İyi okumalar :)
Asya’dan :
Daha ne kadar beklemem gerekiyor Şevval. Kısa bir süre dediğin gerçekten kısa mı anlamıyorum.Koskoca on gün.Bir şans dedi ve dedin.Ben gereken şansı tanıdım, eğer bu ondan bana gelecek bir oyunsa söyle ona gerçek dünyaya dönsün.Aa! Ve kaldı ki bu bir oyunsa sonuçlarına katlanmayı unutma beni en iyi sen tanıyorsun.İntikamlarım şimdiden aklımda.Tıpkı kitaplarda olduğu gibi.
…
‘’Göz gördü,gönül sevdi..”
Yazma. Artık çizme.Cesaretin yok yanıma gelemiyorsun,çizme.Gelip benimle konuşamıyorsun, çizme. Kitap mı okumayayım? Kütüphaneyeye mi gelmeyeyim? Bir umutlandırıp sonra umudumu söndürüyorsun, yapma.Kırma,üzme,bırak.Lütfen.Hayatıma burnunu sokma.Kimseye açmadığım kapılarımı zorlama.Belki her seferinde kilitlerimi değiştirmeliyim. Bir dalgaya kapılıp gitsem ne olur? En azından yine yalnız kalırım.Sizsiz kalırım.Kitaplarımla kalırdım.Kalmalıydım.Kalacaktım. Beynimin içinde bunlar dönerken karşıdan bana doğru gelen Ertan’a bakakaldım.Bakalım bu sefer neler dinleyecektim.Bilmezden gelmeyi tercih ettim.Söyleyeceklerini büyük bir keyifle beklemeye başladım.
‘’Ah! İşte buldum seni, günlerdir ulaşmaya çalışıyordum.Kitaplar birikti valla’’ dedi en piç gülümsemesiyle.
‘’Kesinlikle öyledir okumak için sabırsızlanıyorum (!) ‘’
‘’Neyse vaktimiz çok, fırsat buldukça okursun.’’
‘’Ya, öyle öyle..’’
‘’İyisin değil mi?’’
‘’Çok..’’
İnanamıyordum.Gözlerime baka baka yalanlarına devam ediyordu.Karşımda, evet evet tam karşımda.Ne çapraz ne yan tam karşısıydı yani.Hala.Gözlerimin içine bakarak yalan söylemeye devam eden insanlardan nefret ediyordum.Hele ki adı Ertan olup gözlerimin içine baka baka yalan söyleyenlerden daha çok.İğrenç.Sonuçta yalandı,yalancıydı.Yalan söyleyen herkes kötüydü. -Bana göre- Kaldı ki ben kitaplarımda yalan söyleyen bir kahramanım olduğunda bile onu hayatımdan çıkarıyordum.Yok oluyordu.Hiç kimse oluyordu. Doğru tahmin , zaten hiç kimse ama bence her şey olabilirdi.Öyleydi. Şu dünyada yalan söyleyen herkes bir kitap kahramanı gibi yok olsa ne de güzel olmaz mıydı? İyi insanlar dünyası.Harika bir hayal.Bir ara gerçekleştirelim bunu da.Karşımda bana bakan Ertan’a en hissiz olduğunu düşündüğüm gülümsememi yollamam ile en şeytani gülümsemesini yolladı.İğrenç.Gözlere bak.İğrenç.Gözleri çıksın.Erisin gitsin böyle.Yalan söyleyen herkes öyle olsun ama pembe yalanlar hariç. Yalan söylemek zorunda olanları geçelim Ertan gibilerine gelelim.Onlar gitsin,uzaklaşsın ve gelmesinler.
Güz’den:
Neredeyse tüm hazırlıklarımı tamamlamış sayılırdım.Onu bu kadar bekletmiş olmak her ne kadar canımı sıksa da yapacağım sürprizi beğeneceğine emindim.Uzun zaman sonra hayallerim gerçeğe dönecek ve ben onunla buluşacaktım,ona kavuşacaktım,bana bakacaktı belki adımla seslenecekti.Güz deyişini duyacaktım.Tüm bu yaptıklarıma hayran kalışını izleyecektim belki gizliden gizliye.Ona onun ile ilgili hikayeler anlatıp şakınlığını görecektim.Birkaç espiri yapıp dünyanın en güzel gülüşü saydığım gülümsemesini iyiden iyiye hafızama kazıyacaktım.Sevdiği kitaplar hakkında konuşup kalbinin tümünü fethedecektim.Onun bana alışmasını sağlamaya dair her şeyi bir güne sığdırmayacağım tabi ki ilk buluşmadan hemen ikinci buluşma için bir randevu alacaktım sonra üç ve dört ve sonsuz buluşma randevuları.. Bana aşık olacak biliyor musunuz? Hayallerimde olduğu gibi.Tıpkı bir aşk meleği gibi etrafımda olacak.Benim meleğim.Benim aşkım.Bazen dünyam,hayatım.. Beklememe değecek gibi.Dualarım kabul olmuş gibi.Gözlerinin gözlerime bakıp birden çevrilmeyeceğini düşünsene ah harika bir duygu.Bunu hayalinde hissetmek bile farklıyken gerçeğiyle karşılaşmama az kalmışken içimde oluşan depremlere sahip çıkamıyorum.Heyecandan ölecek gibiydim.Ama olmazdı, ona kavuşmadan hiçbir yere gidemezdim sonuşta değil mi?Gelen telefon ile iç sesimden ayrıldım.
