkardı.
Heyecanla düşündüğüm cümleyi söylemesini bekledim.
"Siz Çilli Hanım benimle bir ömür boyu birlikte olmaya var mısınız?"
Hiç düşünmeden "Evet" dedim.
- — -
"Yiğit, Ömer ağlıyor!"
"Hemen gidiyorum tosunumun yanına"
Aradan iki yıl geçmiş evlenmiş ve çocuk sahibi olmuştuk.
Yiğit,"Ben odaya giremiyorum çok pis kokuyor"diye yukarıdan bağırdı.
"Off geldim geldim."diyip yukarı çıktım. Bezini değiştirdim ve Ömer'i babasına verdim. Ve günlerimiz mutlu geçti. Bu hikayeyi burada bitiriyorum.

MUTLU SON~