„Zamurowało mnie..."

1K 36 6
                                    

***
-Co takiego? - spytałem. Ola zawsze była tajemnicza, właściwie za to najbardziej ją polubiłem. Tak czy siak, nie brzmi to najlepiej - mam nadzieję, że to nic poważnego.

- Cała komenda jest postawiona w stanie alarmowym. Domyślasz się dlaczego? - Ola wymawiając te słowa patrzyła mi w oczy. Miała bardzo niepokojący wyraz twarzy. Zresztą niepokój i kłopoty to jej drugie imiona, ta dziewczyna potrafi wpakować się w jakieś chore akcje, a potem cała komenda włącznie z wojewódzką zostaje zaangażowana w jej ratowanie. Ma dziewczyna pecha, to jej trzeba przyznać.

-No nie, nie domyślam się. Powiedz mi, nie chce się denerwować, a tak to będzie już po wszystkim. - odpowiedziałem. Swoją drogą, patrząc na Aśkę zrobiło mi się jej szkoda. Byliśmy tak blisko, a nagle pojawiła się Wysocka... I wszystko zepsuła. Nie będę owijać w bawełnę, bo to prawda i nie ma co się jej wypierać. Zepsuła wszystko na maxa. Moglibyśmy z Zatońską być teraz razem... Kto wie, co by się wydarzyło? Mogłoby być różnie, a tymczasem nawet nie będziemy mieli okazji się dowiedzieć.

-No dobrze. Jeżeli tego chcesz, to proszę. Julka uciekła z aresztu. - oznajmiła. Zamurowało mnie...

"You know your my saving grace" ~ Szymon i AsiaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz