Magnus Academy: The Cursed Blood

Chapter Thirty-One

Capturing Blacks II

"Keila!" Narinig ko ang tawag sa akin ni Thane habang abala ako sa mapa ng buong village.

Wala na kaming iba pang pagpipilian. Kaya sinabi ko na papasabugin namin ang bayan. Tulad ng sabi ni President, wala siyang pakealam sa mga problema ng bayan, it's the same as saying na wala siyang pake sa mga tao. And here's the mayor who also said na mahalaga pa ang buhay ng isa kaysa sa mga taong nasasakupan  niya.

Kaya papasabugin namin ang bayan, we'll use it to blackmail those Blacks na ibalik si Dan Oliv o masisira ang barrier. Pero hindi lang iyon ang plano, we'll capture those Blacks as well. Ang problema nga lang ay maliit lang ang forces namin. Hindi kami makakahingi ng reinforcements sa ibang village dahil malayo sila. Laio lang yata ang pinakamalapit pero kakatapos lang nila sa naging problema nila kaya sigurado na marami silang ginagawa.

"Keila sigurado ka ba sa plano mo? Hundreds might die!" Tanong ni Thane kaya tumalikod ako at tumingin sa kaniya.

"Kailan ba ako nagbiro Thane? And we decided already. Kayo lang ni Vlein ang hindi sumangayon sa plano."

"That's because we value the lives of people here! Are you really that heartless? Sa bagay wala kang pinapahalagahan!" Is this really Thane? Ngayon ko lang siya nakitang magalit ng ganito. I just clenched my fists in anger. Heartless? Walang pinapahalagahan?

"Bakit parang ako pa ang masamang tao dito? If that's how you see it then fine. Ako na ang masama." Binalik ko ang tingin ko sa mapa na nasa lamesa. "Wala akong panahon makipag-away sayo Thane. Stop that immature act and see the whole picture. Mission natin na imbestigahan ang pagkamatay ni Teddy Harson and also retreive the relic from his son na kasalukuyan na sigurong nasa clan. And in order to do that we need to corner those Blacks. That's why I'm resorting to this tactic."

"I took you for somebody who actually cared about the others. Guess I was wrong. Mukhang isang tao lang ang mahalaga sa'yo. That guy in the hospital." My eyes blinked a few times.

"I used to care about others Thane."

"Well let me tell you. Mukhang ayaw ni Headmistress na aminin to sa'yo pero, that guy is dying. No, he's already dead. His life force was sucked out of him but his heart is still beating. Hindi na siya humihinga but he's still alive. That condition isn't normal. Kaya tama yung sinabi ng witch on our first mission. Let him die."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Mabilis kong sinuntok ang sikmura niya kaya napaatras siya ng kaonti. Hinugot ko ang isang bread knife sa may mesa at tinutok sa kaniya ito. Alam kong wala akong laban sa teleportation at sa weapons niya, but I'll kill him for sure sa mga sinabi niya.

"Ngayon alam ko na kung anong klaseng tao ka talaga. You're the kind of person who will kill without hesitation. I was deceived by your appearance."

"Shut the hell up. Wala kang alam." Tinapon ko sa kaniya ang bread knife at nang malapit na ito sa noo niya ay agad niya itong sinalo.

"Enough you two. May gagawin pa tayo." Si Vlein ang nagsabi nun habang papasok siya sa room kung saan kami nag ste-stay. "Thane, you're being not yourself. May problema ba?" Thane shrugged at lumabas na.

"Pagpasenyahan mo na si Thane. It's juat that, Hei Village is the place where his mother died nang ipanganak siya." My eyes widened but only for a moment. Kaya pala grabe siya maka-react nang sinabi kong papasabugin ko ang ligar nato.

Lumabas na si Vlein upang hanapin si Thane. Si President ngayon ay kinakausap si Robert. Lahat kami may ginagawa, and I'm in charge of this supposed plan.

Argh! Fine then, I'll alter the plan a bit. Hearing what Vlein said about Thane made me feel guilty. I'm not a bad person. I'm not heartless either or as cold as the President. It's just that I often loose sight of what's around me.