အခ်စ္ကို ဘယ္လိုတိုင္းတာသတဲ့လဲ...
အလြမ္း...ဒါမွမဟုတ္.. မ်က္ရည္ေတြလား...
တစ္ခါတေလက် ေလာကႀကီးက ရယ္ဖို႔ေကာင္းတယ္...
ေမ်ွာ္လင့္ထားတဲ့ဆုေတာင္းေတြကျပည့္မလာပဲ
မေတာင္းခဲ့တဲ့ ဆုေတြကေတာ့ ျပည့္သတဲ့.....
•••••••••••••••••••••••
မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ရင္း သူမအနားေရာက္လာတဲ့ ေျခတစ္စံုကို
ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့...
"ေ႐ွာင္လန္..."
ေႏြးေထြးတဲ့အသံတစ္ခု....
"Ge!"
သူမ အားကိုးတႀကီး ge အား ေျပးဖက္လိုက္မိသည္....
"Ge "
"ငယ္က သူတို႔ေျပာသလို မဟုတ္ဘူးေနာ္...
မဟုတ္ဘူးေနာ္....
ငယ္က အရည္အခ်င္းမရိွတဲ့ သူ မဟုတ္ဘူး.ေနာ္...."
"Ge သိပါတယ္....ge သိပါတယ္...ေ႐ွာင္လန္ရယ္"
Ge က သူမ ပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း ႏွစ္သိမ့္ေပးလာခဲ့ေတာ့....
Ge ရင္ခြင္မွာ အပ္လို႔ သည္းထန္စြာ ငိုေႂကြးလိုက္မိပါရဲ႕..
"ကဲ.. ကဲ..တိတ္ေတာ့ ၾကည့္စမ္း ဒီမွာ ေၾကာင္ခ်ီး႐ုပ္ျဖစ္ေနၿပီ အ႐ူးမေလး"
Ge က သူမကို ဆြဲခြာလိုက္ရင္း ရယ္ရယ္ေမာေမာေျပာလာတယ္...
"Ge ေနာ္ "
သူမ အလိုမက်စြာ ေအာ္ရင္း မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္မိတယ္...
ge ဟာ သူမအတြက္ေတာ့ အျမဲ နားခိုရာ အိုေအစစ္ေလးလိုပဲ....
သူမ အလိုမက်တဲ့အခါ....
သူမ စိတ္တိုေနတဲ့အခါ....
ဖုန္းေတြဆက္ၿပီးရစ္တဲ့အခါ...
သူမ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အျမဲ သည္းခံေပးၿပီး သူမကိုအားေပးတယ္..ႏွစ္သိမ့္တယ္....
သူမကို ရယ္လာေအာင္စ ေနတဲ့ ge ကို ၾကည့္ရင္း.... အသည္းယားလာတာမို႔ေျပးဖက္လိုက္မိတယ္...
"Ge ကငယ့္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အေရးပါတဲ့သူပဲသိလား..
ေလာကႀကီးမွာ အဘိုးနဲ႔အေမနဲ႔ သူနဲ႔ ၿပီးရင္ ge ကို အခ်စ္ဆံုးပဲ "
"ဟမ္..."
႐ုတ္တရက္ ႀကီး ထေျပာရင္းဖက္လိုက္တဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္ ge က ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္း ဟန္နဲ႔ ေခ်ာင္းေတြဘာေတြဆိုးရင္း သူမကို လွမ္းေျပာတယ္...
ESTÁS LEYENDO
Wu Yifan သို႔မဟုတ္....
Fanficတိမ္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးလား... ေမွာင္မိုက္တဲ့ညေတြမွာ ၾကယ္ေတြကိုေငးၾကည့္ခဲ့ဖူးလား.. ကြၽန္မ မွတ္မိေနေသးတယ္.. သူဟာ ကြၽန္မကို ဟိုး မိုးေကာင္းကင္ေပၚက အဆမတန္လင္းလက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေတြလို ေငးေမာၾကည့္လို ့ျပံဳးျပေနခဲ့တာကိုေပါ့... သူက ကြၽန္မကို ေမးခဲ...
