A guy who had everything but he felt he still incomplete.
A girl who live in a simple way by her complicated life, but she believe that there still hope if you believe'n.
Until one night....
They sharing with pleasure...but in a wrong way, and in...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
After an hour na paghinhintay,the news will send him.Even if he had a meeting with the client ay inaalala pa rin nya ang sitwasyon ngayon ni Eunji sa pad nya.But there's nothin he can do.
Nagitla si Eunji nang biglang bumukas ang pintuan ng silid.Isang nakablack-hoodie ang pumasok. Hindi nakakilos at nakaimik sa kinatatayuan nya si Eunji maang ang bibig nitong nakatingin sa bagong pumasok.
Tinulak nito ang pinto pasarado at ini-lock.Tumingin ito sa kinaroroonan nya pagkatapos at nagtama ang paningin nila.
"Pambihira,... pabulong na anas ni Eunji nang mapagsino ito.
Tinanggal nito ang face mask at hinubad ang hoodie black jacket habang naglalakad patungo sa closest. Nagpalit ito ng white shirt saka umupo sa kama at sumandal sa headboard at nakatingin sa kanya.Pinagmamasdan sya nito mula ulo hanggang paa.Nakaramdam ng pagkailang si Eunji dahil na rin sa kung paano sya nito tingnan.
"Siguro naman maari na akong lumabas mula sa kwartong ito." ani Eunji.
Pipihitin na sana nya ang siradora ng pinto nang magsalita ito.
"Lumabas si Eunsan kasama si lolo."
"Mwo?" Ano lumabas si Eunsan kasama...kasama si Chairman?"
"Yep." matipid nitong sagot na hindi inaalis ang pagkakatitig nito sa kanya.
Nakagat nya ang pang ibabang labi habang inaalala si Eunsan at kung bakit umalis si Chairman dala ang anak nya.Kung anu-ano na ang naiisip nya.Hindi kaya gusto nitong itakas ang anak nya, paano kung dalhin ito ng matanda sa ibang bansa at hindi na nya makikita? Paano kung pakana ito ni JC na kasabwat nito ang lolo para mailayo sa kanya ang bata?
Sandali syang napaisip.Dumating na lang bigla si Chairman sa pad nito. At sinabi nitong hindi sya pwedeng makita ng matanda kaya tinago sya nito sa loob ng kwarto.Paano kung nagsinungaling lang ito? Sinabi nitong aalis ito dahil may e-memeet.Sa halos ilang oras nyang nanatili sa silid nito ni hindi man lang nya namalayan na tinangay na pala ng matanda ang anak nya,tapos heto bigla na lang din itong sumulpot sa harapan nya na wala man lang bakas ng pag alala.Hindi tulad kanina na subrang seryoso nito.
Tumayo si JC palapit sa kanya.
"Ano to? halos hindi na mabigkas ni Eunji ang tanong na nais nyang itanong sa kaharap. Maang na lang na inilahad ni Eunji ang mga palad sa hangin kasabay noon ang hindi na napigilang pagpatak ng mga luha.
"Hey what's wrong?" tanong ni JC sa kanya.
Akmang hahawakan na sana sya nito sa braso pero humakbang siya paatras para iwasan ito.
"Ang tanga ko bakit ba hindi ko naisip agad yon?Kung bakit kasi hindi ko magawa,... May ilang pagkakataon na na pwede kong kunin ang anak ko at lumayo sayo..ilang beses ko ng pinag isipan sinubukan na lumayo sayo pero heto ako nandito pa rin ako nakatayo sa harapan mo! Kasi sa tuwing iniisip ko na kapag lumayo ako baka hindi na kita malapitan ng ganito kalapit,na hindi na kita makakausap ng ganito kalapit.Iniisip ko palang parang sasabog na ang dibdib ko at yon ang hindi mo alam!Oo nagagalit ako pero hindi sayo kundi sa sarili ko kasi hindi ko na rin maintindihan itong nararamdaman ko,pinipilit kung itago ang tunay kung nararamdaman sa tuwing nagpapakita ka ng kabaitan sa akin at sa mga kinikilos mo lihim akong natutuwa,at sinasabi ko sa sarili ko na posible palang umibig sa isang taong naka one night stand mo lang.JC posible ba talaga yon? Kasi kung hindi anong tawag dito sa nararamdaman ko?"umiiyak na pahayag ni Eunji.
Hindi na rin nakapagsalita si JC sa mga narinig nya ngayon kay Eunji.Nabigla din sya sa mga inihayag nito. Inaamin nya na nakaramdam sya ng saya dahil ngayon malinaw na sa kanya na mahal rin sya ng babaing minahal nya.Kaya hindi nya maiwasan na mapangiti sa harapan nito.
"Posible yon, posible na iibig ka sa naka one night stand mo kahit hindi mo pa sya kilala kahit na hindi mo pa sya nakikita mararamdaman mo yon at naramdaman ko yon,and I'm sorry dahil hindi ko agad napansin yon." ani JC.
"Hindi ko sinasadya na pasakitan ka.Masyado pa akong bata noon at pasaway pa.Pero ang hindi ko lang maintindihan noon ay kung bakit lagi kitang inaalala at naiisip yon pala mahal na kita." pagtatapat din ni JC.
"Pero bakit,bakit nagawa mo pa rin sa akin ito?" tanong ni Eunji sa kanya.
"I'm sorry, tanging lumabas sa bibig ni JC na lalong nagpaiyak kay Eunji.
"Kung mahal mo ako hindi mo gagawin sa akin ito,hindi mo hahayaan na mahiwalay sa akin ang anak ko."
"Teka iniisip mo ba talaga na ilalayo ko si Eunsan sayo?" tanong ni JC kay Eunji.
"Dahil sa sinabi ko na lumabas si lolo kasama si Eunsan iniisip mo na agad yon?" muling tanong nya dito. Nakatingin lang ito sa kanya na tila ba hinihintay ang paliwanag nya.
"Now listen,lumabas si lolo dinala nya si Eunsan para ipasyal pero kasama si Ms.Nam.Wala daw kasing balak si lolo na umalis kanina kaya yon lang ang naisip kung paraan.Pinasundan din ako ni lolo kanina.Para makatakas nag-disguise ako.
"Mwo?"
"Iniisip nyang tinatago kita kaya hindi ka nya mahanap-hanap."
"Ano pa bang kailangan nya sa akin at hinahanap nya ako? tanong ni Eunji.
"Eunji-ah magtiwala ka sana sa akin,bigyan mo sana ako ng pagkakataon na patunayan sayo na seryoso ako sa nararamdaman ko. Sa ngayon hindi ko pa alam kong anong mga pinaplano ni lolo.Pero ako alam ko na kung ano ang gusto kong mangyari.
Hinawakan ni JC ang dalawang mga palad ni Eunji at pinisil-pisil ang mga ito habang masayang sinasalubong ang mga tingin ng dalaga.
