KORKU

570 59 484
                                    

Poyraz babasının dediklerini düşündü haklıydı göksunun suçu yoktu ona acı çektiremezdi şimdi ise göksuyu bırakma zamanı gelmişti her şeyi anlatacaktı ahmette en büyük acı bu olmalıydı kızı kurtulacak her şeyi öğrenecekti ama o hesabını vermeden kurtulamayacaktı erhanı arayıp eve geçeceğini onunda gelmesini söyledi erhan adamı da olsa bi bakımdan en güvendiği dostuydu onca şeye rağmen hala yanında olması şaşırtsada..

Ne kadar hızlı gitsede farkına varamıyordu tüm yükler omuzuna çökmüş yıldırmaya çalışıyorlardı sanki...
evinin önüne gelen poyrazı gören adamlar şaşırmıştı onlara gore poyrazın erken dönmesi tuaftı.
babasına giden poyraz aksam yemeğine kalmamış kahvaltı dahi edemeden dönmüştü evine arabasından inip rüzgarın esintisini umursamayıp ilerledi adamlarının yanına..

"Erhan geldimi "ihtiyacı vardı ona kendine hakim olamayıp kıza zarar vermekten korkuyordu onu durdura bilecek güç erhandaydı..

"Birazdan burda olur abi bir sıkıntımı var yüzün solgun görünüyo " diyen cehuna bakıp elini omuzuna koydu genç adam

"Sorun yok erhan gelince yanıma uğrasın " diyip girmişti evine evini incelemişti belkide ilk kez bu kadar sıcak bakmıştı siyah ve griden başka renk kullanmamıştı giyimi  bile  kendi gibi karanlıktı birden gözleri mutfaktan çıkan elife odaklandı

"Kahvaltı etti mi "

"Aşağı inmedi efendim  duşta olduğu için komidinin üzerine bıraktım bende şimdi bakmaya gidiyordum.

"Tamam sen işine bak ben hallederim " diyip odasına çıkmıştı kapıya gelip sıkkınca nefesini dışarı verip girdi odaya etrafta olmayan göksunun hala duşta olduğuna şaşırmıştı su sesi işitmemişti genç adam bişey olmasından korkup kapıyı tıkladı.

"Göksu " Cevap gelmeyince iyice merak sarmıştı poyrazı tekrar vurdu kapıya

"Göksu ses verirmsin? Yine cevap alamamıştı korku sarmıştı tüm bedenini defalarca belkide seslenmişti ama istediği sese ulaşamamıştı artık kötü bişey olduğundan emindi birkaç adım  geriye gidip kapıya savurmuştu kendini bir kaç denemeden sonra acılan kapıya şükretmişti poyraz içeriye adım attığına bin lanet etmişti belkide göksu kanlar içinde öylece yatıyordu koşar adımlarla yanına çöküp kucakladı zayıf bedeni ne demeliydi ne yapmalıydı kendi bile bilmiyordu tek söylediği

"Neden yaptın " olmuştu kendine gelen poyraz kızı kucaklayıp aşağı indi elif gördüklerinin şokuyla bakakalmıştı  poyraz sinirle

"Aç şu kapıyı " demesiyle elif kapıyı açmış  geri adım atmıştı.
 korumaların hepsi poyraza yardım etme çabasındaydı erhan o anda beliri vermisti aracı önünde durdurup poyraza yardım etmis arka koltuğa yatırmışlardı poyraz göksunun başını dizine yatırıp

"Dayan lütfen dayan neden yaptın bunu kendine göksu neden " Erhan poyrazın yıkılışını izlerken

"Abi kurtulacak " diyip daha süratli kullanmıştı aracını poyrazın heryeri göksunun kanıyla bulanmıştı durmadan akıyordu

"Kan kaybediyor " diyip etrafına bakındı istediğini bulamamıştı 

"Arabada hiç bez falan Yok mu? demesiyle erhan torpitodan iki tane havlu çıkarmış poyraza vermişti durmadan akan kana bastırdı poyraz havluyu
 göksunun solmuş yüzüne bakıp çaresizce

"Lütfen sana yalvarırım dayan " demesiyle erhan"abi geldik diyip araçtan inmişti araçtan inenen poyraz göksunun hasteneye alınışını seyretmiş öylece kalmıştı korkuyordu genç adam babası halkıydı intikam almak için bir suçsuz bir cana kıymıştı belkide işte o an tüm duyguların karmaşıklığını yaşamıştı koşarak yanına gelen erhana bakıp

