My princess ~☆ Kai greek ff ☆~

Κεφάλαιο 2❤- Ραπουνζελ~

"Ειρήνη..δεν μπορώ άλλο μακριά σου!! Η bighit δεν μας αφήνει να έχουμε κοπέλα...Μόνο εδώ μπορώ να σε δω! Κάθε βράδυ περιμένω με ανυπομονησία να δω αυτά τα πανέμορφα κάστανα ματάκια σου να γυαλιζουν μόλις με βλέπουν. Να νιώσω αυτά τα τρυφερά και γλυκά φιλιά σου. Ειρήνη...Δεν το έχω ξανακάνει...αλλά...σε εμπιστευομαι. Ουτος η άλλος μόνο κάθε βράδυ και μεσημέρι σε βλέπω. Θα το χαρώ. Ειρήνη...θα σου δείξω τους κυλιακους μου!" Μου είπε και πήγε να συκοσει την μπλούζα του. Επιτέλους θα έβλεπα ότι δεν είχαν δει οι armys! Λεξι κλειδί...ΘΑ εβλεπα. Όχι τώρα. Πριν προλάβει καλά καλά να συκοσει αυτό το καταραμενο (αλλά πολύ τυχερο) μπλουζακι που αγγιζε το γυμνασμενο,του,κορμί πεταχτηκα,ξυπνια. Βέβαια δεν θα ξυπναγα αν δεν άκουγα τις πέτρες που κάποιος πετούσε στο παράθυρο μου. Συκοθηκα και άνοιξα νευριασμενη το παράθυρο μου. Από κατο ήταν αυτός ο τύπος που με κοιτουσε επίμονα τις προάλλες. Πως τον λεγανε; Ke? Μπα μάλλον Kenny τον λέγανε.

"Τι θες ρε βλακα;!" Του φώναξα. Εκείνος χαμογελασε,αμηχανα.

"Δεν ήρθες σήμερα...και...ο αδελφός σου δεν με αφήνει να μπω μέσα. Οπότε...μπορώ να μπω;" Το παράθυρο μου είχε μια απόσταση από το έδαφος οπότε δεν ήξερα πως μπορούσα να βοηθήσω. Κατσε γιατί θέλω να τον βοηθησω; Αχ τι θα πει ο Jin; Ελπίζω να μην το μάθει.

"Άντε και σε άφησα...Εσύ πως θα μπεις μου λες;" εκεινος μου χαμογελασε πλατιά. Είχε ωραίο χαμογελο...τολμώ να πω.

"Θα μου ρίξεις τα μαλλιά σου και θα ανέβω,Ραπουνζελ~" ήθελα να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο με αυτά που άκουγα. Έχασα τους κυλιακους του Jin για αυτο;

"Έλα ρε ανέβα να σε δω" του έρειξα τα μαυρα,όχι και τόσο μακριά μαλλιά μου (Ούτε μέχρι την μέση της δεν είναι ξέρω εγώ). Εκείνος γέλασε και άκουσα κάτι από πίσω μου. Γύρισα και είδα τον Κενι.

"Ρε Κενι πως μπήκες μεσα;" τον κοίταξα,απορημένα.

"Πρώτον, με λένε KAI! K - A - I. Και δεύτερον,πηδηξα στο μπαλκονι του διπλανου δωματιου και απλοθηκα μέχρι να φτάσω το παράθυρο σου μετα-" τον διέκοψα,δεν καταλαβενα τίποτα αλλά ούτε ηθελα.

"Οκ εντάξει. Τι θες τωρα;" τον ρώτησα καθοντας στο κρεβάτι μου. Καθησε δίπλα μου και μου χαμογελασε.

"Να σε γνωρίσω" μου είπε λες και ήταν πολύ κατανοητο. Ναι Κεννι είναι πολύ κατανοητο να πετας πετρες και να σκαρφαλονεις σε παραθυρα,φωναζοντας 'Ραπουνζελ σου έρχομαι'. Δεν ξανακοιμομουν καλυτερα; Γιατί τον βοηθησα και δεν του εκλεισα απλά το παράθυρο; Δεν πάω καλά.

