Magnus Academy: The Cursed Blood

Chapter Twenty-Five

Cheater

"This place is off-limits for students. Who are you?" Sobrang lamig ng boses na naririnig ko. And somehow it's familiar. But I don't like where this is heading.

Sighing I lifted both of my hands up as sign of saying 'I don't want a fight'. Naramdaman kong  nilayo niya ang kung ano mang bagay ang nasa likod ko and so, I turned to face him. My eyebrow lifted. Kaya pala familiar siya, siya yung lalake na tumulong sa akin para makuha ko yung mga ingredients. Looking at his expressionless and cold face hindi ko malalaman kung na re-recognize niya ba ako o hindi. But I don't care.

"Oh. It's you." Ni hindi nga obvious na nagulat siya. But he was still holding a sword made of ice. Na para bang aatakihin ko siya.

"Drop the sword." Dahil kahit aatake man ako sa kaniya, mananalo parin siya.

He frowned but immediately the ice disappeared. Para bang natunaw, kaya basa ngayon ang kamay niya ang tubig ay tumutulo sa sahig. Can anyone deform or revert a form of an ice?

"So, what are you doing here? This place is restricted."

"As if I noticed."

"So you followed me here. Well go back, or else."

"Or else what?" Tumingin siya sa akin ng seryoso.

"You wouldn't like the answer to that."

"Not that I want to know anyway."

I walked passed by him pabalik. My curiousness died down anyway. Siguro nga daoat hindi ko na sinundan yung lalakeng yun eh. Aalis na sana ako ng nag-vibrate bigla ang bracelet na nangaling sa kamay ko.

"No. Bring her."

Hindi sa akin ang nangaling ang boses ni Headmistress, kundi sa bracelet ng lalakeng yun. Alam ko dahil napatingin ako sa kaniya. He also did the same na para bang nagtataka siya.

"I don't know what in the world you did but, follow me."

Nagtaka ako kung bakit daretcho lang siyang lumalakad sa pader. My eyes widened for a second nung bigla nalang siyang nawala sa harapan ko the moment his body touched the wall. I stopped. Hinawakan ko ang pader at lumusot lang ang kamay ko.

Then may naramdamn akong malamig na kamay ang humawak sa kamay ko then the next thing I know, nasa loob na ako nang kung ano mang pader yun. What the hell? We just went through a freaking wall!

Wala akong pake kung magmukhang bata man ako but the fact that we just went through a wall like we're invisible or something is amazing as hell. Ngayon, sinusundan ko lang ang lalakeng to habang naglalakad kami sa isang madilim na hallway pero may mga torches din naman sa mga pader. Each steps we took echoed along the halls at bawat hinga namin ay maririnig ko talaga dahil closed talaga ang lugar nato.

We stopped at the door when we reached the end. Binuksan niya ito at sumalubong sa amin ang isang kwarto na para bang opisina hidden underground. Sinirado ko ang pinto sa likod ko while searching my eyes. Ang laki laki talaga ng kwrtong to. Siguro buong bahay. And looking around, yup. This is an office. May couch sa tabi at may TV din then may isang rectangular glass and transparent table din na may swivel chair pa sa likod nito.

Humarap sa amin ang swivel chair at may isang babae dito na nakaupo which I don't have any idea who. Akala ko ba nandito si Headmistress?

"Ngayon mo palang siguro ako nakita." Sabi ng babae na nakasuot ng uniform na pang third year. "You've been the talk of every groups dahil sa nangyari kahapon." That battle? Bakit naman? Oh I should have expected that.