Şu an Savaş bana ben Savaş'a bakıyordum. Savaş bana
"Özür dilerim" dedi başını eğerek ben tebessüm ederek
"Niye ? Niye özür diliyorsun Savaş ?" dedim. Savaş
"Sana inanmadığım için" dedi. Bu durumuna gene gülümsedim.
Çünkü şuan 2 yaşında ki çocuk annesinin yapma dediğini yapmış özür dileyen afacan çocuğa benziyordu. Ben
"Savaş hiçbir şey olamamış gibi devam edelim ama bir daha aynı şeyi yaparsan affetmem" dedim.
Tabi bu kadar kolay olmayacaktı. İyleşsin süründürcektim onu bana inanmadığı için. Savaş bana inanmayan ve parlayan gözlerle baktı. Sonrasında gülüp sarıldı.
Uzunca konuştuktan sonra Savaş uyumuştu. 1 yıl uyumuş hâla uyuyor. Gülümseyip odadan çıktım.
Melisa,Damla ve grupla konuştum. Sonrasında onları eve gitmeyi ikna ettim. Onlar gidince geri odaya girdim.
Savaş uyanmış tavana bakıyordu. Yeni uyanmış hâli çok tatlıydı. Yanına gidip yanaklarını sıktım.
Bana gülerek bakınca ben
"Hiç öyle bakma çok tatlı duruyordun" dediğimde bana
"Nasıl bakmayayım ?" dedi. Ben de
"Öyle işte" dedim elllerimle oynayarak. Savaş ise bu hâlime kahkaha atmıştı.
Eliyle gel işareti yaptı. Yanına gittim. Bana sarıldı. Sarılırken
"Seni çok özledim" dedi.
Ben gülümsedim ne diyebilirdim ki ?
Ben de seni özledim. Tabi ki diyemezdim. Savaş da özleseydin gelirdin derdi.
Ben eskileri açardım sonra kavga ederdik. Ve benim istediğim en son şey Savaş'la kavga etmemizdi.
Hemşire odaya gelip serumu çıkardı. Artık gidiyorduk. Çıkış işlemlerini yapıp hastaneden çıktık.
Taksiye binip Savaşgilin evine gittik. Savaş'ın ailesi yorgun gözüküyorlardı ben de eve gitmeleri rica ettim.
Biraz itiraz etseler de sonradan kabul etmişlerdi. Eve geldiğimizde içeri girdik. Savaş'ın annesi sürekli beni övüyordu. Tabi benim de yanaklarım kesin domates gibi olmuştu.
Savaş bu hâlime gülüp kolunun altına aldı. Bir saat sonra ben izin isteyip evime gittim. Tabi ki taksiyle. Savaş çok ısrar etmişti beni eve bırakmak için ama ben kibarca reddetmiştim.
Eve girdiğimde anne ve babam salondalardı. Ben yanlarına gittim. Annem beni görünce ağlamaya başlamıştı.
Yanlarına gidip teker teker sarıldım. Bol bol sohbet ettikten sonra odama çıktım. Kendimi yatağa attım.
Canım yatağım ya çok özlemişim. Yataktan kalkıp günlüğümü okudum. Günlük yazmayı seviyordum.
Günlük ne kadar güzel bir şeydi. Dertleşmelerini,güzel anıları,kötü anılarını,unutamayacağı anılarını. Günlüğü geri yerine koyup eski telefonumu aldım.
Gitmeden önce bu telefonumu burda bırakmıştım. Telefonu açınca bir sürü mesaj ve cevapsız arama olduğunu gördüm. Hepsini okumadan sildim.
Geçmiş geçmişte kalmıştı. Telefonu geri yerime koyup uyumaya çalıştım. Sonrası uykunun huzurlu kolları...
Oy vermeyi unutmayınnn❣️❣️