"Ραπουνζελ,20,αδελφή Sehun και πολύ μα πολύ θυμωμενη" του είπα και εγώ απλά. Και εγώ μπορώ να λέω χαζομαρες κυριε Kai.

"Ποιος σε πείραξε; θα του δείξω εγω-" είπε και φαινόταν θυμωμενος.

"Άσε ιπποτη,του έδειξα εγώ για εσενα αντε φύγε τώρα μπας και κοιμηθώ και λιγο" μου έλειπε ο Jin.

"Περιμενε! Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητο;" με ρώτησε και παρεξενευτικα.

"...Τραχανας" (τα παράπονα σας στην EirinikirisHima ) εκείνη την στιγμή άκουσα βήματα. Ο Kai ανχοθηκε και έφυγε βιαστικά από το παράθυρο. Όμως πριν φύγει μου έδωσε ένα φίλη στο μαγουλο.

* Kai's pov *

Η Ειρήνη δεν ήρθε μαζί με τον Sehun σήμερα οπότε πήγα στο σπίτι της να της μηλησω εκει. Χτύπησα την πόρτα αλλά μου άνοιξε ο Sehun.

"Kai; Έγινε τιποτα;" με ρώτησε και με κοίταξε. Με τον Sehun ειμασταν πολύ κοντά γιατί ειμασταν στην ίδια ηληκια. Του εξήγησα ότι ήθελα να γνωρίσω την Ειρηνη καλύτερα και εκεινος εδειχνε τσατισμενος. Δεν κατάλαβα γιατί.

"Αν έχεις καμοια ιδέα για το δικό σου καλό φρόντισε να σου βγει. Δεν είμαι κακός αλλά για την αδελφή μου θα γίνω εάν χρειαστεί" μου είπε και έκλεισε την πόρτα στα μούτρα μου. Απογοητευτικα και παραλίγο να φύγω όταν μου ήρθε μια ιδέα. Αφού η Ειρήνη δεν μπορεί να βγει πολύ εξετιας του Sehun,τότε θα είναι πολύ στεναχωρημενη θα πάω να της φτιάξω το κέφι! (Που να ξερες καημένο μου. Ποσο σε βασανιζω σε αυτό το βιβλίο) Πήγα και αρχισα να πετάω πέτρες σε ένα παράθυρο. Ήλπιζα να ήταν το δικό της. Όντως μετά από λίγο βγήκε και με αγριοκοιταξε. Την καημένη. Έχει στεναχωρηθει τόσο πολύ που έχει γίνει νευρικια (σε αυτό παίζει να έχεις δίκιο καλέ με Κενι). Στην αρχή με ρώταγε πως θα εμπενα μέσα. Αχ η πριγκίπισσα μου ανυσηχουσε για εμένα. Κατσε τι την ειπα; Πωπω το πολύ babysitting με έχει επιρεασει. Στο τέλος κατάφερα να μπω μέσα αλλά δεν έκατσα πολύ,γιατί άκουσα βαριά βήματα να πλησιάζουν. Ο Sehun θα ήταν. Βγήκα πανο στην ώρα και πήγα προς το αμάξι μου,το οποίο είχα παρκάρει λίγο πιο κατο. Σήμερα έμαθα παντός κάτι καινούργιο για την Ειρηνη. Είναι 20 χρόνων και της αρέσει ο τραχανας. Μια χαρά. Έχω μια ιδέα που ελπίζω να μας φέρει πιο κοντά. Άνοιξα την πόρτα του αμαξιου μου και μπήκα μέσα. Τότε το κατάλαβα. Πριν φύγω φιλησα την Ειρηνη στο μαγουλο. Γιατί...το έκανα αυτο;