"Benim yüzümden oldu "diyebilmisti erhan poyrazı sakinleştirmek istercesine

"Abi kendine gel biliyorum çok zor ama şu an değil kurtulması için ne gerekiyorsa yapacaklar eminim şimdi içeri girip durumunu öğrenelim diyip hastaneye girmislerdi ameliyata alınan goksudan haber yoktu saat sanki durmuştu poyraz için kaç saat geçmişti ne erhan konuşmuş nede poyraz tek kelime etmişti

"Ameliyattan çıkan doktoru gören poyraz hızla yanına gelip"

"Nasıl iyi değil mi "

"Bakın beyfendi hasta geldiğinde çok kan kaybetmişti allahtan nabzı yerindeydi ameliyatta çok zorladı ama şimdi iyi odaya alıcaklar birazdan geçmiş olsun"diyip ilerleyen doktorun ardından bakıp nefes aldığını hissetmişti..

Erhan gülümseyip artık rahatla abi bak iyi durumu "

"Erhan kızın annesini bul getir göksuyu teslim edicez "demesiyle erhan sadece onay vermiş yanlarına gelen hemşireye odaklanmışlardı

"Hatayı odaya aldık isterseniz orda bekleyin ikinci katta 302 numaralı oda " diyip girmişti poyrazla erhan aşağı inip odayı bulmuşlardı erhan poyraza
"Abi sen gir bende annesini alıp geliyim bişey olursa ara ben cehunla yılmazı çağırdım birazdan yanında olurlar ne olur ne olmaz

"Tamam koçum sağol " demiş erhanın gidişini seyretmişti odanın kapısında öylece beklemişti girip ne dicekti seni ben öldürecektim mi?
Gücü yoktu adamın bi anda cesaretlenmiş kapı kolunu indirmişti ne olursa ne söylerse söylesin kurtulmuştu ya gerisi umrunda değildi

 hala narkozun etkisindeydi yavaşça gözlerini aralamış ağrıdan olması gerekki kaşlarını çatıp zoraki yutkunmustu genç kız hastene kokusunu içine çekmiş dönen başını umursamayıp başına gelen poyraza bakmıştı

"Neden kurtardın beni "

"Sonra konuşalım bunları daha yeni uyandın '

"Hayır şimdi konuşucaz neden kurtardın zaten öldürmek istemiyor musun işin kolaylaşmıştı "

"Seni öldürmeyi aklımın ucundan bile geçirmedim seninle konuşacağımı söylemiştim neden yaptın göksu neden kıymak istedin canına sana okadar mı kötü acımasız davrandım "

"Babamın bilmediğim borcu yüzünden iki gün işkence gördüm ben kendime geldiğimde senin evinde senin ondaydım benimle ne derdin var bilmiyorum kimsin sen kim bıraksaydın ölseydim "demesiyle sanki hançeri saplamıştı poyraz'a

"Şimdi bana babama ne yaptığını söyleyeceksin "

Doğruyu soyleyemezdi genç adam susmuştu savunmasız olan poyrazdı bu defa

"Baban gelicek emin ol ona sorarsın "demiş kapıya doğru ilerlemişti artık bi işi yoktu yanında daha fazla zarar vermek istemiyordu kapıdan çıkarken genç kız hiç birşey söylememişti kendisini dışarı atıp temiz havayı ciğerlerine kadar çekmişti yanına gelen cehuna bakıp
"

"Doktorla konuşun yemek yemesi lazım kaç gündür aç siz burda bekleyin annesi gelince taburcu olana kadar bekleyin"

"Abi bırakıyormuyuz "

"Evet bırakın gitsinler sizde depoya geçersiniz diyip telefonun melodisine kulak verebilmişti arayan erhandı

"Efendim erhan "

"Abi kadın yok evi boşaltmış gitmiş..
(SİZCE POYRAZ GÖKSUYU BIRAKIP GİDEBİLECEK Mİ ?

BÖLÜM SONU ARKADAŞLAR YANLISlARIMI İLETİRSENİZ SEVINIRIM....

KARANLIĞIN ADAMI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin