Sabah kalktığımda saate baktım. Daha yeni dokuza geliyordu. Duşa girip çıktım.
Dolabımdan rastgele kıyafetler çıkarıp giyindim. Şu yaşıma kadar hiç dolabımın karşısına geçip saatlerce ne giyincem diye düşünemem.
Saçlarıma şekil verip hafif makyaj yaptım. Küçük çantamı alıp içine telefon cüzdan vb. eşyalarımı koydum.
Gözlüğümü de takınca hazırdım.
Gayet güzel ve şirin olmuştum. Saate baktığımda 09:58 olduğunu görünce hızla evden çıktım.
Gerçekten saat tam on da Savaş gelmişti. Gülümseyip arabaya bindim. Siyah pantolon ve karın kaslarını belli eden bir beyaz tişört giymişti.
Ve gözlüğünü takmıştı. Ben gülümseyip
"Günaydın" dediğimde
"Günaydın nasılsın" dediğinde gülümseyip
"Çok şükür iyiyim sen ?" diye sorduğumda
"Ben de iyiyim" diye cevapladı. Ben merak edip
"Nereye gidiyoruz ?" diye sordum. Savaş da
"Süpriz" diye cevap verdi. Sessiz bir yolculuktan sonra bir restoranta gelmiştik.
Boğaz manzaralıydı. Çok sevmiştim burayı. Ferah bir yerdi. Boş bir yere geçip oturduk. Ben
"Çok güzel bir yermiş burası" dedim. Savaş da gülerek
"Öyledir" dedi. Sonra kahvaltı ederken bir kız gelip
"Savaşçığım nasılsın özledik seni" dedi. Ve oturup Savaş'la sohbet edip gitti.
Resmen beni görmezden geldi. Şöyle tipler yok mu hâni bir arkadaşınla dışarı çıkarsın sonra seni görmezden gelirler. Bu tipleri öldüresim geliyor.
Somurtup ellerimi önümde birleştirdim. Restoranttan ayrıldıktan sonra sahilde yürümeye başladık.
Ben kaldırıma bakarken Savaş beni dürtüp denize baktırdı. Aman Allah'ım bir de ne göreyim ?
Bir tene sandal ve sandalın üstünde de kocaman harflerle
" EYLÜL BU SENİ SEVEN ÖKÜZE BİR ŞANS VERİRMİSİN? BENİMLE ÇIKARMISIN ??" yazıyordu.
Kalbim gene hızını göstermişti. Bütün insanlar bize bakıp kabul et diye bağrıyorlardı. Ben de kafamı sallayıp
"Sana bir şans verebilirim Savaş. Seninle çıkabilirim" dediğim anda Savaş gelip beni kucağına alıp döndürmeye başladı.
Dizilerde gördüğüm kadarıyla eşler hamileyim derince böyle döndürürlerdi. Boşverip anın tadını çıkardım.
Savaş beni yere indirince bir an niye herşeyi bulanık görüyorum ? diye sordum kendi kendime.
Sonra içses 'Salak Savaş seni döndürmedi mi ondandır' deyince içsese hak vermiştim. Hemen geçmişti bulanıklık zaten.
El ele biraz daha yürüyüp arabaya bindik. Yolda eve giderken ben söze atlayıp
"Savaş ?" diye sordum. Savaş
"Efendim sevgilim" deyince ilk sevgilim demesine afallasam da devam ettim.
"Dürüst ol şimdi okulda sana benimle sevgili olduğunu söyleseler ne dersin ?" diye sorduğumda gülümseyip
"Siktir git a*k der geçerdim herhalde" deyince ben gülümsedim.
Sessiz bir yolculuktan sonra eve gelmiştik. Ben
"Gelsene" dediğimde
"Maç var" dediğinde ben hemen
"Hangi takımlısın" diye sordum. Savaş gülerek
"Tabi ki Fenerbahçeliyim" deyince omzuna vurup
"Koçum be" deyince ilk dediğime sonrasında omzuna vurmama şaşırdı. Ben
"Gelsene birlikte izleriz" dediğimde
"Sen ve maç izlemek" dedi. Ben de
"Sevgilini tanımıyorsun hadi yürü" deyince arabadan indik. Eve girdiğimizde hızla maç izleme salonumuza gittim. Bora burdaydı ben hızla
"Maç başladı mı ?" diye sorduğumda
"Yok kuzi daha 10 dakika var" dediğinde ben hızla odama çıkıp üstümü değiştirip fenerbahçli pjamalarımı giyindim.
Ve salona geri döndüm. Maç başlamıştı iki erkeğin ortasına oturup izlemeye başladım. Bu arada Bora'da fenerliydi.
Oy vermeyi unutmayınnn❣️❣️
