ACE POV
********
Malalim na ang gabi but I still can't sleep hindi pa rin maalis sa isip ko. For all of people I've never imagined na makikita ko sya ulit. And for all of places ay dito pa talaga sa Bicol at bakit girlfriend pa sya ng isa sa mga kababata at kaibigan ko.
Shit..shit..shit...
I cursed dahil sa inis at hindi ko mapigilan ang sarili ko. A month ago I did
everything I can para lang makalimutan ko sya.
After that day when I got troubled I promised to myself na kakalimutan ko na sya. Paano ba naman after I met her when I returned her wallet ay hindi na sya nawala sa isipan ko kaya noong kinailangan ko ng kaibigan to confirm my identity isa sya sa mga naisip kong tawagan.
Hindi ko naman inisip na darating ito but she did and it warms my heart, she considered me as a friend at nakita ko rin na nag alala ito.
I hate being involved with any woman
lalo na sa mga katulad ni Vanessa. Mga babaeng di katulad ni Vanessa ang aking pinapatos, yung mga ayaw din sa commitment as I said. Wala pa talaga akong balak makipag commit ulit sa kahit kaninong babae as a lover.
Vanessa is innocent and lovable lalo na kapag ngumingiti ito. Naalala ko pa ang mga kantiyaw ni Sam sa akin pagkatapos naming ihatid si Vanessa that day.
Well, kababata at bestfriend ko si Sam kahit naman ng umalis ako hindi nagbago yun. She knows me very well lalo na kung paano ako tumingin sa mga babae, she knows my type at nakita siguro niya kung paano ako ngumingiti at tumitig kay Vanessa.
I still can't sleep kaya nagdecide akong bumangon at magpahangin muna sa labas. I stayed in auntie Lucille's house kapag umuuwi ako ng Legaspi and I occupied the guest room, ito rin kase ang bahay ni mamo kung saan ako lumaki at kay auntie nya ito pinamana.
"I just wanted to hear your voice before going to sleep, I really miss you" I heard Nathan's voice paglabas ko ng balkonahe. Nathan is also my cousin, ito yung sumunod kay ate Dannica and we have the same age. "good night, I love you" narinig ko pang sabi ni Nathan and I realized na may kausap pala ito sa phone.
Nathan was married so I assumed his phone calling with his wife na isang stewardess. Nakakainggit nga ito minsan he has a five years old kiddo, at hindi ko na naman maiwasang malungkot. Hindi ko alam pero sa tingin ko ay may kasalanan rin ako kaya nagiguilty pa rin ako kapag naaalala ko sya.
Napansin siguro nito ang presensya ko kaya lumingon ito sa akin, malungkot itong ngumiti.
"You're still awake, would you like to join me?" Nathan said itinaas nito ang basong may lamang alak. Ngayon ko lang napansin ang bote ng brandy sa ibabaw
ng mesa, nag iinom ito.
"Gabi na ah, bakit nagsosolo ka?" tinawanan ko ito ng mahina at umupo naman sa bakanteng silya sa harap niya.
"Wala naman akong mayaya, akala ko tulog kana" natatawang sabi nito, he poured a drink in a glass at inabot sa akin.
"Are you okey?" I asked, ininum ko naman ang inabot nya sa akin.
"I am?...maybe not" seryosong sagot ni Nathan nahimigan ko sa kanyang boses ang kalungkutan, mukhang may pinagdadaanan ito.
"Would you like to talk about it? maybe I could help" hindi kase kami ganun ka close ni Nathan kahit noong high school pa kami, maaga rin kase itong nag asawa and he distance himself after that kaya si ate Dannica ang naging malapit sa akin.
