Hazan elindeki kesikleri her ne kadar ciddiye almamış olsada şimdi inanılmaz derecede canını yakıyordu."Az kaldı.Bitiyor."
Yağız, eli son kez steril bez ile silerken gözlerini Oğuzdan ayırmıyordu.Hazan acıyla inlediğinde, dalıp gittiğini anlayıp gözlerini direk Hazan'a çevirdi.
Yağız "Özür dilerim." derken gözlerini tekrar ele çevirdi ve yavaşça sarmaya başladı.Oğuz "Ee Hazan.Bizi tanıştırmıycak mısın?" diyerek ortamın sessizliğini bozarken Hazan cevap veremeden Yağız konuştu.
"Yağız ben.Yağız Egemen."
"Sonunda bir araya geldiniz ha? Nasıl oldu?"
Hazan Oğuz'un bu hiç düşünmeden bir bir sıraladığı lafları duyunca aniden gözleri büyüdü."Hayır, hayır.Yağız komşum."
Yağız bir anlığına sargıyı sarmayı durdurmuş gözlerini Oğuz'a dikip sorgular bakışlar göndermişti.Hazan'ın telaşla lafa atlamasından sonra her ne kadar garip telaşını anlamakta zorlansa da gözlerini tekrar sargıya çevirdi.
"Kusura bakma.Ben de Oğuz.Oğuz Kandar."
Gözlerini Yağız'a çevirdiğinde sadece sargıyla ilgileniyor, sohbeti uzatmamaya kararlı olduğunu görüyordu.Oğuz, düşündüğü kişi olup olmadığını anlamak için yurtdışından bahsetmeye başladı.
"2 yıl önce Almanya'ya taşınmıştım.Hazan'ı her ne kadar ara sıra arayabilsemde iyi olduğun canlı canlı görmek istedim."
Yağız sanki önünde eski anıları canlanmışçasına mavilerinde bir bulutlanma oldu."Almanya.Uzakta olmasını bende iyi bilirim." dedikten sonra derin bir nefes alıp devam etti."Peki ya ailen?"
"Ben orada okumak isteyince onlarda yanımda geldiler.Türkiye kadar güzel olmasa da oraya alıştım sayılır."
"Güzel."
Hazan ikisininde gerildiğini hissedebiliyordu.Oğuz aslında iyi bir insandı ama Yağız neden bu kadar soğuk davranmıştı anlayamıyordu.Belki de küçük yaşta Amerika'ya gitmesiyle ilgili eskiden anlayamadığı gibi şimdi de anlayamadığı bir şeyler vardı.
Yağız sargıyı sıkıca bağladığından emin olduktan sonra yüzünde ufak bir tebessümle ayaklandı."Ben en iyisi gideyim.Siz iki...'arkadaş' hasret giderin." dediğinde Hazan da yavaşça ayaga kalktı."Biraz daha dursaydın."
Hazan her ne kadar kaçsada onu tekrar konuşurken görmek, seyretmek iyi gelmişti.Bir yanıda Oğuz'un sıralayacağı binlerce soruyu duymamak için gitmesini istemiyordu.
"Yok ben gideyim zaten Ada gelicekti." deyip kapıya yönelirken Hazan'ın aklında Ada'nın dedikleri tekrar yankılandı.Bu konuda hala ne yapması gerektiğini bilemiyordu.Böyle yaparak bir yandan da Yağız'ı kendiside kandırıyormuş gibi içini suçluluk duygusu kaplıyordu.
Oğuz arkasından heyecanla "Görüşürüz Yasin." derken Yağız sinirlenmesine engel olmaya çalışarak kısa bir süreliğine duraksayıp, "Yağız." dedi.
Oğuz hafif bir pişmanlıkla "Pardon, Yağız."derken Hazanda gülmemek için kendini tutuyordu.Yağız gözlerini devirip yavaş adımlarla kapıya ilerledi.Hazan aralarında garip ve komik bir elektrik sezmişti.Yağız, Oğuzdan hiç hoşlanmış gibi durmuyordu.
Düşüncelerini bir kenara yitip kapıyı açtığında Yağız tam çıkacakken "Bir dakika." denmesiyle önce duraksadı, sonra yavaşça arkasını döndü.
Oğuz oturduğu yerden kalkıp Hazan'ın yanında yerini aldı."Bu akşam buraya yemeğe gelin, çok iyi yemek yaparım.Hem adını da daha iyi öğrenmiş olurum." deyip gözlerinin ucuyla Hazan'a baktı.
