ACE POV
********Its been a month since umuwi ako ng Pilipinas, dalawang linggo na rin matapos ang death anniversary ng Mamo ilang beses ko na nga syang nabisita at marami na akong naikwento sa kanya which is yun ang palagi kong ginagawa at syempre dahilan na rin sa tuwing umuuwi ako rito sa Pilipinas. Pitong taon na rin mula ng mawala sya and I really missed her, I really missed my Mamo.
Dapat ay nakauwi na ako ng San Francisco kung hindi lang tumawag si mommy and she asked me na ipa-renovate muna ang resort na pag aari ni Mamo sa Camarines Sur na nakapangalan sa kanya dahil may balak sya na magbakasyon dito sa Pilipinas.
Ang resort kase ay kay mommy naipamana ni Mamo. Well ayoko sana dahil nariyan naman si auntie Lucille to handle the renovation process, she is my mom's older sister at mommy nila ate Dannica. But dad insisted and he told me to handle it personally dahil gusto nya mapaganda talaga yun para kay mom.
Sa tingin ko gusto nya bumawi dito kahit sa ganung paraan, ang Jones Bizarre Corporation (JBC) pa nga mismo ang sponsor sa mga materyales na gagamitin for the renovation na kakarating lang three days ago sa Manila at kagabi lang ito nadala ng Bicol. Plano siguro ng dad na gawin yung unique resort para kay mom. Ang JBC ay ang company ng pag aari ni dad na kilalang nagsusupply ng mga matitibay materyales for building construction at mga gusali not just in US pero pati na rin sa ibang bahagi ng Asia tulad ng Pilipinas at Japan.
Dad is a very busy person at hindi sya naglalagi sa bansa. Kailangan nyang gawin yun para sa kinabukasan ng JBC at naiintindihan namin yun dahil nga pinaghirapan pang itayo ang business na iyon ng grandfather ko na ipinamana kalaunan kay dad. When he was thirty-three years old sya na ang umupong chairman ng JBC.
Ang pagsisikap at ang pera din ni dad ang dahilan kung bakit nagkaroon kami pareho ni Sam ng Masteral Degree in business industry kung kaya sa batang edad namin we are now considered as one of the great man of the this industry in San Francisco at dahil na rin siguro sa anak kami na isang kilalang business man na
si Stanley Jones.Hotel and Restaurant Management kase ang kinuha ko noong course ng nag aral ako sa Bicol University because I do loved cooking for Mamo and when she died hindi ko natapos yun because of dad's favor na mag Business Administration ako para matulungan ko sya sa Company namin pagdating ng araw.
My dad is a succesful bussiness man in US, Russia and India as a chairman of JBC which is kilala sa mga bansang ito. Napalago ni dad ang JBC sa pamamahala nya rito as a chairman for thirty years, he is now a sixty-five years old man pero malakas pa rin sya. Sa pitong taon kong pagtira sa San Francisco kasama sila bibihira lang namin siyang makasama ng matagal sa bahay but then I admired him so much, he is a great man.
Well mas hinahangaan ko naman ang mom ko kase kahit hindi sya ang nagpalaki sa akin I know how much she devoted her life for her family, for us, and for dad. She is the greatest mother in earth pangalawa kay Mamo and the greatest wife also. I know dad knows it all kaya gusto nyang makabawi dito sa lahat ng pagkukulang niya kahit sa mga material na bagay nalang.
Ang aga ko sa Legaspi airport para mag supervise sa mga dumating na materyales galing pang JBC Russia. Tinulungan naman ako ni Tito Marlon kaya wala akong naging problema lalo na sa mga ginamit naming dalawang malalaking track. He is a Vicente at kilala ang angkan ng mga Vicente sa halos buong Bicol region lalo na sa pulitika. Matagal kase itong nakaupo sa pwesto bilang Mayor sa lungsod ng Legaspi, pagkatapos ng kanyang termino ayun vice-Mayor na naman at dahil pati rin ang isang pinsan ko na panganay ni tito Marlon ay nakaupo rin sa pwesto bilang Konsehal sa second district sa lungsod rin ng Legaspi.