*Liroy POV*
"And that's the answer" sabi samin ng guro namin pagkatapos nyang isulat ang napakahabang computation
"Huh?" Bulong ko habang nakakunot ang noo
Narinig ko naman ang mahinang hagikgikan nila Tyrone at Nathan na nakatingin sakin habang nagbubulungan kaya tinignan ko sila ng masama pero hindi sila natinag at mas lalo pang tumawa
Mga gago!
"Mr. Hernandez" tawag sakin ng guro, dahil sa gulat ay napatayo ako bigla kaya nagtawanan silang lahat maliban sa tatlong kagrupo ko na seryoso
Si Zhayne na tulog
Si Yohan na nagbabasa
At si Kae na nakatingin sa labas ng bintanaMagkakatabi lang kaming nakahilera sa likuran dahil ginawang mag ka-kaklase ang magkakagang at magkakatabi pa!
Kaya kung magkakaiba yung year nyo ng kagang mo malas nyo!
Pero mas malas kami dahil lagi kaming nagtatalong lahat!
Dahil gusto din namin sa pwesto na katabi ng bintana ang nangyari ay may schedule kami sa upuan na yon
Halos magpatayan kasi kaming anim para sa pwestong iyon
Hindi ko nga inaasahan na sasali si Yohan sa gulo
At ang may pakana ng Schedule na iyon ay ang matalinong gwapong lalaki na nagngangalang Liroy Hernandez *wink*
"Can you solve this problem?" Tanong nito sakin habang nakaturo ang pentelpen nya sa white board
OoO
NOOOOOO!
Marunong akong mag calculate kung pano ma shoot ang bola sa basketball kahit nasa kabilang base pa ko pero kung ganitk ipapacompute sayo
ASAN NA ANG TALI!
AYOKO NAAAAA!
"Ahh ehh" napakagat nalang ako ng labi habang kumakamot sa batok ko at tinignan ang dalawang patuloy na naghahagikgikan pero iniwasan lang nila ako ng tingin kaya no choice ako kundi ibalik ang tingin kay sir
(Ako) T___T -----------> -____- (sir)
Ano toh staring contest?!
Shet bat ang lupit nya hindi pumipikit!
Bihasa ka ba dito sir?!
"Mr. Montefalco and Mr. Monteverde, Can you solve this?" Tanong nito sa dalawang ogag na biglang napatahimik "Stand up!" Sigaw nya na agad sinunod ng mga mokong
"Ms. Heirane" tawag naman nya kay Kae na agad syang inirapan at pabalang na tumayo dahilan para umisod ang lamesa namin at magising ang tulog na katabi nyang si Zhayne
"Hey be careful" Iritang sabi ni Zhayne na sinamaan lang ng tingin ni Kae bago nagpatuloy sa paglalakad sa harapan
"Before I answer this question Sir, can I ask you something" Hindi ko masasabing patanong iyon dahil parang wala ding choice yung math teacher namin
"What?" Kunot noong tanong nya
"Divide zero" nakangising sabi nito tyaka umatras ng tatlong beses
Agad na umiling yung teacher namin ng paulit ulit at may sinasabi syang kung ano ano na hindi mo maintindihan hanggang sa sumabog ito
Robot?!
Pano nangyari yon?!
Napatayo ang iba samin dahil sa gulat habang si Kae naman ay sinagutan pa ang nasa board bago bumalik sa upuan at kinuha ang bag nya
"So I guess... class dismiss" nakangiti nyang sabi sa amin bago lumabas ng room
"Let's go" tawag naman samin ni Zhayne na agad din naming sinunod
"Nasisiraan kana ba?" Rinig kong tanong sa kanya ni Nathan ng maabutan namin sya
"Mas sira ka" sagot ni Kae na nangangahulugang 'manahimik ka'
"Sira nga ako pero mas malala ka" inis naman na sabi nito na nangangahulugang 'tumigil ka'
"Kung ako sa inyo ayusin nyo mga sarili nyo" sabat ni Zhayne na nauuna ng mag lakad samin
At ang sinabi nya ay nangangahulugang 'Problemahin nyo ang problema nyo mga hangal'
"Ok ka lang tol?" Tanong ko kay Tyrone na tila may malalim na iniisip agad syang tumingin sakin at umiling bago nauna sa paglalakad
May mali
Alam kong meron
*Yohan POV*
"What do you need?" Tanong ko kay Tamara na kanina pa ko tinitignan
Kasalukuyan kaming naglalakad papunta sa court dahil doon gaganapin ang P.E class namin
Pareho lang daw kasi kami ng schedule at pareho kaming napag iwanan sa kanya naming room dahil sa palpak na rason
Sya na umaktong may LBM pero nalamang nagsisinungaling lang
At
ako na hindi na gumana ang fake na health history ko na may sakit ako sa pusoHindi ko lang maintindihan kung pano nila nalamang peke iyon
Hays
"How long do friedship last?" Tanong nito sakin na nagpakunot sa noo ko
And what the heck is that question
Meron akong matalik na tatlong kaibigan
Si Zhayne, Liroy at Tyrone
At kahit kailan hindi ko naisip na matutuldukan iyon dahil sabay sabay kaming lumaki
Nawala na yung isa samin
At hinding hindi ako papayag na may umalis pa
Nayukom ko nalang ang kamao at alam kong nakita nya yon dahil sa pagbuntong hininga nya
"Alam mo may sinabi kasi sakin yung taong kinakapitan ko... Sya yung taong laging nandyan pag kinakailangan mo... Sya yung taong pag nakipag usap sya sayo asahan mo ng pangangalagaan ka nya" napangiti nalang sya habang sinasabi iyon habang patuloy parin kaming naglalakad "Ang sabi nya sakin lahat ng tao nagkakamali, walang taong perpekto. Hindi matatapos ang pagsasama nyo dahil sa may ginawa syang hindi naaayon, matatapos yon ayon sa magiging desisyon mong patawarin sya o talikuran nalang ang lahat. May rason kung bakit tayo nakulong dito, Asahan mo ng ang rason na iyon ang magiging dahilan para bumagsak tayo o mas maging matatag pa kesa ngayon"
Napatingin nalang ako sa kanya ng matapos nyang sabihin iyon at doon ko lang din napansin na umiiyak sya
"Lalabas tayo ng sabay sabay dito, hindi ba?" Malungkot na tanong nya sakin habang patuloy paring lumuluha "Nangako pa sya na mag babakasyon ang class 4-A1 sa beach at makikigulo kami, Diba?"
Natatandaan ko iyon
Ang huling araw na nakita kong nagtatawanan ang lahat na tila ba walang inaalala
Yung araw na hiniling kong sana hindi na matapos
Yung araw na ginanap yung event
Huminto na sya sa paglalakad pero patuloy parin syang umiiyak nakayuko nalang akong lumapit sa kanya habang nagpapakawala ng mga buntong hininga
Nasasaktan ako sa inaakto nya
This is strange and I dont like this one
"Please dont cry" bulong ko sa kanya tyaka sya niyakap
This is the least thing I can do for her
She's helping her to help us
Sinusugal nila ang buhay nila para sa amin
Oras na rin ba para isugal ko yung akin?
"Y-yohan" napaatras nalang ako ng bigla nya rin akong yakapin pabalik
I dont know but I cant help myself but to smile
BINABASA MO ANG
the Gangster Queen
Teen FictionThe queen of the underground is here dont let yourself fall inlove on her