ရြီး..ရြီး..
ခပ္စူးစူးက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာေသာ အခ်က္ေပးသံမ်ားႏွင့္အတူ Namjoon မူးေနာက္စြာႏုိးထလာသည္...အာ..ဒါအိမ္မွမဟုတ္တာပဲ...မ်က္လံုးကိုႀကိဳးစားဖြင့္ကာေဘးဘီကိုဝဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔လိုပဲ အိပ္မႈံစံုမႊား ေက်ာင္းသားမ်ားပင္႐ွိသည္...
သူခပ္ၾကာၾကာစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ အလ်င္အျမန္ျပင္ဆင္ကာ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းျပင္ဆီသို႔ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္...ksjေရာႏုိးၿပီလားမသိ...
....................................
ကြင္းျပင္က်ယ္တြင္ေက်ာင္းသားအားလံုးစံုခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထရိန္နင္ဆရာႏွစ္ေယာက္၏သင္ျပမႈမ်ားကိုသူတို႔အသည္းအသန္ ေလ့က်င့္ေနရသည္...ကြင္းကိုလည္းပတ္ေျပးရၿပီးၿပီ...ထိုင္ထလည္းလုပ္ရသည္...အိပ္ထမတင္စသည္ျဖင့္အစံုသကာလုပ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေနေရာင္ပင္ထြက္လုလု႐ွိလွၿပီ.....
Teacher....ok နားမယ္...
ဆရာ့အသံျသျသ႐ွ႐ွႀကီးကပင္ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွသလိုလိုခံစားလိုက္ရသည္..တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ရသည္ႏွင့္ေက်ာင္းသားေတြအကုန္သက္ဆိုင္ရာအေဆာင္မ်ားဆီဦးတည္လိုက္ၾကသည္...
jinအရမ္းေမာေနၿပီျဖစ္၍ျမက္ခင္းက်ယ္က်ယ္ေပၚတြင္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္သည္...ေနထိုးေနေသာမ်က္ႏွာကို လက္ဝါးေလးႏွင့္ကာကာအသက္ကိုေျဖးေျဖး႐ူ႐ႈိက္ေနလိုက္သည္.....
တစ္စံုတစ္ေယာက္သူ႔နားလာထိုင္သည့္ခံစားခ်က္ေၾကာင့္njလာၿပီဆိုတာသူသိလိုက္သည္..ထို႔ေၾကာင့္jinမ်က္လံုးပင္မဖြင့္ပဲ....
Jin...... ထိုင္မေနနဲ႔..တူတူလာမလွဲခ်င္ဘူးလား...
ခပ္တိတ္တိတ္အသံကဘာမွတုန္႔ျပန္မႈကိုမေပး...jinဆတ္ခနဲထ ထိုင္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
Jin...ဟင္..ဘယ္သူ...
ဟုတ္သည္..သူ႔နားတြင္ထိုင္ေနတာknjမဟုတ္..အားကစားဝတ္စံုညိဳျပာေရာင္ႏွင့္ ၾကည္လင္႐ွင္းသန္႔ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦး..ခပ္ျပံဳးျပံဳးပင္jinကိုၾကည့္ေနသည္...ၿပီးမွေရဘူးေလးကိုjinအားကမ္းေပးကာ..
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားကင္းမဲ့ဇုန္
Fanfictionတကယ္လို႔မ်ားဒီေနရာဒီရပ္ဝန္းကိုလာခဲ့ရင္... မင္းႏွလံုးသားေလးပါမလာပါေစနဲ႔.....