ധ๏ℓՔ / jjк [✔]

•4•

မိသားစု ေလးေယာက္ ဆန္႔ေသာ ထမင္းစားပြဲဝိုင္းေပၚတြင္ ပူပူေႏြးေႏြး ထမင္းဟင္းတို႔ကို အစီအရီ တင္ထားသည္။

Apron ႏွင့္ သူမ၏ အေမ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မိသားစုဝင္မ်ားအား ေအာ္ေခၚေလၿပီ။

" ေယာက်္ားေရ ထမင္းအဆင့္သင့္ၿပီ!! Haneul ေရ ေမာင္ေလးကို ေခၚၿပီး ဆင္းလာခဲ့ေတာ့!!"

အေဖျဖစ္သူကေတာ့ ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕ထိုင္ေနရာမွ အေၾကာအနည္းငယ္ဆန္႔ကာ ဇနီးသည္၏ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ထြက္လာကာ မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။

ထိုအခ်ိန္ ေက်ာင္းမွ ျပန္ေရာက္၍ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးကာလ တစ္ေလၽွာက္လံုး ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ကာ ဒီေန႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် စဥ္းစားေနေသာ Lee Haneul။ သူမအတြးမ်ားထဲတြင္ Jungkook ဟူေသာ ထူးဆန္းေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လည္း ပါဝင္သည္။

•~•~•~•

ေအာက္ထပ္မွ အေမျဖစ္သူ၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ သူမ ကုတင္ေပၚကဆင္း အခန္းထဲက ထြက္ကာ ေဘးခန္းသို႔ ဝင္သြားသည္။ ထိုအခန္းမွာေတာ့ သူမ၏ ေမာင္ေလးျဖစ္သူ Lee Hong Woo ၏ အခန္းပင္။ စာၾကည့္စားပြဲေပၚ ေခါင္းတင္ကာ အိပ္ေနရွာေသာ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ေမာင္ေလးအား ႏႈိးကာ ေအာက္ထပ္သို႔ အတူဆင္းလာခဲ့သည္။

Haneul ႏွင့္ Hong Woo တို႔ေမာင္ႏွစ္မ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသက္သံုးႏွစ္ကြာသည္။ Lee Haneul သည္ ၿပီးခဲ့ေသာလကမွ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္သြားၿပီးျဖစ္သည္။

အေငြ႕နစ္ေထာင္းေထာင္းႏွင့္ ေမႊးႀကိဳင္ေနေသာ ဟင္းအမယ္မ်ားအား အတူတကြ အခ်ိန္ယူကာ စားေသာက္ရင္း လွပေသာ ညေနခင္းေလးအား သူတို႔မိသားစု ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

○■○■○■○

ေအးေနေသာ ရာသီဥတုက Haneul အား အိပ္ယာမွထရန္ အံတုေနသည္။ ဖြင့္ထားေသာ ျပတင္းေပါက္မွ ဝင္လာေသာ ႏွင္းရည္ မ်ားေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေဘာင္တြင္ တင္ထားေသာ ဆူးပင္ေလးမွာ စိုစြတ္ေနၿပီ။

Haneul ေစာင္ထဲတြင္ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ လက္မ်ားအား ေရွ႕ထုတ္၍၊ ေျခမ်ားအား ဆန္႔၍ အေၾကာဆန္႔ေနသည္။ ဒါက လူသားအမ်ားစု လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ဘဲမလား။