Çilli

5.Bölüm

                                -CEREN-
Karnımda bir acı hissettim. Vurulan bendim. Ama mermi kenarını sıyırmıştı. Elim karnımda kana bakıyordum. Ömer adama doğru koşarken Yiğit de beni kucağına alarak koşmaya başladı. Karnımda ki acı fazlada olsa acıyla,"Yiğit yürüyebilirim."dedim.
Yiğit'de nefes nefese koşarken,"Ama koşamazsın."dedi arkama baktığımda Ömer'de arkamızdan hızla koşuyordu.

Acılaya nereye gideceğimizi soramadım. Hastahane çok uzakta kalıyordu.
Büyük ihtimalle eve gidiyorduk.
Yiğit,"Ömer sen önden gidip sokakta kimse var mı diye bir bak."dedi nefes nefese.

Ahh sıçayım dişlerimi sıkmaktan artık dişlerim kırılacak. Eğer bir adım daha atsaydım mermi bana isabet edecekti.
Yiğit hızla kendi evinin arka bahçesinden içeri girdi.
Çoktan gözlerimi kapamış dişlerimi sıkıyordum. Sonra yumuşak bir şeye yatırıldığımı hissettim.Yiğit,
"Ömer hızla dolabın içindeki ilk yardım çantasını getir."dedi.
Belimde tişörtümü kavrayan el hissettim.
Hızla elini tuttum. Yiğit,
"Yarısına kadar çekicem yarana bakmam lazım."dediğinde başımla onayladım.
İlk önce kanı temizledi. Daha sonra ilk yardımdaki beze ilaç dökerek yarama sabitledi.
Yiğit,"Ömer,kapının önündeki anahtarlıktan babamın araba anahtarını al hastahaneye gidiyoruz."dedi ve beni tekrar kucakladı. Sessizce arabaya bindik. Arabayı Yiğit kullandı.
Ehliyeti olmadığına eminim.
Yaklaşık on dakika sonra hastahaneye geldik.

Yiğit beni kucağına alarak içeriye girdik.
Daha sonra beni yatırdılar. Yiğit'in yaptığı pansumanı çıkartarak yeni pansuman yaptılar.
Tam çıkacaktık ki hemşire kimliğimi sordu. Hayır kimliğin yanımda değil. Yiğit'e bakarak olumsuz anlamda kafamı sağa sola salladım.
Yiğit,"Kimlik yanımızda değil."dedi.
Hemşire,"O zaman yakınızı çağıralım."dedi. Tekrar Yiğit'e bakarak kafamı sağa sola salladım.
Yiğit,"Ee ben hemen getirip geleceğim."dedi.
Hemşire,"Tabi."dedi.
Yiğit yanıma yaklaşarak,"Nerede?"diye sordu.
"Arka bahçenin kapısı açık oradan girebilirsin. Odam üst katta en soldaki oda. Yatağın yanında ki masada çantam ve telefonum var. Kimliğimde çantamın için. Annemler uyanık olabilir dikkat et."dedim. Ve koşarak gitti.

Yaklaşık yarım saat sonra geldi.
Çantamdan kimliğimi çıkarıp verdim. 18 yaşıma bir hafta önce bastığım için yakınımı çağırmadılar.
Ücretide ödedikten sonra çıktık.
Sabah olmuştu bile. Çoğunlukla annem ve babam evden benden önce çıkarlardı. Umarım yokluğumu farketmezler.
Arabaya bindikten sonra hiç kimse tek bir kelime dahi etmedi.
Yiğit,"Sizin eve geliyorum umarım annenler bir şey demez."dediğinde şaşırarak ona baktım.
"Annem ve babam büyük ihtimalle çıkmışlardır. Fakat gerçekten gelmene gerek yok iyiyim."dedikten sonra ani bir önüme dönüş yaptığım için karnımdaki acı yüzünden inledim.
Yiğit sırıtarak,"Belli oluyor."dedi.
Sadece gözlerimi devirmekle yetindim.
Eve yaklaşınca evden biraz uzak yerde durmasını istedim. Salih amcaya görünmek istemiyorum.
İndikten sonra Yiğit Ömer'den arabayı yerine koymasını istedi.
Daha sonra Yiğit'ten yardım alarak içeriye arka bahçeden girdik.
Odama çıktık ve üstümü değiştireceğimi söyleyerek banyoya ilerledim. Yavaşça üstümü değiştirerek eşofmanımı giydim. Banyodan çıkarak yatağımın kenarına oturdum.
Yiğit,"Evet çilli dinliyorum. Beni niye takip ettin yada orada ne işin vardı?"dedi.
Eveet Ceren şimdi ne diyeceksin merak ettim seni takip ettim mi?
Evet öyle diyecektim.
"Gece sizin evin önünde ki kediler çok ses çıkardığı için uyuyamadım. Daha sonra susmaları için onlara yemek vericektim ki seni gördüm. Sonra merak edip peşine takıldım. Evden uzaklaştığımızı farkettiğimde artık çok geçti. Geri dönüşü bilmiyordum işte. Dışarıda bekleyecektim ki fakat" diye duraksadım ayı gelir diye korktum diyemezdim.
"Yav sen sorgulayacağına ilk teşekkür etseydin iki kez hayatını kurtardım"diye devam ettim.
Yiğit,"Kedilere teşekkür etmek gerek. Eğer miyavlamasaydılar sen benimle gelmeyecektin ve burda olmayacaktım çilli."diyerek sırıttı.
Üff etmezsen etme be çok meraklıyız sanki diyesim geldi ama cümlemi yuttum.
Odada uzun bir süre sessizlik oluştu.
Dayanamayıp yatağıma uzandım. Uykum olmasına rağmen dayanmaya çalıştım.
Fakat öyle olmadı. Gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.
                               -YİĞİT-
Artık gitsem mi diye düşünürken Ceren'e baktım. Uyumuştu.
Üstünü örterek odadan çıktım. Tam kapıdan çıkacaktım ki koruma aklıma gelerek arka bahçeye yöneldim. Evden çıktıktan sonra evime doğru yürümeye başladım.