Her şeyi berbat ettik, dedim gözyaşlarım sel olmuş akarken. "Tersten başladık, tanımadan sevdik birbirimizi . Ondan çok kırıldık Umat." (Berre Mekan)
Sıcaklığına alışmış yanaklarım ellerini istiyordu. Aramızdaki bu iki üç adım bile yabancıydı bize...
Karşımda bana soran gözlerle bakan Umat'a baktim. Aslında son iki dakikadır sadece ona bakiyordum. Onun odasında bulunma nedenimi merak ediyordu haklı olarak ama ben bir türlü mavi gözlerinden alamıyorum gözlerimi. Niye böyle olmuştu bir anda? Sanki onun çekim etkisindeydim. O da bana baktı uzun uzun. Gözleri dolaştı gözlerimde,yanaklarimda,burnumda dudaklarımda... Bense onun gözlerinin ne tarafa baktiklarina dikkat kesilmiştim. En son dudaklarına baktığında beni de gözlerimi onun dudaklarına indirdim. Tam o sırada kıvrıldı dudakları yukarıya doğru. Allahım ne kadar da güzel gülüyor diye içimden düşünürken tebessümü birden kahkahaya dönüştü ve tüm odayı kapladı. Ne olduğunu anlamak için gözlerine baktım tekrardan o da bana doğru bir adım attı ve "Bakislarinla yedin beni" dedi göz kırparak. Tabi ya çocuğun iki saattir dudaklarina bakıyordum aç gibi. Yüzüm kızarmıştı ve çok utanmıştim: -Be..ben açıklayabilirim. -Hangisini aciklayacaksin Berre,dedi ve bana bir adım daha attı. Dibine kadar geldiği için ben de geriye bir adım attım.Umat devam etti: -Otobüste üstüme düşmeni mi? Bir adım daha attı. Ben de yine geriledim: -Kaan'la arandaki ilişkiyi mi? Bir adım daha attı ve gerileyip duvara degdim. -Yoksa odamda ne aradığını mi? Son bir adım daha atıp aramızdaki mesafeyi kapatmıştı. Zaten benim artık kaçacak yerin kalmamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sorularına cevap vermeye başladım: -Otobusteki çarpışma dengem bozulduğu için oldu bunun yapılacak bir açıklaması yok zaten. Odanda da telefonumu unutmuştum onu almaya geldim. Hem tek başıma da gelmedim yani annemle geldim.
Allahım neler sacmaliyordum böyle . Umat'la çok yakın olmamız ve birbirimizin yüzüne çarpan nefeslerimiz yüzünden Düzgünce annem burda çalışıyor diyememistim. Umat saçmalamamdan zevk alip dudaklarını kivirmişti ve baştan çıkarıcı halini bana bahşetmekten yine çekinmemişti. Ben hala ondan gözlerimi alamazken o bana şu sözleri söyledi: -Yoksa beni annenle istemeye mi geldin prenses? Sarfettiği sözlerle gözlerimi belertip yüzüne baktım. Kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum. Benim bu halimi gören Umat kahkahayi patlatti en sonunda ben de kendimi tutamayıp kahkahasina karşılık verdim, odada seslerimiz katlana katlana yayılıyordu ve gözlerinize yaşlar gelmişti. Annemin"Berre!!" diye bagirmasiyla önümdeki Umat'i yan tarafima hızla itip ondan iki adım uzaklaştım. Şaşkınlıkla anneme bakarken ağzımdan çıkan tek laf "Anne" olmuştu. -Telefonunu alman ne kadar uzun sürdü kızım böyle!! Siz de kusura bakmayın Umat bey oğlum kızım yavaştır biraz. Kızım Umat bey odasında dinlenmek istiyor belki ne rahatsız ediyorsun ?
Ben bu sözler karşısında cevapsız kalmışken Umat öne atıldı: -Yanlis anlamayın lütfen ben konuşmaya tutmuştum Berre'yi,dedi. Annem bana seninle daha sonra konusucaz bakışlarını attıktan sonra Umat'la iyi günler diledi ve odadan çıktı. Ben de Umat'tan gözlerimi kaçırarak hemen çıktim odadan.
Otobüste yol boyu annem evin sahibinin oğluyla yakınlık kurmamı doğru bulmadığını anlattı ve ben tabiki Umat'la aynı sınıfta olduğumuzu söylememiştim ona. Yoksa beni okula gönderirken içi içini yerdi.Ama bugün Umat'in espri yapması hoşuma gitmişti. Dışardan soğuk birine benzese de iyi bir kalbi vardı onun.
