Günün ilk ışıkları.. Sabah saatin 08:00 olmasına rağmen uyanmak her ne kadar berbat olsa da yanım da uyuyan kitaplarımı uyandırmak büyük bir zevk..Milena efsanesi...Tekrar tekrar okuyup bıkmayan ben.Kitaplarımı okumayı bıraktıktan sonra hazırlanıp hafif uykulu bir şekilde evden çıktım. Bugünkü planlarımı anlatmamı ister misiniz?Doğru tahmin kütüphaneye gidip akşama kadar orda vakit geçirmek. Hatta vakit geçirmek değil de nefes almak gibi bir şey orda olmak. Özgürlüğümün elimde olduğu yer..
...
İstediğim kitabı tam alacakken elimden kayıp gitmesiyle şaşkınlığımı gizleyemedim. Günlerdir ulaşamadığım kitaba yine hasret kalacaktım. İtiraz etmeliydim ama karşımda gördüğüm insan buna engel oluyordu. Ağzımı açmama engeldi,kıpırdamama engeldi,gözlerimi ondan ayırmama engeldi.Kısa bir süre hareketsiz kaldıktan sonra karşımdakinin çoktan ordan uzaklaştığını gördüm.Anın etkisinden kurtulamadan daha fazla göz odağı olmamak için bir kitap alıp oturdum.Her yerde onu tarıyordum. Saçmalık.Neden böyle bir şey yaptığımı kendim bile anlamamıştım..
Aldığım kitabı okumaya o kadar dalmıştım ki kendime geldiğimde kütüphanenin fazlasıyla boşaldığını yeni fark etmiştim.Ah yine ayrılık vakti mi? Bu kütüphanenin bende ki yeri hiç bitmeyecek gibi.24 saat açık bir kütüphaneydi istediğim.Ama şuan ki durumda bu olmayacak gibi.Evin yolunu tutma vakti.
...
Nihayet evdeyim.Günün yorgunluğu ile baş başayım.Bir şeyler atıştırdım ve odama geçtim.Odam,bana kendimi iyi hissettiren ikinci yer diyebilirim.Tüm hayallerim burada.Hayal dedim de bugün kütüphanede o ve yaşadıklarım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti.O anı yaşamamışım gibi.Sanki her şey bir hayal ürünüydü.Güneş kadar parlak mavi gözler, pamuk kadar beyaz bir ten.Hepsi hayal ürünü...Ama beni etkileyen daha çok onca kitap arasından kaç zamandır aradığım kitabı almasıydı.Belki de sevdiğimiz şeyler aynıydı. O da benim kadar bir kitap tutkunu,bir kütüphane aşığı ,hayalperest.Olabilir miydi sahiden?Bilmiyorum.Tekrar karşılaşacağımız günü bekliyorum.Bunları düşünmesem iyi olacak sanırım.En iyisi kitap okumak.
Her günümün aynı akışta geçmesi değişik bir olay değil aslında uyan, kütüphaneye git, eve gel ve uyu.!Her gün uyuyup uyanmak fazlasıyla aksiyonlu.
Rüyalarıma giren kahramanlarım var benim.Aklımdan çıkmayan muhteşem kitap sözlerim.
Bir yazarın yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki. Aşksa ,aşkı anlatabilmeyi. aşkı yaşamadan tattırabilmeyi, aşkı tanımlayabilmeyi. Ya da özgürlük; kitaplarımla baş başa kaldığım her dakika yaşadığım harika duyguyu herkese yayabilmeyi. Belki dostluk kitaplarımla anılarımı her sayfada yazabilmeyi..
Sıra Kitap okumaktan sonra gelen tutkularımdan olan uyku zamanı.Olanlardan sonra nasıl uyuyacağım da bilinmeyenler arasında tabi.Gözleri sanki beni benden alıpta gitmek istiyor gibi bakmıştı.Sanki onu yıllardır tanıyormuşum da hatırlamam için aklımı başıma getirmek ister gibi. Ya da ben öyle düşünmek istediğim gibi düşündüğümden böyleydi bilmiyorum.Ama aylardır elime geçmesini beklediğim kitabın elimden kayıp gitmesine mani olamamam bir ipucu değil mi?-
Değildi- Yoksa hayal dünyasına mı giriş yapıyordum yine? Onu gördükten sonra onu önceden tanımayı, unutmuş olsam bile hatırlamayı dilerdim.
