Gyera ng Puso
Mayo a Bente tres sa taong dalawang libo labing pito.
Kung saan sumiklab ang gyera ng rebelde't sundalo.
Ang araw na iyon ay malamang tanda mo.
Yun din kasi ang araw ng ating pagtatagpo.
Mahal ko, sa kabila ng malungkot na pangyayari.
Mayroon namang kasiyang namayani.
Sa araw na iyon alam kong puso ang mamayani,
Dahil ako ay gigyera upang ika'y maging pag aari.
Isa kang rebeldeng dumating sa aking mundo.
Ang ngiti mo syang balang panlaban mo.
Hindi naging handa ang isang tulad ko.
Ako ay napuruhan dahil pagbihag mo ang puso ko.
Hunyo lima sa taong dalawang libo labing pito
Pinakamasayang kaarawan ko At dalawang linggo makalipas ng gyera sa mundo ko.
Sa mismong araw na ito Pinagtapat mo ang damdamin mo
Ako naman ay naging sundalo sa sinambit mo Inisip ko na handa ko ng ipaglaban ang puso ko
Ipinaalam ko sa pamilya ko ang tungkol sayo
Alam kong maaari nila akong ilayo sayo
Pero nanindigan ako sa gusto ko
Mag aaral lang naman ako kahit may pag ibig na sayo
Lubos ang aking saya ng sila ay pumayag na Basta pag aaral muna ang siyang mas mahalaga
Natuwa sila dahil ikaw ang una kong pinakilala Halos walang katapusan ang pang aalaska nila
Mahal ko, ang saya ay abot hangang dulo
Napagtagumpayan ko ang gyera ng puso ko Ngunit...
Nagulat ako sa sinabi mo Mahal, pinag laruan mo lang pala ako
Sa gyera ng puso ko ako pala ang talo
Di ako naging handa sa sinabi mo Di ko nakita ang totoong motibo mo
Ang motibo mo pala ay mapaibig lang ako
Nag kamali ako na nagtiwala sayo
Di pala kasama sa motibo mo ang mahalin ako Mahal ko, kasing peste ka ng mga rebeldeng napapanood ko!
Lumaban ako pero anong ginawa mo!? Minahal kita pero ginago mo ako.
Mahal ko sana ay masaya ka sa paninira mo
Mismong araw ng kapanganakan ko ay dinungisan mo!
Nalinlang ako ng kilos at salita mo.
Mahal ko, napakasakit mag mahal ng isang rebeldeng tulad mo
Ngunit ako ay swerte parin dahil buhay pa ako.
Tumagal lamang ng isang buwan ang panliligaw mo
Dahil dun nasalba ko ang puso ko.
Mahal ko, ngayong Mayo aBente Tres taong dalawang libo labing walo
Asahan mong di na dadaloy para sayo ang luha ko
Sa araw ding ito ikaw ay lilimutin ko Isang taon na ang makalipas ngunit sugat ko at wala paring lunas
Mahal ko hindi na kita kailangan upang punasan mga luha ko
Kasi kahit sariwa pa ang mga sugat na ginawa mo
Kaya kong bumangon at ipaglaban ag pagkatao ko Isa akong sundalo sa gyera ng puso ko
Sa dadating na Hunyo lima taong dalawang libo labing walo
Asahan mong hindi mo na masisilayan ang katulad ko
Sa pagtungtong ko sa wastong gulang na ito
Ang labing pitong gulang na nakilala mo hindi mo na masisilayan sa mundo
Maisisilang ang labing walong taong gulang na bago
Na alam kung paano tumuklas ng tunay na motibo
Mahal ko alam kong hindi na siya makakatagpo ng tulad mo
Dahil alam kong malatas na ang isip upang pumili ng totoo
Asahan mong makakakita siya ng taong papahalagahan siya tulad ng pagpapahalaga ko sayo
Asahan mo ring ang mga pagkakamali mo ay masasalamin sa pagtanda mo
Asahan mong sa pagtanda mo makakahanap ka ng katulad mo
Nahanda kang paiyakin hanggang sa matanggap mo karmang para sayo
©tto Kimberly Mae Borromeo/AlengUmeng
![](https://img.wattpad.com/cover/124048343-288-k430501.jpg)
BINABASA MO ANG
Sad Teens With Happy Faces(poetry Tagalog)
PoetryThis is my poetry hope you like it.