HE IS A MAFIA BOSS (UNEDITED)

chapter 22

AUTHOR POV

"H...Hubby..." ulit na sabi ng isang tinig.. isang saganang luha ang kumawala sa mata ni tyron.. tela natigil ang kaniyang paghinga halong saya at lungkot ang nararamdaman niya.. na pagkatapos na magising ng asawa ay may haharapin pa itong sakit at pagdurusa. Nasaan ba ang hustesya para sa kanila? Dahan dahan na iminulat ni kath ang kaniyang mga mata..

"wife im here.." mabilis na hinawakan ni tyron ang kamay ng asawa..

"mama..." masayang sigaw  ng dalawang bata...

TYRON POV

I damn happy to see my wife is awake...

"hubby nasaan ka ba? Hmm.. bu..buk..san.. mo naman ang ilaw... haha.. na..nag..titipid ba tayo ng kuryente.." para akong sinaksak ng sanlibong kutsilyo ng marinig iyon sa aking asawa.... nagtitipid damn..

"hmm... wife.. ah... " shit.. its like im eating my damn own tongue..

"shit..." hindi ko mapigilan ang sarili ko.. naiiyak ako.. damn... im not a fuck**ng gay for fu*k sake... pero bat ang asawa ko pa.. ano ang tama at dapat kung gawin may makakatulong ba sa akin?

"Hubby buksan mo na ang ilaw.. Naiinis na ako tryon." agad ko siyang tinulungang umupo the only thing that can I do is to hug her tightly. .. sorry wife...

"hmm.. sweety... I love you...." napatawa na lamang ako ng pagak...

KATH POV

kanina pa to...

"hubby buksan mo na kasi ang ilaw.." kinapa ko pa ang mukha nito..

"shit wife... " kanina pa yan.. mura ng mura ano ba ang meron ha...

"tyron ..naman eh wag ka ng mag biro alam mo naman takot ako sa dilim di ba..." Hindi ko maintindihan bat parang umiiyak si Tyron...

"I don't know how to start this wife.. shit... hmm... kahit anong mangyari mahal na mahal pa rin kita..." hindi ko alam kung bat napipiyok si tyron.. kanina pa yan mahal kita I love you.ang laging sinasabi..

"a.. t..tyron naman hahah.. nakakainis ka naman eh.. ano ba ?" kahit na tila nalulungkot ako pinasaya ko pa din ang boses ko..

"bat mo kasi hindi binubuksan ang ilaw.?." sunod na sabi ko.. hindi ko alam kung bat humahogulgul ng iyak si tyron..

"mama..." saka din ako niyakap ng dalawang bata.. bat ayaw kasi nilang buksan ang ilaw..

"its not that I dont want to open the light.. but.. kanina pa nak...a b...u..bu.. shit damn... its hard to say this... kanina pa nakabukas ang ilaw..." halos hindi ako makahinga na tela tumigil ang pag hinga ko.. ang lakas talagang magbiro ng asawa ko...

"haha your joking dont you?" Natatawang sabi ko pero bat naiiyak ako..

" sorry... sweety im so so sorry... " bat ang sakit... hindi ko alam ang sasabihin ko naiiyak ako..

"hmm hubby.. " patuloy pa din ito sa pag iyak..

"your bl...blind wife.. " matapos masabi iyon ni tyron sunod sunod na luha ang pumatak sa aking mga pisngi.. h..hindi totoo iyon.. pero bakit kahit anong pilit kung itanggi ay hindi na mag babago na h.hindi na ako makakakita..

"ahaha.. hubby bat parang mas ikaw pa ang mas malakas umiyak sa atin ako itong hindi makakita.." sabi ko matapos niyang ipaliwanag ang lahat .. alam ko na na may sakit akong brain cancer. .. masakit pero ito naIto eh..

"hmm ... y...yeah.. hindi na ako iiyak.. just this once..." .. pero hindi ko napigilan ang mapahikbi bat ganito ka sakit...

"hubby.. h..hindi ko na makikita ang mukha mo.. ma mimiss kung masilayan ang mga ngiti mo tuwing umaga.." huminga muna ako nang malalim saka ngumiti.. ang sakit lang na kung saan pala ako nawalan ng paningin saka ko na appreciate kung gaano ka ganda ang mundo..