A guy who had everything but he felt he still incomplete.
A girl who live in a simple way by her complicated life, but she believe that there still hope if you believe'n.
Until one night....
They sharing with pleasure...but in a wrong way, and in...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
EUNJI point of view:
Marami na akong naririnig at nabalitaan tungkol kay Xian hindi ko maiwasan na mapaisip din Kung may katutuhanan ba ang lahat ng mga yun.
Kilala ko sya since Med High gwapo sya maliban don ay ang magaling pa nyang sumayaw at ang talino pa nya sa klase kaya naman hinahangaan ko talaga sya ng husto.At masasabi ko na ang swerte ko ng ligawan nya ako through internet.Sa dinami daming nagkakagusto sa kanya ay napansin nya pa ako.Gusto ko rin sya kaya bakit pa ba ako magpapakipot. Kahit LDR(Long Distance Relationship)ay masaya pa rin ako at hindi nababawasan ang pagmamahal ko sa kanya.
At isa ako sa naniniwala sa fairytale love story at masasabi ko na isa na roon ang lovestory namin ni Xian.
Sinabi ko rin kay mama ang tungkol sa pag propose ni Xian at ang mga plano namin.Alam kung sa loob ni mama ay nag alangan sya pero isang napakasupportive mom si mama at lagi nya akong sinusuportahan sa pasya ko kung saan ako masaya nandon sya.
Kilala ni mama si Xian. At naniniwala sya na mabuti ito dahil minsan na rin silang knagkakausap.
Naisipan kung puntahan si Xian para na rin sabihin na pumapayag na ako sa kasal na inalok nya sa akin.
Pero ako yata ang nasurprisa sa nakita ko.I saw him with someone.
Isang babae na nakayapos sa braso nya habang palabas sila ng building.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa kinatatayuan ko at nanlalambot ang mga tuhod ko nang makita kung hinalikan sya nito sa labi bago ito tuluyang pumasok sa kotse na nakaparada sa tapat.
Si Xian ay nakangiting kinawayan ang papalayo ng sasakyan na lulan ang babae.
Nakita ko sa mga mata nito ang pagkagulat nang makita nya ako.Napakagat ito sa labi habang humakbang palapit sa akin.
Kung ano kasakit na mabalitaan mong niluluko ka ng mahal mo mas doble pa pala kung ikaw mismo ang makakita.
Gusto ko syang tanungin pero walang boses na lumalabas sa bibig ko bagkus ay ang mga luhang kanina pa gustong kumawala ang tuluyang nahulog at umaagos sa pisngi ko.
"Xian akala ko ako lang,.. Bakit mo ako pinapaniwala na ako lang?....Naniwala ako sayo... Sabi mo...sabi mo pakakasalan mo ako,joke lang ba yun?Kasi....kasi naniwala ako eh..."
"Eunji let me explain.." Sabi nya sabay hawak sa kamay ko pero agad ko rin binawi ang kamay ko.
Ang lalong nagpapadurog sa puso ko ay ang hindi nya pagtingin sa mga mata ko habang tinatanong ko sya. Para na rin nyang sinabi na hindi sya naging totoo sa nararamdam nya para sa akin.
Bago pa ako tuluyang bumigay ay ako na mismo ang umalis.
Pinadpad ang mga paa ni Eunji sa isang lugar na kung saan ay tahimik malayo sa mga tao sa lugar na tanging paghampas lang ng alon ang tanging maririnig mula sa paligid. Mga alon na tela nangangalit na humahampas sa batohan at sa kanya ngayong kinauupuan.
Nais nyang ilabas kung ano man ang kanyang nararamdaman sa oras na ngayon ngunit kanino?Natatakot sya na baka sisihin lang sya ng kaibigan nya at sumbatan dahil sa kabila ng pagiging concern nito sa kanya ay ni minsan hindi nya ito pinakinggan na mas pinaniniwalaan nya pa rin si Xian.
Sa ina nya? Pero ayaw rin nya dahil nasisiguro nya tulad nya masasaktan din ito at magagalit din kay Xian.
At ang tanging magagawa nya lang ngayon ay ang uminom at isigaw sa harap ng naglalakihang alon sa dagat ang sakit na kanyang naramdaman.
°°°°°
Pauwi na si JC lulan ng kanyang minamaneho na sasakyan nang may nakita siya na isang anyo ng tao sa baybayin.Pinagwalang bahala nya lang ito. Ngunit sa huli heto sya nadrive pabalik at kusang huminto sa isang tabi.
Mataman nya itong pinagmamasdan mula sa side mirror ng kanyang sasakyan.
Napamura sya nang makita nyang unti-unti itong naglalaho sa tubig.
Nagmadali syang lumabas ng sasakyan at tumakbo papunta dito.
JHON CARLO point of view:
"Aissshh bakit pa ba ako bumalik? Shit!Teka magpapakamatay ba sya?!
Yahh! Sigaw ko dito ngunit hindi yata ako naririnig nito.
Tulong...! Tulungan nyo ako! Sigaw nito.
Tumakbo ako para saklulohan ito.
Wtf! Malayo na ako mula sa baybayin pero hanggang tuhod ko lang ang tubig.
Baliw ba sya?
Malapit na ako sa kinaroonan nya.
Umiiyak ba sya?
"Miss are you okay?" Tanong ko sa kanya. Lumingon ito sa kinatatayuan ko na tela kinikilala kung sino ako. Tumayo ito at dahan dahan na lumapit sa akin?
"Anong ginagawa mo dito? Paano mo nalaman na nandito ako?" Sunod-sunod nyang tanong sa akin. Sa hitsura nya ay halatang nakainom ito.
"Sorry akala ko kasi.../Akala mo magpapakalunod ako dahil sa walang kwentang lalaki? Putol nya sa akin na may nakakalukong ngiti.
"Hindi ko sasayangin ang buhay ko dahil lang sa kanya."Teka sino ka ba? Anong ginagawa mo dito? Ah...siguro brokenhearted ka rin nuh?"
Ngayon alam ko na, Brokenhearted sya pero wala naman syang balak na magpakamatay.Medyo gumaan ang pakiramdam ko.
Pero sa totoo lang naiilang akong tingnan sya dahil sa hitsura nya ngayon.Paano ba naman bakat kaya ang katawan nya dahil sa nabasa ang suot nyang blouse.
Tumalikod ako at iniwan sya,Nang may narinig akong kumalabog sa likuran ko.Sya nakasubsob sa tubig. Agad ko syang tinulungan na makatayo at inalalayan patungo sa tabi.
May malulunod ba sa 1 feet?
°°°°°°
EUNJI point of view:
Na out of balance ako nang humakbang ulit ako at nasubsob sa tubig.Ang totoo nahihirapan akong tumayo ulit buti na lang at maagap akong hinapit at tinulungan na makatayo ng lalaking ito.Dahil pwede pala akong malunod sa 1 feet.
Para akong nahimasmasan sa nangyari.
Nang dumating kami sa tabi saka ko lang napansin ang suot ko.Napayakap ako sa sarili ko para matakpan ang dibdib ko. At hindi ko inaasahan na hinubad nya ang suot nyang jacket at inabot sa akin.
"Baka siponin ka." Sabi nito. Ang totoo naiilang ako sa hitsura ko ngayon kaya kailangan ko talaga ang jacket nya.At kasabay naman noon ang pagbuhos ng ulan
