"Bunu yapmak istediğimize emin miyiz?" dedim bir duvarın köşesinde akan göz yaşlarımı silerken.
Yanımdaki oğlan çocuğu bana hevesle baktı.
"Evet. Bak seninde aşık olduğun biri var benimde. Bizi görmemeleri bizim suçumuz değil."
Doğru söylüyordu. Onu sevmek suçtu, nasıl arkadaşım olmadan ona yakın olacaktım.
Lanet olsun.
Bir arkadaşım bile yok.
"O zaman eline al o lanet telefonu."
Kabul ettiğimi anladığı anda benim telefonumu az önce attığım yerden alıp bana uzatırken konuştu.
"Bizim bir arkadaşımız olmayabilir, yada ne bilim yok işte kızım kimse yok sevdiğim kız bakmıyor bana senin ağladığını görmeseydim yanına bile gelmezdim."
Beni ağlarken görmüştü. Okul çıkışı lanet gizli yerimden... Telefonumu açıp kollarımı sıvazlarken heyecanla ekrana baktım.
"Üç kişi bizle birlikte iki kişi ya gurupta çıkarlarsa?"
"Çıkmazlar."
"Bu kadar kesin konuşma.!"
Bana baktı. "Çıkmazlar ağlayan morfin çünkü onlarında kimsesi yok anla artık bunu."
Biz bir grup kuracaktık. Bu gurubun asıl amacı ise kimsenin bir arkadaşı olmamasıydı.
Her ne kadar sevdiğim kişinin çok arkadaşı olsada. Kesin o çıkar...
"O zaman." dedim derin bir nefes aldım.
"Başlayalım bakalım."
Elimle göz yaşlarımı silip gözlerimi ekrana çevirdim ve yıllar sonra olsa bile bilmeden yaptığım ve kurduğum guruba hayat vermek için o uygulamaya girdim.
Gökyüzündeki morfin tumbrl de gurup kurdu.
Gökyüzünündeki morfin, Safanurla saf safa adlı kişiyi ekledi...
Gökyüzündeki morfin, Son durak boşluğu adlı kişiyi ekledi...
Gökyüzündeki morfin, Ölmek istiyorum ama param yok adlı kişisi ekledi.
"Salak valla salak. Ölmek için para mı lazım."
"Sanane sen yaz bakalım bunlara hadi hadi."
Gökyüzündeki morfin tumblr gurubuna bir ad verdi...
Beş morfin!
"Selamünaleyküm, ama artık buraya aitsiniz."
Gözlerimde kalan son göz yaşı silip guruba yazan bir kız ve iki erkeği görmemle onlardan önce davrandım.
"Sizler morfinsiniz tıpkı vitamini olmayan o ilaçsınız işte çok sorgulamayın. Hepinizin bir arkadaşı yok bunu biliyorum ama benimde yok ve hepiniz bu uygulamayı ne kadar aktif kullanıyorsunuz yahu bana bildirim gelmiyor."
"Ne diyorsun kızım sen?"
Yanımda bağıran çocuğa bakarken güldüm. "Sus çok eğlenceliymiş sus sus."
"Heh nerede kaldıysam oraya ait devamını getiremem parmağım acıyor, işte bu grubu neden açtığıma gelirsek eğer."
Sırıttım. Deliydim.
"Siz bulun."
Guruptan hemen çıkıp onun profiline ve mesaj kutusuna tıkladım hemen. Çok güzeldi ama kördü. Kimseyi görmedi ki o.
@Gökyüzünündeki morfin: Ama seninle biraz daha ilgileneceğim.
@Son durak boşluğu yazıyor ...
@Son durak boşluğu : Acalem yok!
@Gömyüzündeki morfin : Hedefim sensin.
Ve onun bana yazmasıyla kalbim düştü.
@ Son durak boşluğu : Acelem yokdedim ya sana.
Morfin,,,,
Ellerimde onun mesajları yanağımda süzülen göz yaşlarımı silerken gökyüzüne baktım.
"Ben sadece arkadaş istiyorum çok mu şey istiyorum?"
🌼 🌼 🌼
Bu kitap arkadaşı olmayan, yada hep üç kişilik gurupta dışlanan o üçüncü kişiye gelsin.
Çünkü bu kitap sizler için yazılıyor.
🥺
Okumasını istediğiniz yada bir diğer bölümde, bölümü size ithaf etmemi istiyorsanız buraya etiket yada işaret bırakın.
Bir anda bölümün altında sizin adınız olabilir.
Diğer bölüm akşama doğru gelecektir,
Şimdilik gülü gülü özözöözöz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
