A guy who had everything but he felt he still incomplete.
A girl who live in a simple way by her complicated life, but she believe that there still hope if you believe'n.
Until one night....
They sharing with pleasure...but in a wrong way, and in...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"JC'." Hindi makapaniwalang turan ng babae.
JC confused and move one step backward.He hesitated to make her an a conversation.Pero kung anong hakbang paatras ang ginawa nya ganon din ang hakbang nito palapit sa kanya.
"JhonCarlo'." Muling turan ng babae na halos hindi na rin nya marinig dahil sa mahina nitong pagkakabanggit.Namumula ang mga mata nito na katingin sa kanya na anytime ay lalabas na ang mga luha nito.Pinipigilan nya ang sarili na hwag magsalita pakiramdam nya may kung anong nakabara sa lalamunan nya kaya sumasakit konektado sa dibdib nya.Tumalikod sya at humakbang na sana palayo pero muli sya nitong tinawag."JC, anak."Bigla syang na statuwa na parang kay bigat ng kanyang mga paa at hindi nya maigalaw.Nakuyum nya ang sariling kamao nang maramdaman na muli itong humakbang palapit ng palapit sa kanya.
Humarap ito sa kanya at tumingin. Isang tingin ng pananabik,pananabik ng isang inang nawalay sa kanyang anak.Nasaksihan nya ang malaking butil ng luha na kumawala sa mata nito.At ito ang iniiwasan nyang makita.Iniwas man nya ang tingin nya ngunit huli na.Unti unti nyang naramdam ang mga palad nito sa mga kamay nya.
"Ang laki mo na,. Ani nitong may ngiti sa labi kahit na lumuluha.Nais nyang bawiin ang sariling mga kamay na hawak nito pero wala syang lakas na gawin yon.Pakiwari nya parang sasabog ang dibdib nya.Sabi ng utak nya na umalis na ngunit kabaliktaran ang nais ng puso nya.Sa kabila ng pag iwan nito sa kanya ay naroon pa rin ang pananabik nyang makita at mayakap ito.
Out of sudden niyakap sya nito. "Patawarin mo ako,anak sobrang namimis kita walang araw na hindi kita iniisip'." Halos pabulong na nitong sabi pero malakas pa rin sa pandinig nya.Ramdam nya ang init at higpit ng pagkakayakap nito at maging ang paghagul-gol nito.
Hanggang sa kusa na rin na yumakap ang mga kamay nya dito.Ganon nga siguro talaga kahit anong pilit ng pagtatago mo ng iyong damdamin kung sadyang sabik ka sa pagmamahal at pangungulila ng isang ina hindi mo ito matitikis.
Eomma," Tanging lumabas sa bibig ni JC habang mahigpit na niyayakap ang inang ilang taon ng hindi nakakasama.At tuluyan na nga rin nangilid ang mga luha niya sa mata.
"Patawarin mo ako bunny ko,." Hindi mo alam kung gaano ko ka-gusto na makita ka,..sobrang namimis kita,ang makulit kung bunny." Sabi nito na lalong dumurog sa puso nya.
Pinasara nito ang maliit na restaurant at pinagluto sya ng ramyeon.
"Paborito mo yan diba?Naalala ko pa noong maliit ka pang bata gusto mo kumain noon ng ramyeon kaya pinagluluto ka noon ng papa mo pero ayaw mo,hindi mo iyon kinain gusto mo ako magluto kaya simula noon ako na lagi ang nagluluto noon para sayo.Ang sabi mo pa nga ako ang pinakamasarap magluto ng ramyeon sa buong mundo." Masayang kwento nito sa kanya.
"Pero ngayon alam mo na ang ramyeon ang pinakamadaling lutuin at kainin.' Patuloy pa nito.
"Hindi ko po alam yon. Maiksing turan ni JC sabay subo ng noodles.
